Woensdag toch nog 18 km gelopen, inclusief hier en daar wat versnellingen.
De eerste tien kilometer liep alles enorm stroef en harkend; met hele lage hartslag (onder de 120 bij 12 km/u), daarna, met 2 anderen van loopgroep, in het onweer, hoewel je het nauwelijks zo kan noemen, ondanks de onheilspellende plaatjes op de Buienradar en verontruste telefoontjes van mede atleten, ging het gemakkelijk en de laatste kilometers waren echt lekker, zo'n 14 km/u in de regen zoevend voorbij de huizen waar iedereen zich het noodweer liet presenteren door een van de vele weermannen.
Totaal 85 kilometer lopen en 70 kilometer fietsen in 5 dagen; een voortreffelijk duurblokje.
Toch is het kantelpunt nog niet bereikt, het punt waarop 'presteren' belangrijk wordt. Ik relativeer nog steeds alles weg. Wanneer komt er nu eindelijk weer eens die wil naar boven om diep te gaan in wedstrijden? Aan de andere kant is het ook wel relaxed dat die wil nog wegblijft. Het hoeft natuurlijk maar op 1 dag aanwezig te zijn: 26 september.
Nog even over Armstrong, het schijnt dat hij nu echt onder ede verhoord gaat worden ivm dopingpraktijken 10 jaar geleden, hetgeen hij altijd heeft vermeden.
Ik denk dat hij daarom nu zo slecht rijdt. Een andere reden kan ik niet verzinnen. In Zwitserland was hij top, zijn korte tijdrit was top, geen enkele reden waarom hij nu zo slecht zou rijden. Wrsch voelt hij dat zijn imperium op instorten staat en voelt hij dat hij er niets meer aan kan doen en is hij daarom niet geconcentreerd meer. En imperia storten per definitie altijd in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten