en ja!

Mijn eerste overwinning in de kategorieen der veteranen,

1.24.47 in Roden.

Niet verwacht, toch gekregen. Het was vrij warm, en de zes rondjes van 3.5 kilometer dreigden zwaar te worden. Hoewel ik geen concurrentie van betekenis zag leek het me toch een lastige klus, temeer daar de rechterkuit voor de wedstrijd zeer deed. Maar dat pijntje werd in de kiem gesmoord met een aspro-bruis.

De wedstrijd, een eerste ronde, gevoelsmatig vrij rustig, maar de warmte voelde drukkend en maakte de benen zwaar, 13.30.

Ergens in de tweede ronde kwam ik opeens in het ritme. Het gemakkelijke vlotte duurlopen leek opeens, na enkele weken afwezigheid, terug te zijn. Er volgden drie rondjes van zo'n 14.10, daarna 14.19 en 14.28. De laatste twee rondjes waren een zegetocht, er was geen tegenstander meer en het hoefde allemaal niet meer zo nodig. Ik dacht dat het handig was om het parcoursrecord niet al te scherp te zetten, zodat het volgend jaar (met een premie van 50 euro) nogmaals gezet kan worden.

De boebka methode.

En ook vrijwel iedereen van mijn kluppie deed het goed. Natuurlijk de enkele uitstapper, kleine blessure of niet goed voelen, maar ook enkele echte uitschieters, en verder goed gelopen.




POV