Dus geen plantair fasciitis, maar een gevoelige musculus abductor hallucis. Het ontstond door een val op een traptree, die dreunde onder tegen mijn voet, een maand ofzo geleden. De blauwe plek of wat het ook was, is niet hersteld en lijkt iets erger te worden. Hierdoor kan ik qua lopen niet de omvang maken die nodig is voor de 6 uur op 11 mei.
Dus: wat nu.
Meestal herplan ik dan de training, zodat ik nog kans heb om het doel te halen.
Zo ook nu: ik ga deze week een paar keer fietsen, maandag / donderdag / vrijdag niet lopen, dinsdag baantraining. Dan zondag (door al die niet-loop dagen moet de lichte pijn (3 op schaal van 10) weggetrokken zijn) een 10k wedstrijdje, en de week daarna hopelijk een hele lange duurloop (50 km / 4 uur), dan komt alles toch nog goed.
Vanavond even inlopen en kijken hoe en wat. Ik ga geen risico lopen, desnoods neem ik drie weken relatieve looprust. Die 6 uur is dus onduidelijk. Alles is nu wat onduidelijk, maar ik kan prima leven met onduidelijkheid, geen probleem. Ook prima te leven met blessures. Ik zie deze blessures als een soort onvermijdelijkheden waar je in terecht komt, het is net als het weer, opeens gaat het regenen. Als je denkt dat je 'de regen had kunnen voorkomen' dan dicht je jezelf te veel invloed toe. Blessures gebeuren gewoon ook al 'doe je alles goed'. Het omgekeerde kan ook gebeuren, dat je opeens de wedstrijd van je leven loopt ondanks onvoorzichtig trainen, ik heb beide situaties al in vele varianten meegemaakt.
POV
2 opmerkingen:
Goed dat je een "herplan" hebt gemaakt.
Hopelijk ben je snel weer de oude. Succes!
Ja we gaan het zien,
voorlopig lijkt het alleen maar erger te worden, ik zal moeten ijsen en alternatief trainen. Opzich ook geen straf met dit weer...
Een reactie posten