Toch nog even over de blessure

Vandaag, 26 dagen nadat op een zondag de blessure opeens op de voorgrond trad, is er nog weinig verbeterd.

Dat wil zeggen: de oorspronkelijke pijn onder in mijn kuit lijkt weg, maar mijn voet is dik. Zie een eerdere foto.

De doktoren weten niet wat het probleem is. De een liet me een rontgenfoto maken, de ander vermoedde een peesscheur of zoiets om het vocht te verklaren. Een bevriende fysio had geen idee wat dit nu kon zijn omdat, ja, geen duidelijk trauma, geen zeer pijnlijke plekken. Waarom dan die zwelling?

Ik maak nu de balans op:

• Het kan bijna geen stressfractuur zijn, daarvoor heb ik te weinig pijn. Er is geen pijn bij staan op het been, geen echte drukpijn op een bot.
• Er is geen pees geblesseerd of gescheurd. Want ik kan alles met de voet doen, hij is beweeglijk, alle functies waar een pees voor nodig is werken, pijnloos.
• MAAR: er zit wat vocht in mijn voet, waardoor deze wat dikker aanvoelt en de irritiatie die wel ontstaat, komt denk ik door dat vocht.

Ik denk dat de reden van het vocht, een soort overreactie van mijn voet op een klein pijntje is. Ik denk dat ik een "complex regional pain syndrome" heb (een of een soort voorstadium daarvan) heb. Een deel van de mensen die dit hebben hebben geen/weinig pijn. Zie bijvoorbeeld http://physiotherapyforcrps1.com/patient-perspectives/ en de foto's daarop. Mijn foto lijkt daarop:

De verschijnselen lijken op de omschrijving. Ik heb niet veel pijn, maar wel een tintelend gevoel vanaf ca 10 cm boven de enkel. Mijn linkervoet is ietsje roder dan rechtervoet. 

Het probleem met de doktoren is: het gaat te lang duren. Volgende week ga ik naar de fysio en een echo doen. Goede kans dat daar niets op te zien is, of ergens een of ander peesje met een onregelmatigheid, en dan zal ik het advies krijgen meer te rusten, en vier weken daarna is er nog niets veranderd. Of ze gaan MRI scans doen waar niets op te zien is en weken gaan voorbij en veel gedoe.

Dus wat ik ga doen:

1. Elke dag hardlopen. Reden: zie onder.
2. Naar dokter en fysio om e.e.a. te overleggen.

De behandelingen die genoemd worden varieren van rust tot allerlei voedingssupplementen. Er wordt ook hier en daar genoemd: de voet zo normaal mogelijk gebruiken. Ik ga dus gewoon elke dag wat hardlopen, met wat pauzes, ik probeer 10 a 15 minuten door de lichte pijn heen te lopen, en als het goed gaat wat meer. 

Vrijdag eerste dag: 6x2 minuten op 11.5 km/uur. Dit moest in mijn wedstrijdschoenen want mijn trainingsschoenen zitten te krap om mijn achillespees.

Zaterdag: 5x2, 1x1, 1x4 minuten op 12 km/u op loopband. De eerste vier minuten moest ik wat door de pijn heen lopen, maar: de pijn leek eerder een verkramping van voetspieren, dan "Echte Pijn". In de laatste 4 minuten werd het allemaal niet erger, het was te doen. Pijn 3 op schaal van 10. Geen echt dikke enkel. Reactie afwachten.

Zondag: opstaan met gevoelige voet, vermoeide voetspieren. Maar: enkel is dun! Tijdens de loopgroeptraining besloot ik dan ook wat stukken mee te lopen. En hetzelfde verloop: eerst wat pijn, maar na 6x 3 minuten voelde het best goed!

De strategie blijkt tot nu toe goed uit te pakken. Mijn voet is weer 'van mij' en voelt niet meer raar. Enkel is weer dun, fotootje na de training:

't is nog niet helemaal weg, maar de achilles is weer te zien. Voorlopig ook niet enorm opbouwen, eerst rustig tot ca 30 minuten en dan zonder voetspiertjes pijn. 

We wachten het af.

Maandag niet gelopen. Het gaat redelijk goed, maar geen risico lopen.

Woensdag: wel gelopen:
Tja...

Het is wat vreemd. Ik voelde de enkel weinig, laten we zeggen 2 op een schaal van 10. Die rare pijn van 4 weken geleden is er niet meer.

Maar de enkel houd nog steeds vocht vast. Vandaag begon voet weer raar te voelen dus vanavond besloten weer wat te lopen. Het is moeilijk. De meningen zijn verdeeld. De een zegt niet lopen, de ander wel...

Een belangrijk reden om wel te trainen is dat blessures die aan het genezen zijn (weefsel dat zich herstelt) licht belast moet worden om goed verder te genezen. De structuren die nieuw aangemaakt worden moeten zo snel mogelijk belast worden om later goed bruikbaar te zijn. Wel uiteraard onder de belastbaarheidsgrens.

Zo gezegd zo gedaan: 20 minuten in blokjes van 2-3 minuten, hoogste snelheid af en toe net tegen de 15 km/u wat me verraste, want het voelde als 14. Hartslag wel gemakkelijk richting 150 overigens.
En zelfs een aantal minuten volkomen pijnloos gelopen. Ook wat minuten met lichte prikkeling onder voet.

De grafiek:

Nu "de reactie maar afwachten".... word ik morgen wakker met een dikke of een dunne enkel?!?! En met of zonder pijn.

POV

ps... om het verwarrender te maken, wat ik eerder al eens opmerkte: er lijkt ook een heel klein beetje vocht in de andere enkel te zitten. En ik vermoed dat dat zou kunnen komen door het ontwend raken aan lopen. Alsof je lichaam zozeer aan 70 km per week lopen gewend is dat dan bij minder lopen "het lichaam niet weet wat te doen". 

Mocht dit zo zijn, dan is het vocht in de linker enkel 'minder erg'. Ik zal de fysio vragen wat hij ervan vindt. 

ps2: donderdag GEEN REACTIE in de enkel. Ik kan dus doorgaan. De komende 4 dagen ga ik 2 of 3x lopen, telkens zo'n 20 minuten. 

ps3: vrijdag 30' gelopen (3x10'). Het voelde niet echt vertrouwd, telkens lichte prikkeling in enkel, maar geen 'pijn'. Nu, zaterdag, een dag later, een mooie dunne enkel, en geen reactie. Weet nog niet of ik zaterdag wel moet lopen....waarsch beter van niet.