25 mei 2015

HIIT en overdenkingen

De HIIT ging goed:

De eerste grafiek geeft aan:  rood hartslag, blauw snelheid. Snelheid is ca 18.7 km/u, een PR voor deze periode. 300jes in 58.2, 1'pauze.

Opvallend is dat de herstelpols geleidelijk steeds verder stijgt dus ik word wel moe; maar de max hartslag blijft vrij laag. Het zou kunnen dat door al het fietsen mijn hart iets groter geworden is, en ook iets meer parasympaticotoon (ik verzin dit woord hier ter plekke) zodat het te traag op intensiteit reageert, en derhalve de benen even niet genoeg zuurstof krijgen en iets meer verzuren, en daardoor weer, de herstelpols oploopt.


Mocht deze theorie kloppen, dan betekent dat dat ik a) een fijne beentraining heb gehad (want iets meer lactaat geeft een hogere prikkel), en b) dat ik misschien morgen heel goed wat aerobe tempo's kan doen op vrij hoog tempo (omdat mijn hart het zo goed doet). Wel rustig starten...

Tweede plaatje: inclusief in/uitlopen, zoals te zien is hartslag niet erg hoog bij inlopen, maar ook bij uitlopen geen drastisch hogere waarden.



Verder: ik kon niet echt 'verzuren', voor het zover was zakte ik telkens al bijna door mijn benen (of, volgens bovenstaande: ik verzuurde wel en zakte daardoor door mijn benen, maar ik voelde het zuur niet als pijn). Dus nu, na vijf weken HIIT training, is er progressie, maar er lijkt een soort plafondje te zijn bereikt waar ik nog niet doorheen kan. 
Misschien is het een kwestie van tijd. Op dit moment zou ik normaliter alweer richting marathontraining gaan, maar stel dat ik gewoon doorga met HIIT en krachtdingen, snelle tempo's en dergelijke, misschien dat ik dan op een dag dat gevoel in de benen krijg dat ik eindeloos hard door kan beuken. Of het kan zijn dat door even achterwege laten van het fietsen mijn 'systeem' opeens wel de hartslag hoog kan krijgen. 

Het lijkt er voorlopig op dat mijn lichaam zodanig geconditioneerd is op 'rustige tempo's', dat het zelfs deze HIITjes categoriseert als 'hele snelle rustige duurloop' en zodra het daarbuiten dreigt te vallen, de zaak afremt 'hoho dat hadden we niet afgesproken, dit is geen duurloop meer'. Terwijl ze natuurlijk als 'harde tempo's, moet verzuren' gekenschetst moeten worden. 

Overigens bleek tijdens het inlopen ik belachelijk lage hartslagwaarden en gemakkelijk gevoel in benen te hebben. Ik floatte met hartslag 126 en 4.45 per km heel gemakkelijk door de warming up heen. Zelfs het uitlopen ging prima met hartslag 126 / 5.00 per km, het leek alsof de HIIT inderdaad als duurloop verwerkt was, zo snel herstel. 

Concluderend: alles gaat prima. Ik ga gewoon door met de HIITs. Voelt prettig, dat harde en snelle... ook het maken van grafieken is leuk. Ik ben benieuwd naar eventuele wedstrijden.

POV

ps.. zie linkje naar mijn ProRun artikel over marathon looptechniek, er staat nu ook een iets merkwaardige discussie onder. Zie ook Loopanalyse, ik heb bij wat screenshots wat commentaar gezet.

ps2... ik bleek vanaf vorige week vrijdag elke dag wel iets intensiefs gedaan te hebben (60k hard fietsen; mud run training paar tempo's; zondagse tempo's, maandag HIIT, dinsdag baantraining met paar harde tempo's, woensdag 3150 meter in 13.00). Dus ik moest vandaag wel rustig aan doen. Stukje gefietst 25 km/uur, niet veel. Moeie benen. 

Geen opmerkingen: