10 november 2009

gewoon doorgaan natuurlijk

Omdat een van de principieeen van Hadd (of van trainingsleer in het algemeen) is, dat je om echte progressie te krijgen, de druk erop moet houden. Training is niet voor niets afgeleid van het latijnse Trahere wat trekken betekent, je moet blijven trekken en oprekken totdat je in de juiste toestand bent. Stilstand is achteruitgang.
Ik zou ook kunnen Rusten na deze halve marathon, maar ik wil eigenlijk volgend jaar wel graag (o.a.) sneller dan 1.22 lopen. Als alles dan toch heel is, en niet geblesseerd is, dan graag wel progressie aub!

Daarom vanavond 14 km op de loopband, met wat kleine pauzetjes zo'n 14.5 km/u en HF145, dus een echte HADD training.

Bovendien, een van de kenmerken van marathontraining is dat je een aantal dagen achter elkaar een redelijke afstand met redelijke intensiteit (aldanniet interval) aflegt. De eerste dag wordt een deel van de spiercellen vermoeid en uitgeput, de tweede dag komt deel twee aan de beurt en na 4 dagen is alles leeg en zijn zelfs de celletjes die anders niet aan de beurt komen, geprikkeld en getraind. En als je teveel rustdagen neemt herstelt alles teveel en komen die lastige zich verstoppende cellen nooit eens aan de beurt!

Geen opmerkingen: