15 september 2011

het hart zegt ja, het verstand zegt nee. Doen dus

Op een of andere manier gaat de training opeens goed. Ik weet eigenlijk niet precies waarom.

Woensdag had ik the day after de 30 km, goede benen en nergens last van. Echt lekker.
Donderdag 35k fiets T30
Vandaag 14x bospad (280m), 30sec pauze in gemiddeld 59.9, ging erg goed. Training is alleen maar fijn en leuk.

Maar mijn hoofd staat er niet naar, ik heb ook weinig tijd, ik lijk in de tijdsproblemen te komen....

Toch ga ik morgen waarsch. een vrij lange training doen, en zondag waarsch. proberen een 34 km inclusief tempo's te lopen, gewoon om te kijken of deze goede lijn zich doorzet. En dan gewoon per dag bekijken... nog een gek dingetje is dat ik 's ochtends totaal niet in de stemming ben om ook maar aan training te denken, ik voel me dan slecht. Maar in de loop van de dag slaat het om en komt er toch iets uit....

Dit verhaal kan je lezen als 'grote twijfel' of ongestructureerd. En dat is ook zo, ik laat eigenlijk de marathon zichzelf een weg banen 'door mij'. Als de marathon echt zich wil laten zien dan zal dat wel goed komen. Ik hoef er op die manier niet over na te denken, ik wacht gewoon af of er trainingen verschijnen. Dit heet 'stressloze marathontraining'.

POV

Geen opmerkingen: