15 september 2016

Een snelle wedstrijd lopen: mentaal of fysiek?

Dit onderwerp houdt me de laatste tijd bezig.
Interessant om over na te denken en mee te experimenteren.

Ik heb er zelfs een ProRun stukje over geschreven: Mentale kracht in de sport, placebo effect. Het is lastige materie om over te schrijven, ik ben niet 100% tevreden over het artikel maar dat hoeft ook niet altijd. Juist als er fouten of vreemde stellingen in een artikel zitten, geeft dat mensen de gelegenheid te reageren of dingen te weerleggen, waardoor het totale kennisniveau op Aarde weer iets verhoogd wordt.

Wat me wel opvalt is dat vrijwel niemand echt dingen weerlegt in reacties op artikelen. Heel vaak zijn de reacties vrij 'plat', bijv "ik ben niet niet met je eens". Eehh.... nouja maakt niet uit.

placebo effect

Terug naar het onderwerp: het placebo effect is een gunstig effect door onwerkzame stof. Maar: eigenlijk gaat het me niet om die onwerkzame stof, maar om dat gunstige effect. Kennelijk is het mogelijk jezelf op een positieve manier te beïnvloeden. En kennelijk wordt dat 'ergens' door getriggerd.

Het lijkt alsof de hersens zichzelf toestemming geven om optimaal te functioneren, in prestatiemodus te gaan staan. En die toestemming, die moet 'ergens' vandaan komen. Dit 'ergens' is:

  • Een stofje (bietensap, koffie, etc).
  • Een goed gelukte training: als je in de marathontraining een 6-5-4-3-2 kilometer hard in een 34 km duurloop goed hebt volbracht en de dag daarna voelen je benen okee, dan neemt het marathonzelfvertrouwen gigantisch toe. Je raakt hierdoor in een ontspannen toestand, je maakt je niet meer druk, de stress neemt af, je slaapt goed, en.... voilá!
  • Suggestie: de trainer zegt dat de meet data wijzen op topvorm. 
Maar: dit is denk ik niet voldoende. Je kan heel veel zelfvertrouwen hebben gekregen, maar toch kan het gebeuren dat de benen het niet doen of dat je op een of andere manier blokkeert. 

DOEN

1)  Linksom of rechtsom, dat PR moet eraan. Desnoods vijf keer proberen, elke keer leren van de gemaakte fouten maar de tijd ZAL en MOET vallen.

of

2) Nouja we gaan het eens proberen. Het wordt warm, ik doe dus ietsje rustig aan. Ik heb nog wat zware benen dus volgende maand zal ik het wel proberen. Nu nog even alles heelhouden. 


De eerste houding leidt sneller tot resultaat, omdat... omdat... omdat je dichter op het proces zit. Je voert een taak heel geconcentreerd uit en ziet uit de eerste hand waar het fout gaat. Bijvoorbeeld: je gaat net iets te hard weg, of heb net iets te weinig warming up gehad. Je trekt in het middenstuk niet door, bet te lief voor jezelf. Je perst niet alles eruit op het laatst. Je vergeet op techniek te lopen. Je voelt dat je beter drie dan twee rustdagen had moeten nemen. Je neemt waar dat je je te druk maakte om wat pijn. 

Allemaal data die je mist als je de tweede houding doet. Het verschil tussen veel leren of weinig leren.


Mijn wedstrijden

Ik heb vroeger al heul veul geleerd, ik hoef niet meer door een leerproces dat ik al gehad heb. Mijn 'goede wedstrijden de laatste ca 3 jaar:
  • Marathon Amsterdam 2013: 2.57.32. Voluit getraind, het was een beetje warm. Maar max gelopen, vooral heel veel pijn weggedrukt de laatste kilometers.
  • 7heuvelenloop 2013: 57.36. Eigenlijk een gemakkelijke wedstrijd met superbenen. Maar wel max naar de finish gelopen. Alles eruit gehaald.
  • 2014: in het voorjaar nog ergens 38.00 op een 10k. Daarna wat blessuredingetjes.
  • 2015: 60k tijdrit 1.49.48 en nog wat fietsdingetjes
  • 2016: 60k tijdrit 1.46.44. Deze maximaal gefietst. Hier nogmaals herbevestigd van geleerd dat je lange wedstrijden hard kan starten, hard doorgaan, hard finishen (en dat je dat harde moet oefenen in de training).
  • 2017: Marathon Rotterdam 2.59.58
Fysiek

Natuurlijk, natuurlijk... het is ook fysiek. Een voetblessure, je doet er niets aan. Het is uiteraard niet fijn om met fysieke problemen toch heel hard te willen lopen. 



POV


ps..
Deze week: door de Run Winschoten en de dag daarna toch vrij 'hard' getraind: wat vermoeidheid in mijn fietsbenen.
De dinsdag: toch wel een klein PR eruit geperst op mijn 2x4000 meter hardfietsen, met tijden van 6.26 en 6.41 kwam ik tot een totaal van 13.07 ofwel 36.5 km/uur.
De woensdag: enorm zware benen tijdens het hardlopen, toch wat krachtoefeningen gedaan waardoor ze nog zwaarder werden. Maar maakt verder niet uit....
De donderdag: ik wilde eigenlijk een heel end fietsen, het was zulk mooi weer, maar een klein stemmetje zei me dat ik rustig aan moest doen.

Mogelijk de hele komende week nog waar mogelijk wat fietsen, want echt koud wordt het niet. En wellicht zit er nog een keer met harde wind iets snels in.

Daarna: overgaan naar lopen en kijken hoe snel de 10km-tijd weer onder de 40 minuten te krijgen is. Niveau nu is denk ik 43.00 (met normaal weer).




Geen opmerkingen: