12 augustus 2014

10x400 en 40k fietsen

Dinsdag: 10x400 in 93 gemiddeld. Het is geen echte snelheidstraining, het is beter te omschrijven als 'hoe moet ik ook al weer enigszins tempo lopen' training.

Wat is er toch een groot verschil tussen wel of geen 'feeling voor snelheid' hebben.

Fietsend lijken mijn beenspieren eksakt te weten op welk momentje van de pedaalslag ze energie moeten leveren. Ja, het lijkt zelfs 'in het ruggemerg opgeslagen' te zitten. En het is er in gekomen door ruim twee maanden veel en hard fietsen. De 'power curve' begint al beter te worden, zie ook https://wattbike.com/us/guide/using_the_wattbike/improve_your_force_curve.
En het is in de zwemtraining bekend dat zelfs sprinters (100 meter), relatief veel omvang moeten zwemmen (5 of meer kilometer per dag) om de ingewikkelde zwemtechniek goed in de spieren of ruggemerg (ofzo) opgeslagen te houden.

Ik denk dat het bij hardlopen ook zo werkt: als je veel hardloopt, en ook regelmatig in een vlot maar ontspannen tempo (zie bijvoorbeeld Verheul) traint, je benen op een bepaald moment 'gaan snappen' wanneer ze kracht moeten leveren, waar precies in de cyclus hoeveel kracht er geleverd moet worden.

Er zijn natuurlijk ook onderzoekjes gedaan die al deze beweringen en constateringen staven. Er lijkt zelfs uit naar voren te komen dat de absolute kracht in je benen minder belangrijk is dan de precieze timing (zie bijvoorbeeld de hardloopbeweging: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/m/pubmed/25080925/?i=3&from=j%20appl%20physiol).

Les: vooral veel trainen, oefenen, oefenen, om de hele verfijnde intramusculaire coordinatie precies goed te krijgen. Vergelijk het met pianospelen.

Donderdag 40k gefietst, in ongeveer 1.16, en het waaide vrij hard, windkracht 4 ofzo, hieronder de garmin output. Hierdoor ging het windtegen op 26-30 km/u, windmee op 34-41 km/u, waardoor het gemiddeld op 31.5 km/u uitkwam. En eigenlijk zijn de fietsbenen nog helemaal 100% ondanks al dat lopen van de afgelopen twee weken. Ook de hartslag/snelheid ratio (31.7 km/u bij HF133) is enorm goed. Rusthartslag tikte vandaag even de 34 aan. IK BEN EEN AEROOB MONSTER!



POV

ps.. heb afspraak met SMA gemaakt eind augustus voor 'groot sportmedisch onderzoek' incl hartfilmpje etc. Want wil toch zeker weten dat ik helemaal fit ben.

Er verschijnen namelijk, recentelijk, wat artikelen die aangeven dat er mogelijk hartproblemen te verwachten zijn als je heel lang achter elkaar heel veel sport, zie o.a. http://www.prorun.nl/gezondheid/onderzoek/veel-trainen-slecht-voor-het-hart. Het belangrijkste probleem lijkt te zijn 'boezemfibrilleren', de oorzaak hiervan zijn kleine beschadigingen/littekenweefsel in het hart, wat leidt tot verstoring van prikkelgeleiding. Ik heb hier gelukkig geen last van dus misschien dat dit allemaal voor mij niet geldt. Het is overigens onduidelijk waardoor verlittekening zou komen. Mogelijk zou dit komen door veel sporten met hele hoge intensiteiten, waardoor er af en toe minieme beschadigingen door alle trek en duwkrachten optreden. Ook zou het kunnen dat bijvoorbeeld sommige trainingscombi's gevaarlijk zijn (bijv 2 dagen achter elkaar zeer intensief bezig zijn, waarbij de tweede dag het hart zou moeten herstellen maar alsnog een klap te verwerken krijgt).

Als ik naar mijn recente hartslagverloop kijk, vooral de laatste jaren, dan zie ik dat ik slechts zelden boven de 90% van de max hartslag kom, en dus door deze rustige manier van trainen mogelijk helemaal niet in een eventuele gevarenzone kom.

Dus... vanwege al deze redenen is een hartfilmpje nooit weg.


2 opmerkingen:

Erik zei

Interessant van de "verfijnde intramusculaire coördinatie". Ik denk dat je daarin gelijk hebt. Maar is dat ook niet de reden dat sommigen aan het nut van crosstraining twijfelen? Dat je de specifieke bewegingen van het hardlopen alleen onder de knie kan krijgen met hardlopen? En dat de transfer van bijvoorbeeld fietsen naar hardlopen (behalve het nut van 'cardio')lastig is?

paul oude vrielink zei

Ja dat klopt: je zal een aanzienlijk deel moeten hardlopen, en, denk ik, ook de intensiteit is belangrijk omdat bij verschillende snelheden verschillende coordinatiepatronen horen.
De transfer die wel werkt, is idd die van cardio, maar ook de 'verbrandingsmotor spieren' ofwel de mitochondriale inhoud. Misschien ook wel het verzuringsvermogen. Maar in al deze gevallen moet je veel gaan lopen om de transfer te laten slagen.
Dit ben ik nu aan het doen: fietsconditie 'overzetten naar lopen'. Begint gevoelsmatig al te lukken.