27 oktober 2008

wow!

alles keert zich ten goede,

zelfs de training gaat goed. Ik had eigenlijk een rustdagje in mijn hoofd maar ik voelde me soepel en goed, en ben even krachttraining gaan doen.

Eerst 6x300 op loopband a 16 km/u, toen krachttraining, toen nog 4x300 a 16 km/u,
en toen iets zwaardere gewichten. Bleek dat ik erg sterke benen had en mijn kracht-PR's eraan gingen: 21x52 kg leg curl/hamstring; 25x170 kg legpress. Ik was eigenlijk totaal verrast door deze goede training!

26 oktober 2008

we maken vorderingen

Hoi,

Deze week weer een verdere verbetering. Misschien heeft het te maken met het feit dat ik minder krachttraining deed (naar aanleiding van de opmerking van HR), of nieuwe loopschoenen heb, nu. Ik voel nog steeds e.e.a in de liezen/buikspieren maar op d'een of d'andre manier lijkt alles nu soepeler/losser/niet meer 'te gespannen te raken'. Moeilijk om in woorden te vatten.

In elk geval: in totaal 50 kilometer, in 6 loopdagen. Gisteren 13 km in 1.05, vandaag 8 incl 6x500 in 1.59. 't kon slechter.

Ook heb ik de afgelopen weken van bekenden en vrienden, de vraag gehad, waarom ben je niet naar een sportarts gegaan, terwijl je dat wel adviseert aan je geblesseerde atleten. Je bent zelf toch ook geblesseerd?

Hierop kan ik antwoorden:

a) ik ben erg eigenwijs. Ik heb geen trainer die mij adviseert, en zelfs als die mij zou adviseren zou ik denken 'ik weet het beter'.

b) ik voel mijn lichaam goed aan. Bij echte problemen sta ik binnen 1 dag bij de dokter, bij deze blessure is de oorzaak min of meer bekend, en het verloop ook, en het verloop is tot nu toe volgens mijn verwachting. En ik heb geen zin om verzeild te raken in allerlei adviezen, bezoeken aan fysio's, scans, waarmee ik binnen de kortste tijd mijn volledige eigen risico ad 650 euro er doorheen gejast heb (ik heb dat voor volgend jaar wel voor de zekerheid verlaagd...). Klinkt een beetje kort door de bocht maar, soit. Mocht het opeens om onduidelijke oorzaak slechter gaan dan ga ik alsnog. Zeker. En dan linea recta naar de mensen van www.liesblessure.nl.

c) andere atleten: elke trainer adviseert vrij snel om iemand anders naar een blessure te laten kijken, omdat het voor een trainer moeilijk is een blessure precies te duiden. Bij kortdurende (paar weken) blessures kan een trainer adviseren, maar bij langer durende blessures weet de trainer soms niet zeker wat het beste is. En om te voorkomen dat je dan 'maar wat gaat proberen': doorverwijzen. Hierbij speelt mee dat je niet voelt wat de atleet voelt en niet een nauwkeurig genoeg oordeel kan geven.



POV

22 oktober 2008

trainingen

Dinsdag wat krachttraining en 10x300 meter T16, op loopband; hier geen last of terugslag van.
Woensdag (vandaag) loopgroeptraining, zelf 10x1' met 1.30pauze, T15-17 ongeveer. Terugslag: wachten we af. Maar het is een goed teken dat ik 2 dagen achter elkaar 'iets snels' kan doen.

20 oktober 2008

marathons en zo

Het was een pijnlijke geschiedenis,..

althans voor 'mijn atleten', ze liepen allen rond de 4 uur, en konden mij na afloop allen bevestigen dat de marathon na 35 kilometer begint.

Ik ben blij dat ze nu uit de eerste hand ervaren hebben wat het is, het lopen van een marathon. Zo'n ervaring, inclusief de training vooraf en de kapotte benen achteraf, geeft een groot inzicht in jezelf als loper. Hoe diep kan je gaan, wat betekent het om 'onverantwoord bezig te zijn', waar in de voorbereiding ging het goed of minder goed, waar zitten zwakken punten en sterke, etc etc...

Ik ben ook erg blij dat het goed gegaan is. Geen instortingen, geen blessures, geen 'nooit weer' (in elk geval niet van de lopers zelf;-)).




Oh ja, ik had nog een foto van de 4mijl bekeken, gewoon geknipt voor de vuist weg, bleken daar bij nadere bestudering de Buik en HR op te staan! Onderstaand de foto, zeer flink ingezoomd en gephotoshopt is er nog iet aardigs uitgekomen. De karakteristieke koppen zijn ook zonder bewerking voor de kenners uit duizenden te herkennen:




Groet
POV
die vanavond wat kracht gedaan heeft, en 4 km op loopband zonder noemenswaardige problemen; het voortschrijdend gemiddelde staat al meer dan 2 weken op 40 kilometer. Misschien is het nu wat te verhogen.

13 oktober 2008

geeuw....

wat is die beurs toch voorspelbaar, 936 punt stijging van de Dow.

Maar nu even ter zake,

Vanavond voor het eerst 170 kg (de hele stapel gewichten) op de legpress gezet, en dit kon ik zo'n 21 keer wegtrappen (nr 22 lukte niet meer). Hamstrings 15x52 kg; adductoren 20x45 kg, hier vier series van. Lekker zwaar, mooie krachttraining.

12 oktober 2008

4 mijl




Met deze beelden in gedachten liep ik later op de dag 8x500, met 2 minuten pauze, in achtereenvolgens 1.56/54/52/51/50/50/50/49, dus best vlot, en ik ben benieuwd of ik hier morgen reactie (zere buikspieren) op krijg.

Training gaat dus weer redelijk, maar ik verwacht nog wel weer een soort terugslag, 2 stappen vooruit 1 achteruit, of zo.

POV

sms-je

Van atlete I,

die (misschien?) de nederlandsche titel bij de vrouwen 50-55 in Eindhoven in de wacht heeft gesleept, in een heel goed 3.15.41, na een supervlakke race. De eerste van de 6 door mij van schema's voorziene atleten is binnen, en goed!

Ook een belangrijk resultaat omdat het eens temeer aantoont dat leeftijd niet van belang is. De wil om goed te lopen, zolang die er is zul je goed lopen... (okee een beetje mazzel wil ook wel helpen natuurlijk

POV

10 oktober 2008

best wel een mooi trainingsweekje,

Met op de maandag zo'n 4 km loopband T13-15, en zware krachttraining
dinsdag 5000m op de loopband 20.47, eerste snelle lange loop sinds de 10 km Run van Winschoten

Woensdag de clubtraining waarbij ik zelf zo'n 12 km in tempo's tussen 11 en 14 km/u heb afgelegd, en waarna ik op de donderdag wel weer 'last' had. Van een aanwijsbaar klein plekje, een aanhechtingspunt tussen buikspier en schaambeen. Volgens google kun je zo'n type blessure ook krijgen als een van je SI-gewrichten vast zit, waardoor de last zich verplaatst naar een ander punt. Dus -> losmaakoefeningen.

Maar de vrijdag was alles weer hersteld, en liep ik mijn langste duurloop sinds tijden: 12.5 kilometer in 1.04. Voelde extreem gemakkelijk, maar natuurlijk nog wel een ietsje pijn aan de buikspier dus heel erg ingehouden 'gewandeld'. Ook wel lekker natuurlijk.

Afgelopen 7 dagen 42 kilometer (dat is toeval).

Zondagavond, denk ik, nog weer een duurloopje. En eerst 's middags nog even bij de 4mijl kijken, op de racefiets erheen, ik vertrek om 12.00 dus wie mee wil fietsen... maar pas op, het gaat wel hard!

08 oktober 2008

ja ook ik heb (had) geld bij Icesave

En dat zal allemaal door IJsland opgehoest moeten worden.

Hebberig als ik ben, besloot ik, Nederlander, te gaan voor de 5.25% rente. Jammer maar helaas.... IJsland is failliet, voor het eerst dat een LAND failliet zal gaan! (of???).

Gelukkig zal Bos vergoeden.

Helaas vrees ik dat er nog wel meer banken zullen omvallen, en/of landen. Dit komt omdat de internationale derivatenposities onafwikkelbaar zullen blijken wat zorgt voor o.a. grote beurscrashes en vele faillisementen.

Maar ach, zolang we lekker kunnen trainen...

06 oktober 2008

de adductoren doen het goed

Zo'n 3 weken geleden ben ik begonnen met oefeningen voor de adductoren, in de sportschool. Je weet wel, op die apparaten die normaal gesproken favoriet zijn bij de dames, om bepaalde gebieden te 'trimmen'. De eerste paar keer kon ik de oefening met slechts 15 kilo doen, waarbij telkens adductoren/buikspieren/liezen meteen gespannen raakten. Maar ziedaar!

Na een week ging het al beter en vandaag kon ik dezelfde oefening met 45 kilo doen, zonder dat alles gespannen raakte, jazelfs kon ik gewoon 20 herhalingen doen... Dit lijkt de perfecte oefening voor lies/buikspier klachten, en het effect lijkt te zijn (zo komt het op mij over) dat je leert, om niet te verkrampen terwijl toch de adductoren zwaar werk verrichten.

En ik denk dat zich dat voortzet in hardlopen, waar misschien een soortgelijke verkramping ontstond. In elk geval deed ik 3x6 minuten op 13-15 km/uur op de loopband, zonder al teveel problemen.

Maar of dit zoveelste theorietje ook hout snijdt, moet nog maar blijken. We zullen zien.

POV

05 oktober 2008

Over de trainingweek en over de terugkeer van Lance

De week:

Woensdag, baantraining, ik heb wat meegehobbeld, intervalletjes a 14-15 km/u, in totaal zo'n 3 kilometer. Dit ging vrij goed, ik moest me enorm inhouden bij die snelheid.

Donderdag: krachttraining, de beste sessie tot nu toe. O.a. 20x 52kg legcurl, 40x150 kg legpress, hier een aantal series van. Daarnaast wat nieuwe oefeningen: ab- en adducturen, een aantal series met zo'n 30 kg. De adductoren (waarvan de pezen langs de lies lopen) zijn gespannen. Ook zo'n 3 km op de loopband@14 km/u.

Vrijdag, jawel, een 63 minuten duurloop, zo'n 11.5 kilometer, heel rustig dus. Zaterdag had ik last van buikspieren, maar dat is helemaal weggetrokken.

Vandaag wilde ik ook zoiets doen maar dat komt er waarschijnlijk niet van, beetje regen okee maar dit... Ben benieuwd of 'mijn' marathonlopers hun 30 kilometer duurloop van vandaag hebben kunnen doen (maar ze mogen volgens eigen inzicht met trainingen schuiven dus kan morgen ook). UPDATE: toch nog 10 km lekker gelopen, resulterend in een weekje van 35 km. UPDATE: paar mailtjes van 'mijn' (halve) marathonl(o)op(st)ers, dat de duurloop in de knip zit.



Lance en doping

De Ronde van Frankrijk is volgens de ASO 'in verlegenheid gebracht' door het voornemen van Lance om terug te keren in de ronde. Die positie van de ASO is volgens mij belachelijk. Het is een soort politiek statement, waarmee ze willen zeggen dat ze 'tegen doping zijn'. Maar daarbij beschuldigen ze indirect iemand die nooit op doping is betrapt. Als ze nou in verlegenheid waren gebracht door het voornemen van Virenque om terug te keren.... En nu wil zo'n Frans dopinglap, dat Lance toestemming geeft om zijn urine nogmaals/alsnog te laten testen. Gelukkig heeft hij die toestemming niet gegeven.

Ook Dick Pound van de WADA zegt dat Lance moet uitleggen waarom 6 van zijn urinestalen uit 1999 EPO hebben bevat. Maar: een onafhankelijke commissie boog zich over de kwestie, zuiverde Armstrong van alle blaam en verweet antidopingautoriteiten de regels niet na te leven. Dus wat kletst die Dick nou!?!? Een lid van een dopinglap dat regels niet naleeft (aangetoond!) verwijt iemand anders dat er regels niet nageleefd zijn (niet aangetoond). Laat hij zijn eigen regels naleven, dan komt alles goed.

Als kranten kletsen, da's prima, dat zal waarschijnlijk wel gebeuren met een 6 pagina-dopingkatern elke dag in L'Equipe.

03 oktober 2008

Beste Lourens, hierbij mijn kijk op jouw SV-argumenten

Beste Lourens, hierbij mijn kijk op jouw SV-argumenten (welke ik kort heb samengevat)

1. Progressie: vanaf z’n 30e grote progressie -> door doping
2. Stechemesser: er is contact met hem geweest -> dopingcontact
3. Contacten in oostenrijk -> dopingcontact
4. Methandienon en Stechemesser, oostduitse links
5. Methandienon helpt en is snel uit het lichaam -> bruikbaar voor steeple lopers
6. Infuus: misschien herstelinfuus

Het is een mooie lijst argumenten. Ik zal ze één voor één behandelen.

Allereerst de progressie van SV op de steeple:

1994 8:36.61
1995 8:33.52
1996 8:37.36
1997 8:19.16
1998 8:45.70
1999 8:19.52
2000 8:13.45
2001 8:20.67
2002 8:06.91
2003 8:09.18
2004 8:13.25
2005 8:04.95
2006 8:15.37
2007 8:35.40
2008 8:12.50

Dus op z'n 28e (niet na z'n 30e) loopt hij al onder de 8.20. 8 (ACHT) jaar later loopt hij 8.04. Dat is twee seconden progressie per jaar. Niet echt veel, en in lijn met een geleidelijke perfectionering van hordentechniek. Jij zegt van 8.13 naar 8.04 in 5 jaar tijd, dat is 1.8 seconden per jaar progressie. Niet indrukwekkend.

Hardlopers lopen vaak tijden binnen een bepaalde bandbreedte, afhankelijk van weer, vorm van de dag, tijdstip in het seizoen en dergelijke. Zo redenerend heeft Simon eigelijk nauwelijks progressie geboekt, slechts een uitstchieter in 2005 gehad: tussen 1999 en 2008 (!) binnen een bandbreedte van 14 seconden. Heel constant dus.

Op z'n 39e loopt hij 8.12, iets verval dus na z'n PR van enkele jaren geleden. Ikzelf liep al mijn PR's rond m'n 30e- 35e, na tussen 20 en 30 hard getraind te hebben en niet verder te komen dan 9.38 en 16.39 op de 5, ging er daarna opeens een hap van de PR's af met 9.09 en 15.51. Heb ik dan ook doping gebruikt? Ik heb vergelijkbaar hard als Simon getraind, helaas met veel minder talent... wel had ik in de sterke periode meer zelfvertrouwen, of gevoel tot hoever ik kon gaan. Misschien door krachttraining voelde ik beter aan hoever / hoe diep ik kon gaan. Hoe zit het met Simon’s krachttraining?

Verder, als doping zo goed helpt na je dertigste zou je veel andere atleten moeten kunnen identificeren met zo’n opvallende progressie na hun dertigste. Jouw argument (ik ken geen enkele andere atleet met zoveel progressie) is dus geen argument.

Ook heb ik de top30 allertijden even bekeken. Deze is op deze site te vinden. Mooie site overigens.

In deze lijst:
11 Patrick Sang 33,
15 Simon 36,
17 Peter Koech 31

Weinig… maar net als bijv 110 horden is steeple een blessuregevoelige sport, waardoor naarmate de leeftijd verstrijkt er steeds meer lopers wegvallen. Puur fysiologisch gesproken kan je op je 36e nog prima presteren.

Het Stechemesser- en Oostenrijk verhaal: dat vind ook ik allemaal bedenkelijk, had hij beter niet kunnen doen, je gaat toch denken “die wedstrijd in oostenrijk, daar heeft hij het dopingprogramma nog even doorgesproken, dianabol dan en dan, 20 dagen later een limietpoging, dan is de dopen wel uit het bloed verdwenen….” maar… ai... .betrapt! Aan de andere kant heeft dit verhaal een hoog speculatief gehalte zonder enig bewijs, en is het daarom denk ik onterecht (of beter gezegd ‘logisch onmogelijk) om dit als ‘bewijs voor doping’ te gebruiken.

Een andere manier om naar zijn relaties met deze mensen te kijken is: artsen die meer weten van dopinggebruik zijn tegelijkertijd ook deskundiger op het gebied van lichamelijke en hormonale processen en herstelcurves etc… in elk geval veel deskundiger dan andere, hele brave, trainers die zich niet verdiepen in dat soort materie. En Simon, als moleculair bioloog (of was het nou microbioloog) weet natuurlijk dat hormonen en allerlei stofjes een grote rol spelen bij herstel. Hij hamert er bij bijeenkomsten zoals dit voorjaar in Roden dan ook op om voldoende rust te nemen in wedstrijdperiodes, om zodoende op natuurlijke wijze het hematocriet- en testosteron-niveau goed te houden. Ja, misschien zelfs heeft hij op een bepaald moment de opties om zelf te ‘gebruiken’ via deze contacten open gehouden.
Maar misschien heeft hij gemerkt aan zijn prestaties dat het niet nodig was om te gebruiken of heeft hij om een andere reden die conclusie getrokken. Weten wij veel!

Het infuusverhaal: vaag. Er schijnen getuigen zijn die hem vrij pleiten en dan blijven er alleen speculaties en verdachtmakingen over. Er schijnen ook getuigen (atleten) te zijn die hem ‘met infusen in de weer’ hebben gezien. Laten die getuigen zich dan melden bij de betreffende onderzoekscommissie en een verklaring geven.

Laten we de getuigenissen en het daaropvolgende aftreden van het KNAU-bestuur afwachten.

Mijn standpunt over doping:

Ik vind dat we moeten ophouden met het beschuldigen van atleten als er geen hard bewijs is en/of als de procedures nog lopen. Als er geen hard bewijs is dan weet je het niet zeker, ook al wil je het nog zo graag zeker weten of beweer je het zeker te weten. Als we zo graag atleten willen aanpakken die doping hebben gebruikt, dan zullen we controles en procedures scherper moeten maken. Of zoeken naar hard bewijs. Ook de beschuldigingen aan het adres van bijvoorbeeld Lance Armstrong vind ik op een vergelijkbare manier belachelijk. Hij is nooit betrapt, er is geen hard bewijs.

Je zou er, gerelateerd aan Simon’s verhaal, voor kunnen pleiten om trainers en artsen wier atleten op doping zijn betrapt, te schorsen en gedurende X jaar verbieden om atleten te begeleiden. Atleten die binnen die X jaar toch begeleid worden, worden ook geschorst alsof ze betrapt zijn. Nadat die regels ingevoerd zijn, kan een atleet in de positie van Simon dan geschorst worden.

Ik ben niet naïef, de kans is natuurlijk aanwezig dat hij en anderen gebruikt hebben, de kans is zelfs vrij groot. Maar het blijft een kans, ik weet het niet zeker. Ook acht ik de kans groot dat meer dan de helft van de tourrenners iets of meer dan iets gebruikt.

Er zijn twee opties:
a) Beschuldigen van individuele atleten, daar achteraan jagen;
b) Overleggen, discussiëren, over doping en sport, en zodoende tot goede afspraken en oplossingen te komen.

Optie b) lijkt mij beter dan a). Het lijkt me beter om zaken m.b.t. individuele atleten gewoon overlaten aan onderzoeksinstanties en advocaten en daar de uitslag afwachten en accepteren. En in de tussentijd werken aan b).