11 december 2013

Afbouwen

Vandaag nog 18.5k gelopen, omdat 'we denken dat kilometeromvang noodzakelijk is voor goede halve marathon prestaties'. Het voelt, dankzij mijn marathon basis, als een eenvoudige training.

Wel nog 6x100 vlot, en een paar 200jes in redelijk tempo gelopen, met de loopgroeptraining.

De vorm lijkt perfect. Hartslag mat ik vanmiddag op 35, en benen voelen prima ondanks al dat trainen. Tempo is goed getraind, 'verzuringsvermogen' zit goed, ook 'mentaal zit het goed', althans, ik heb een soort idee hoe ik die 10 wil gaan indelen en lopen, een soort gevoel hoe ver ik kan gaan en wat ik kan hebben qua pijn.

Helaas (of gelukkig) garanderen deze voorwaarden niets. Ik ga er gewoon om lopen.

POV

ps.. donderdag nietsdoen. Enorm zware benen gevoel. Maar dat zal wel weer niets betekenen.
ps.. vrijdag ook nietsdoen. Geen tijd; ben naar coaching congres in Zwolle geweest, ben daar nog van aan het bijkomen. Dat coachen is toch zwaar, ik hoorde dat je alleen een goede coach kunt zijn als je continu werkt aan jezelf en aan zelfverbetering. Lijkt me vermoeiend. Ik vraag mij af: is dat waar. Want die zelfverbeteringsstress, een kwaaltje waaraan de hele westerse samenleving lijdt, blokkeert die niet de waardering van wat er al is? (m.a.w. waarom denken we toch altijd dat er altijd maar dingen moeten verbeteren. Is wat er nu is, niet perfect?).

5 opmerkingen:

Johan Artmanni zei

Hopelijk komt 't eruit. Ben benieuwd!

Erik zei

Het altijd maar streven naar (zelf)verbetering is als de gouden pot aan het einde van de regenboog... M.i. inderdaad een grote illussie/valkuil, zeker als je het 'nu' niet accepteert en vergeet te genieten van dat-wat-is...

Erik zei

Maar misschien leidt (zelf)verbetering wel tot dit soort inzichten, haha...

paul oude vrielink zei

ja... zelfverbetering. Mijn ervaring is dat als je op allerlei vlak niets bijzonders doet of alleen maar gewoon voor de hand liggende dingen doet, dat dan dingen zich uit zichzelf verbeteren; vaardigheden, relaties, etc etc. Maar als je 'bewust aan dingen werkt' dan ben je op een bepaalde manier gespannen bezig.
Net alsof de natuur/het leven zelf, beter weet hoe dingen te 'verbeteren' dan dat wijzelf dat weten.

Erik zei

"Zen en de kunst van de verbetering". Mooie titel voor een boek :-).