31 mei 2011

Een mooie blessure

Ik ben zeer tevreden met mijn blessure.

Hij valt lekker vroeg in de Amsterdam-voorbereiding, tijd zat, en het verre doel Jungfrau-2012 komt helemaal niet in gevaar.

Ook blijk ik door te kunnen trainen (fietsen): maandag 20 km buiten (incl 10 km 19.00) en 20 km binnen gefietst. Vandaag 25 km vlot. En, het wordt erg mooi weer vrijdag en zaterdag. Lekker fietsen in de warmte, er is bijna niets mooiers.

De afspraak met de fysio is gemaakt; tijd om weer even bij te kletsen en de blessure nader te analyseren.

Langzaam hardlopen gaat wel, 10 km/uur moet kunnen dus ik kan gewoon training geven.

Al met al erg mooi!

POV

29 mei 2011

geblesseerd?!?!?!?

Die vraagtekens refereren aan een eerder tekstje van mij, "blessures bestaan niet". Die discussie of blessures nu wel of niet bestaan is natuurlijk ook muggezifterij (of was het nu muggeNzifterij).... ik ben gewoon geblesseerd, niet eromheen draaien.

Woensdag had ik nog 'normaal' getraind, zelfs wat snelle tempo's gedaan, en toen merkte ik dat het pijntje aan linkerhamstring niet over ging. Omdat ik e.e.a. donderdag nog voelde, besloot ik 3 dagen te rusten. En dan zondag kijken hoe het zou gaan op de training.

Wel... het ging niet goed. Nog steeds (of zelfs erger) zere hamstring komend vanuit de rug. Mwah... balen, ik beleefde een paar benauwde uurtjes, beseffend dat het nog geen PR tijd is. Iedere loper kent het wel. Balen.. waarom ik, waarom nu. GRRRRR!()@&(*&$!!!!
Maar later op de dag trok dat vervelende gevoel weg... gewoon verder niet teveel op ingaan, het zijn maar hersenspinsels. En natuurlijk zijn blessures doodnormaal voor hardlopers, het gaat erom hoe je ermee omgaat. Ook zijn blessures niet te vermijden (hoewel sommigen daar misschien anders over denken.... Want je kan niet altijd voorspellen hoe iets zich zal ontwikkelen. Als je alles wilt voorspellen en voor zijn, ben je veel te alert bezig en veel te controlfreak achtig, het is gewoon niet 'economisch' om enorm slim en doordacht proberen te doen, kost ook veels te veel energie (maar misschien als je wereldkampioen wilt worden ligt het anders). Pas als het zover is is het er (en dan natuurlijk wel goed reageren!))

En, tijdens blessureperioden ben je ook (juist!) hardloper. Ook keek ik even op Loopgek's website, hij was tot voor kort voortdurend geblesseerd en knalt er opeens toch allemaal PR's uit. Dus als hij zo sterk kan terugkomen...

's avonds meteen maar begonnen met de revalidatie, een ruim uur (33 km) gefietst. Hierbij had ik geen last van de blessure, mooi...


POV

25 mei 2011

ppffffffffffffffffffff

te moe om iets zinnigs te schrijven, pogingen om 'iets leuks' te verzinnen lopen op niets uit. Een zenmeester zei 'wie moe is moet rusten'. Later meer, dus.

POV

ps. na een 9 uur uitslaap nachtje is alles weer helder.

Zondag uur ofzo gelopen

Maandag had ik nog het rondje mensinghebos (starten bij vv roden - helemaal tot achtering doorlopen - linksaf - lusje maken - terug naar vv roden) als intervallen gelopen: 1 minuut 'hard' 30 sec pauze. Het 4000meter lusje ging in 13.37 totaal, best goed. 5 jaar geleden liep ik een keer, in topvorm, 12.49 op dezelfde training. Nu niet heel hard, beetje ingehouden.
Klein beetje last linker hamstring, komt uit de rug. Te lang in verkeerde houding zitten cq lange autoritten en dergelijke. Het is precies hetzelfde als ergens in maart, toen was het zo klein dat ik het niet genoemd heb, ging toen vanzelf over.

Woensdag totaal 18 km, de (5x4' tempo's van zo'n 15 km/u gingen goed, maar toen ik 18 km/u met Geo mee wilde, voelde ik mijn hamstring weer (toch wel 600 meter in 1.57 meegelopen trouwens). Is nog geen echte blessure maar belemmert vrijuit lopen. Wel jammer, ik heb erg goede benen, veel kracht. Hardlopen is geduld hebben. En nog meer geduld.

21 mei 2011

hoe serieus is alles nu eigenlijk!

Woensdag beginners+gevorderden training, ik heb 15.5 km (volgens de garmin) gelopen. Sommige wandelstukjes van 6 km/u heb ik ekspres gejogd, omdat anders de kilometers niet 'echt meetellen' (Note 1)

Donderdag hometrain, 20 km HF140, in 23.50 en 20 km HF150 in 22.40, beiden zijn 'PR's, nog nooit zo 'snel' bij zo lage HF gefietst. Wel zeer rechterbovenbeen, komt uit de rug.

Vrijdag: geen zeer bovenbeen meer. Wel hele goede duurloop, 21.1 km in 1.39.50 (volgens de Garmin) en nog 1 km uitlopen. Hartslag bleef keurig rond 130-133 de hele tijd.

Zaterdag: rustdag

Verder ben ik deze week enkele keren eraan herinnerd dat ik 'nu toch echt eens moet gaan presteren' (het waren wel andere bewoordingen, 'tijd dat je eens wat laat zien', 'tegenvallende prestaties') met bijbehorende tips. En natuurlijk zie ik nu wel kansen om mijn 45+ PR op de 10 km aan te scherpen. Waarschijnlijk vallen de betreffende tips me daarom wel op. Okee, misschien tijdens de 10 van 10aarloo, en zeker de Nacht van Groningen (halve, of misschien korter).

En ja, verder kan ik zeggen dat ... blabla... etc etc.... niet bijzonders.... het komt erop neer dat .... wordt vervolgd.


POV

ps.

Note 1: dit is niet echt waar natuurlijk, alleen de gedachte passeerde en even geloofde ik erin en begon te joggen, daarna werd gedachte als onzin van de hand geween.

18 mei 2011

Pi

was opeens op de training.

Uitsluitend met het doel, mij te motiveren... want zoals algemeen bekend is in mijn hardlopen, 'motivatie' het belangrijkste probleem. Een andere formulering, zonder het woord 'probleem': ik zie vaak geen reden om 'heel erg hard' te lopen, waarom niet gewoon lekker rustig boemelen?

Maar nu was er opeens het spelletje 'pi eraf lopen'.

De training: 400-800-1200-1200-800-400, pauze telkens 3' (400 meter), in 5km tempo. Dat is dus ongeveer rondjes 86.

400: ik en pi zij aan zij, 86.6
800: ik op kop, 2.50.3
1200: pi op kop rondje 83, daarna een langzaam rondje 89 waarna ik overnam en op 4.18 uitkwam
1200: andere 45+'ers op kop (we hebben nu wel een stuk of acht goede 45+ers hier in Grunn), ik als tweede en met wat forceren 4.12. Ik hoorde ergens achter me zeggen "jezes wat gaat dit hard", dat moet dus pi zijn geweest
800: de laatste 200 in 39 en uitkomend op 2.44
400: 77

Erg lekker getraind. Helemaal volgens 'concept 20 jaar geleden', gewoon hard, niet nadenken en wel zere benen krijgen.

POV



800:

17 mei 2011

Blessures bestaan niet

POV

(ps: titel spreekt voor zich geen verdere toelichting nodig)

(pps: okee dan: wat bestaat is 'een soort tintelende pijn in mijn knie' of 'pijnlijk plekje 3 cm boven achillespees'. Of 'zere heup bij iets van grond pakken'. Een reactie kan zijn, ijs opleggen, naar specialist gaan, bierglas door raam gooien. Dat bestaat.

Maar 'blessure' is een definitie (als je hardloper bent EN je hebt een pijn die je hindert bij hardlopen EN dit duurt langer dan een week ofzo, dan wordt die pijn 'blessure' genoemd) en derhalve niet iets dat Echt Bestaat)

15 mei 2011

Was ik maar een Belg

Want de Belgen hebben Mentaliteit.

Althans, volgens Dik J., (onder de loopgroep welbekend omdat hij vier jaar geleden bij ons trainersstage liep).

En hij kan gelijk hebben.

Want wat die eerste belg, Geert Stylen, liet zien tijdens de 24Uur van Steenbergen, was mentaal heel sterk: het laatste uur van de 24 uur, nog 12 km/u lopen.... voor een totaal van 248 km. En Belg nummer drie, met tegen de 230 km, stond naast onze (G, J, P) tent. We waren er meermalen getuige van dat hij iets zei in de trant van "ik stop NU we gaan NU naar huis", en een kwartiertje later toch weer in een 11 km/uur soepel tredje voorbij kwam zetten.

Ikzelf was mentaal niet sterk. Ik had me p de 6 uur ingeschreven, met als idee: 3 uur 36 kilometer en daarna zien we wel. Het werd 2 uur 22 kilometer en daarna stoppen. Slap natuurlijk. Voor de eerlijkheid noem ik ook even het rijtje excuses: in 3 nachten totaal 10 uur geslapen; hoofdpijn tijdens lopen; pijn in linkerbovenbeen; pijnlijke enkel; maagkrampen/toiletbezoek tijdens de 22 kilometer. Maar dat mag geen excuus zijn. Die Belg liep de 24 uur zonder slaap, voor hoofd/spierpijn heb je tegenwoordig pijnstillers. Dus.

Mentaliteit had wel G., die een keurige 54.485.30 meter liep in 6 uur, en J. die ondanks uiterst pijnlijke enkel toch nog de moed vond om na de nacht, nog drieenzeventig extra kilometertjes te klokken tot een totaal van ruim 123 kilometer.

Verder ontmoette ik nog Peter S., alias 'goeroe'. Mijn eerste woorden na 2 jaar niet gezien te hebben waren dan ook 'Ha Goeroe!' en een fotootje volgde.



... ja alle kenmerken van een guru, wit enigszins lang haar... De zondagochtend hebben we nog lekker een halfuurtje bijgepraat. Hij vertelde o.a. over de 55-jarige deelneemster die nog tot 196 kilometer kwam dit weekend. Ze was 7 jaar geblesseerd geweest, en nu, na nauwelijks een jaar trainen, weer terug op topniveau. Leeftijd zegt dus niets.... Tot over een jaar Peter!


POV

ps. maandag bleek ik helemaal hersteld, nog klein stukje hometrainer gedaan.

pps. Dik vond vooral mijn 'filosofische inleidingen' op mijn blog interessant. Dit moedigt mij aan om een stapje verder te gaan. Binnenkort zal ik dan ook meer controversiele uitspraken doen zoals "blessures bestaan niet".

10 mei 2011

het lek is boven

Afgaand op de training van vandaag in elk geval wel.

Ik denk dat het ijzertekort nu deel is ingelopen. Ik heb weer 'macht' in mijn benen, net zoals de laatste paar weken. En vandaag ging het ook eens wat sneller, waarbij ik nu voor de verandering eens een een keer niet het gevoel had dat er een soort snelheidsbegrenzer op mijn benen zat.

Maar het kan natuurlijk ook allemaal een gigantisch placebo effect zijn.

Anyway, de trainingen:

Zondag: een climaxloop. Sommige (nieuwe) loopgroepleden keken heel bedenkelijk toen ik zei dat we een climaxloop gingen doen. Pas toen ik zei 'het is niet wat je denkt' haalden ze opgelucht adem.

Mijn loopje: 2.55 km in 10.07, van ongeveer 12.5 tot 17.5 km/u, hartslag oplopend tot boven 160. Voorafgaand aan de climax, nog 8x30 sec steigerung met 1 minuut dribbel. Opvallend is dat hartslag slechts tot de 140 reikt in die 30 seconden. De tijd is te kort om de de hartslag tot 155 te krijgen. En daarmee zijn de 30 seconden loopjes dan ook niet een effectieve 'hart' oefening, maar natuurlijk wel goed voor beenkracht en dergelijke. Die climaxloop, de laatste vier minuten is een zware aerobe prikkel, want: al enigszins 'moe' van het eerste stuk, en steeds sneller gaand tot tegen de V02max aan, het hart moet superhard werken.



Vandaag: een 800-600-400-200, 200pauze, 400seriepauze, in 2.51/2.06/81/33, en 2.50/2.05/77/34, een mooie reeks.



Het is misschien wel een wat zinloze training als ik kijk naar mijn doel, de halve marathon Nacht van Groningen, want 'te snel', maar het is wel precies volgens hoe ik nu wil trainen: netzoalsdertigjaargeleden, puur op gevoel. Echt genieten. Bovendien gisteren 15.5 km in 11.5 km/u gelopen, gewoon een rustige loop. Nu, anderhalf uur na de training, een prettig moe gevoel in beenspieren, een Hertogjan erbij, .....ahhhh.


POV

07 mei 2011

beslissingen beslissingen

Leuk dat de wereld 1 is, maar je kan er niet zoveel mee.
Je moet nog altijd beslissingen nemen, afwegen, standpunten. Of misschien juist niet. Misschien moeten beslissingen juist uit de wereld komen, niet 'zelfbedacht'. Want tenslotte ben je zelf maar een of ander objectje in de wereld en en zijn beslissingen vanuit dat object gezien, per definitie onvolledig.


Maar terzake nu:

De 6uur steenbergen, ik ga hem niet lopen, en ik zou ook zelfs zeer waarschijnlijk niet aanwezig kunnen zijn omdat, planningsdingetjes, rust, 'aan mezelf denken'. Maar het blijkt dat ik op de zaterdag toch wel, in de avond, erheen kan, en ook, dat voor mijn gevoel 'mezelf' daar in Steenbergen ligt. Ik ga d'r heen , niet om te lopen, maar om G&J te supporten, oude meester Stein nog weer eens te zien, en vele anderen. En zodoende allerlei inspiratie op te doen. 's avonds met auto heen. Mocht er nog iemand mee willen om te zien hoe dat nu gaat, zo'n 24 en 6 uur: stap maar in, ik gooi de tent wel achterin de auto.


En nog andere terzake: de training.

Donderdag hometrainer 42 km (expres), HF140-150 en 4 km rustig lopen op nieuwe wedstrijdschoenen (wat is het toch altijd een gepruts om eindelijk eens aan goed zittende schoenen te komen. Overigens blijken de problemen met enkel, voor een deel veroorzaakt te worden door antipronatie schoenen. Ze drukken de enkel in een bepaalde stand en, misschien door leeftijd etc, zijn mijn enkels daar nu gevoeliger voor. De nieuwe neutrale trainingsschoenen die ik deze week heb aangeschaft, zitten wat dat betreft perfect, geen centje pijn).

Vrijdag 16 km rustig, HF rond 125, tempo rond 11.5.

Zaterdag, 35 km fietsen HF rond 130 tempo rond 29 km/u. Ik wilde 's avonds nog even hardlopen maar na 600 meter keerde ik kom. Geen zin (sowieso een geen-zin-dagje. Na wekenlang erg druk te hebben gehad val ik nu opeens in een soort gat van niets. Ik had natuurlijk kunnen gaan stofzuigen, maar dat doe je niet op zo'n dag, dat doe je alleen als je tussendoor even 20 minuten hebt).

Morgen iets snels, dinsdag iets snels, woensdag iets snels. Dat is het schema komende week.

POV

berichtje tussendoor



Binnengekomen bericht:

---------- Doorgestuurd bericht ----------
Van: "Ton van der Werf"
Datum: 14 apr 2011 09:49
Onderwerp: Samson bus gestolen, graag bericht verspreiden aub
Aan: <...>

Heren,

Onze trots in bange dagen is na een paar dagen Noord gestolen. Stond bij mij in de buurt en is dit weekend voor het laatst gezien:


Mercedes 'Samson' 410D tourbus gestolen. Bijna 600.000 kilometers trouwe dienst voor bands als NRA, Human Alert, Green Lizard, The Apers, End Of April en nu Phantom Four & The Arguido. En nu gejat uit Amsterdam Noord. Zeer herkenbare bus, helemaal blauw met aan de chauffeurs kant een grote 'Samson' leeuw. Bus heeft vliegtuigstoelen en een bed. Tips zijn welkom want we willen de bus natuurlijk wel terug!!! Kenteken: VX-27-JS
Graag posten op je facebook, twitter of meer van die dingen. Wie weet vinden we hem dan terug!

Groet,

Ton.

03 mei 2011

lichaam en geest

Alles is een. 1 Universum.

Dan komt de mens. Die deelt alles op: lichaam, geest, ik, jij, goed, kwaad, god, hel. Dat is allemaal denkbeeldige indeling; alles is toch 1.

Maar nu even terzake.

Ik voelde me niet gemotiveerd, geen zin om te trainen. Ook het lopen van wedstrijden, het lijkt me niks, afgezien van het hazen dan. Maar dan de training van vanavond:



Opeens rolde er een hele mooie training uit, 4x2000 in 7.45/37/46/38, keurig op 10 km tempo, met 3 minuten pauze. Vooral goed om te voelen was, dat mijn benen nu eens niet 'zwaar en moe' voelden, maar heel krachtig en fris. Ik werd niet moe en een vijfde of zesde 2000je leek me ook niet onmogelijk.

Ik denk dat dat goede gevoel in benen, komt door extra myoglobine die gestimuleerd is door de ijzerpilletjs die ik nu al een week of neem.

Anyway, lichaam is goed, en vanzelf komen er ook weer ideejen over wedstrijden in de geest. Maar eerst nog maar eens wat goede trainingen.


POV

01 mei 2011

Hardlopen is gewoon heel erg simpel.

Vanochtend met een klein clubje loopgroep, een piramide gelopen, 1-2-3-4-5-4-3-2-1, ging best lekker, ik liep plusmin 15 km/uur (behalve het laatste minuutje HARD).

Morgen of overmorgen ga ik een schema'tje maken voor mezelf, voor de Nacht van Groningen. Het schema zal precies zijn zoals ik vroeger trainde, lekker hard.

Hardlopen is gewoon heel erg simpel. Als je hard traint dan word je beter. Gewoon flink tempo's doen, snelle duurlopen, beetje afzien. Natuurlijk zijn er de dingen als 'overtraining, verantwoord trainen, drempel, arbeid-rust verhouding'. Maar zodra je daar teveel over gaat nadenken verzand je in een soort serieuze brij van professionaliteit.

Om hard te trainen moet je wel helemaal okee zijn, gezond, niet geblesseerd. Rustperiodes en rustig trainen is eigenlijk om 'gezond' te worden, fit, uitgerust. Zodat je als het moment daar is, hard kan trainen. Voor mij is het moment daar. Langer uitstel leidt tot afstel.

We zullen het zien.

POV