30 april 2011

oldenhove: wind en warm

Niet heel erg warm, een graadje of twintig, maar wel erg veel wind.

Ik had de laatste anderhalve week niet veel getraind, de laatste vijf dagen eigenlijk maar 1x (de beginnerstraining is niet echt training te noemen... sorry). Dus Oldenhove halve marathon zou goed kunnen gaan wegens uitgerust zijn, of het zou slecht kunnen gaan wegens te weinig getraind en uit ritme zijn.

De start: ik lag de eerste paarhonderd meter zo'n beetje vooraan, in de kopgroep, en men draaide tegen de wind in. Even was er de verleiding om gewoon met de kop mee te gaan, en zodoende een grote voorsprong op mijn concurrenten te nemen. Maar, toch maar niet gedaan. De eerste paar kilometer gingen best goed, ik liep vrij licht, en zat goed in de wedstrijd. Maar na een kilometer of 3-4 voelde ik me niet meer heel goed, en hartslag steeg naar bijna 160 en ik voelde me niet meer erg sterk. Zo om me heen zag ik anderen ook al lijden, hoewel het niet eens zo hard ging, 4 km rond 16 minuten (maar wel harde tegenwind). Toen opeens, liet ik me terugzakken. Ik weet niet precies waarom. Mogelijk omdat ik een soort scenario (Plan A) in mijn hoofd had van een 'lekkere wedstrijd', en dat plan begon niet meer op te gaan. Vermoedelijk had ik geen zin in stress, ik weet het niet zeker...

Maar dus. Ik liet me terugzakken, en tegelijkertijd draaiden we van de wind af. Ik liep nog wat kilometers van 4.15, daarna ging het naar 4.30 of 4.40. Af en toe stoppen even wat water drinken en bananen eten, en vrij rustig weer door. Hartslag 135. Het was eigenlijk best lekker lopen, windje mee. Soms kwamen gestresste mannetjes voorbij, eentje vroeg me "welk tempo lopen we nu", mijn antwoord was "ik zou het echt niet weten". Beetje pesten beetje poeren, leuk.

Na 18.5 kilometer kwam atlete I. mij achterop, zodat het tempo weer wat omhoog ging en ik nog wat nuttig haaswerk kon doen... eigenlijk vind ik hazen wel leuk: je gaat naar de wedstrijd, ziet iedereen even, ff bijpraten, gezelleg, en dan lekker rustig hardlopen, toch een nuttig gevoel hebben dat je iemand anders naar een toptijd brengt, en vervolgens niet moe zijn, je hebt nog wat aan je dag, kan de tuin nog ff doen... Ja!
En I. liep rond de 1.35.00, erg goed met dit weer waar zo'n beetje iedereen vele minuten moest inleveren op de beste tijden.


G en J liepen 2.00.05, D iets van 1.53, allemaal mooi.

En het is nu even de vraag waar mijn lopen of schema heen gaat. Ik weet het niet precies, ergens is nog een '6 uur van steenbergen' stemmetje, of het wordt de Nacht van Groningen. Maar het maakt niet uit. Het hangt ook af van overige activiteiten gezin etc etc. De 'prestatiestress' is uit mijn lopen, al jaren, er zit onderwater een soort basisgevoel van 'alles is okee ongeacht wat er gebeurt of hoe het gaat', ook in bredere zin....

POV

ps.. morgen ben ik op de training.

Geen opmerkingen: