Om onduidelijke reden gaat het opeens beter met 'mijn blessure'.
Nadat ik maandag al een goed gevoel had, bleek ik dinsdag zonder veel problemen 21 kilometer te kunnen lopen. Meeste kilometers rond 4.45-4.55, maar op het eind ook nog wat kilometers rond de 4.20-25, bijna marathontempo dus. En, belangrijk, die voelden 'langzaam'. Komt natuurlijk doordat ik relatief uitgerust ben.
En ook vandaag, ik begon om kwart over 7, met de bedoeling om 20 kilometer op de teller te krijgen. En zelfs dat lukte.... eerst 6 kilometer T12, daarna warming up loopgroep, zelfs paar krachtoefeningen, en wat lichte tempo's, hier zat in totaal een kilometer of 4, a 4.05-4.20, bij. In de verte wat lichte steken in bovenbenen, maar in tegenstelling tot vorige week voelde het nu niet 'fout'.
Fitheid: na afloop van training heb ik niet echt het gevoel iets gedaan te hebben.
Vooruitblik: ik ben voorbereid op alles. Terugslag, topvorm, laat maar komen. Maar ik mik wel op een 100+ weekje.
POV
ps... verslagje hierboven klinkt wat zakelijk, maar komt omdat ik allemaal andere dingen aan mijn hoofd heb, die niet in dit blog format passen, duizenden gedachten circuleren in het rond...
ps2... donderdag toch weer gevoelig, 6 km rustig
ps3... ik kan nauwelijks geloven dat ons land zo slecht geleid wordt. We klungelen ons met ons allen de afgrond in. We hebben experts nodig die na goed nadenken en consultatie van andere experts, de beste beslissingen nemen. Het kan niet op de politieke manier, zoals nu. Dit gaat gewoon totaal fout. Zucht. Is er een partij die dit op de agenda heeft?!?!?!
Alles over mijn eigen hardloopbeleving, trainingsprestaties, trainingsmethoden
27 februari 2013
25 februari 2013
Ik weet dat ik niets weet.....
ook weer van Wittgenstein, vast wel.
Okee.
Nu ter zake. Vandaag een soort herstel-omvang training gedaan: telkens 15' fietsen en 3 km hardlopen, zodat ik op een Aeroob Equivalent van 19 kilometer uit kwam waarvan 9 hardlopen (circa 13 km/uur op loopband op nieuwe tarther's).
Het goede nieuws is dat ik eigenlijk voor het eerst na 9 dagen, weer eens een 'okee' gevoel in mij benen had. Vrijwel geen pijn meer. Het overige nieuws (ik weiger het woord 'slecht' te gebruiken omdat je met dat soort woorden voordat je het weet in een foute stemming terecht komt) is dat de conditie wel is teruggezakt, althans de hartslag was minstens 10 slagen hoger bij vergelijkbare inspanning.
Nog wat nagedacht over oorzaken. Ik heb/had ook gevoelige knieen, en het kan zijn dat bovenbeenspieren zich wat anders zijn gaan spannen om de belasting op knieen te veranderen. Die knieen, dat kwam ook door de kou. Achteraf was de duurloop van 30k bij -6 graden en harde wind, ook eerder slecht dan goed voor knieen. Allemaal redenen om Amsterdam achter de hand te houden als uitwijk, mocht het in Rotterdam niet helemaal goed uitkomen. Ach die mooie zomer, laat maar komen, om 10 uur 's avonds op terrasje Pompstee bij 28 graden....
POV
ps.. over dat weten en niet weten. Alles wat wij 'weten' bestaat volgens mij uit interpretatie, herinterpretatie, her-her interpretatie van 'alles om ons heen'. Het doel van dingen weten is overleven. Kennis is denkbeeldige waarneming. Direkte interpretatie 'hee dit is...koud en.. nat en hard en... dit is ....een flesje bier!' of indirekt 'zeg heb je gehoord bij de AH is het bier in de aanbieding', of zeer zeer indirekt 'wij hebben een kerk gesticht die tot doel heeft de biergoden te pleasen zodat de aanvoer naar de AH gegarandeerd blijft'. Allemaal overleving.
Blessure kennis dient ter overleving van de hardloper.
Okee.
Nu ter zake. Vandaag een soort herstel-omvang training gedaan: telkens 15' fietsen en 3 km hardlopen, zodat ik op een Aeroob Equivalent van 19 kilometer uit kwam waarvan 9 hardlopen (circa 13 km/uur op loopband op nieuwe tarther's).
Het goede nieuws is dat ik eigenlijk voor het eerst na 9 dagen, weer eens een 'okee' gevoel in mij benen had. Vrijwel geen pijn meer. Het overige nieuws (ik weiger het woord 'slecht' te gebruiken omdat je met dat soort woorden voordat je het weet in een foute stemming terecht komt) is dat de conditie wel is teruggezakt, althans de hartslag was minstens 10 slagen hoger bij vergelijkbare inspanning.
Nog wat nagedacht over oorzaken. Ik heb/had ook gevoelige knieen, en het kan zijn dat bovenbeenspieren zich wat anders zijn gaan spannen om de belasting op knieen te veranderen. Die knieen, dat kwam ook door de kou. Achteraf was de duurloop van 30k bij -6 graden en harde wind, ook eerder slecht dan goed voor knieen. Allemaal redenen om Amsterdam achter de hand te houden als uitwijk, mocht het in Rotterdam niet helemaal goed uitkomen. Ach die mooie zomer, laat maar komen, om 10 uur 's avonds op terrasje Pompstee bij 28 graden....
POV
ps.. over dat weten en niet weten. Alles wat wij 'weten' bestaat volgens mij uit interpretatie, herinterpretatie, her-her interpretatie van 'alles om ons heen'. Het doel van dingen weten is overleven. Kennis is denkbeeldige waarneming. Direkte interpretatie 'hee dit is...koud en.. nat en hard en... dit is ....een flesje bier!' of indirekt 'zeg heb je gehoord bij de AH is het bier in de aanbieding', of zeer zeer indirekt 'wij hebben een kerk gesticht die tot doel heeft de biergoden te pleasen zodat de aanvoer naar de AH gegarandeerd blijft'. Allemaal overleving.
Blessure kennis dient ter overleving van de hardloper.
23 februari 2013
cursus
Vandaag samen met Gerard en Arjan (Hoogezandlopers) start van de LB3 (basis loopgroeptrainer 3) cursus meegemaakt. Het was leuk, ik zal de vraag "hoe vond je het zelf gaan?" wat vaker gaan gebruiken.....
Verder nog even gelopen 10k in 50.00, ging redelijk, ik voelde alleen 'iets' als ik er op lette. Dit opent weer wat perspectieven voor de marathontraining. Morgenochend loopgroep, en als dat helemaal okee gaat: morgenavond klein stukje (ja het is wel marathontraining ja, we spelen het scherp) en maandag een lange 200 of 220 watt sessie op de fiets. "ze zijn nog niet van me af"!
POV
ps. een vraagje: hoe hard denken jullie dat nrs 1 en 2 op de 10k, van de laatste Olympische spelen, hun herstelloopjes en rustige duurlopen doen? Antwoord: 16 km/u. Als ze erg moe zijn. Normaal, als ze redelijk fris zijn, tegen de 17 km/uur. Dit lijkt erg extreem hard, maar het is ongeveer 1.33 maal het 10 km tempo (10k tempo = 22 km/u -> duurloopen tegen 17 km/u). 10 km 15 km/uur -> in 11.25 km/uur, klopt aardig. 10 km in 52 minuten = duurlopen in 8.7 km/uur...
Voor wie het toch even wil verifieren: http://www.runnerspace.com/eprofile.php?event_id=13&do=videos&video_id=77612
ps2. zondag erg mooie trainingsdag. Zelf training geven, ging erg lekker... nog last liezen, rustig aan. Daarna via whatsapp gehoord dat de LGRDB zo'n 200k heeft gelopen vandaag. Goed!
Eigen training: komende week is het afwachten. Alles voelt wel okee, maar misschien is langer herstel nodig. Het kan zomaar leiden tot afzeggen Rotterdam, of het kan zijn dat de 30 km RtR van zaterdag goed gaat. Alles is mogelijk. De toekomst staat erom bekend, relatief onvoorspelbaar te zijn. Ik zou ook heel erg blij zijn als iedereen behalve de trainer een PR loopt.
Verder nog even gelopen 10k in 50.00, ging redelijk, ik voelde alleen 'iets' als ik er op lette. Dit opent weer wat perspectieven voor de marathontraining. Morgenochend loopgroep, en als dat helemaal okee gaat: morgenavond klein stukje (ja het is wel marathontraining ja, we spelen het scherp) en maandag een lange 200 of 220 watt sessie op de fiets. "ze zijn nog niet van me af"!
POV
ps. een vraagje: hoe hard denken jullie dat nrs 1 en 2 op de 10k, van de laatste Olympische spelen, hun herstelloopjes en rustige duurlopen doen? Antwoord: 16 km/u. Als ze erg moe zijn. Normaal, als ze redelijk fris zijn, tegen de 17 km/uur. Dit lijkt erg extreem hard, maar het is ongeveer 1.33 maal het 10 km tempo (10k tempo = 22 km/u -> duurloopen tegen 17 km/u). 10 km 15 km/uur -> in 11.25 km/uur, klopt aardig. 10 km in 52 minuten = duurlopen in 8.7 km/uur...
Voor wie het toch even wil verifieren: http://www.runnerspace.com/eprofile.php?event_id=13&do=videos&video_id=77612
ps2. zondag erg mooie trainingsdag. Zelf training geven, ging erg lekker... nog last liezen, rustig aan. Daarna via whatsapp gehoord dat de LGRDB zo'n 200k heeft gelopen vandaag. Goed!
Eigen training: komende week is het afwachten. Alles voelt wel okee, maar misschien is langer herstel nodig. Het kan zomaar leiden tot afzeggen Rotterdam, of het kan zijn dat de 30 km RtR van zaterdag goed gaat. Alles is mogelijk. De toekomst staat erom bekend, relatief onvoorspelbaar te zijn. Ik zou ook heel erg blij zijn als iedereen behalve de trainer een PR loopt.
21 februari 2013
blessure
Ja laat ik het maar zo noemen, dan hebben we dat in elk geval gehad.
Het verhaal van deze blessure begon eigenlijk zaterdag, de dag na de nog goed lopende duurloop met PI.
Zaterdag voelde het voor het eerst 'niet okee'. Zondag was de situatie aanzien, alles leek weg te trekken en goed te gaan. Maandag loopband+fietsen (waarin een 'fietstestje' met zeer goede waarden), ging goed. Dinsdag inlopen zonder problemen maar na de kniebuigingen voelde ik 'de zaak weer verstrakken'. Woendag training gegeven + wat prikkelende oefeningen, gevolg:
-> nu vandaag weer iets gevoelige benen (om exact te zijn: beide kanten, binnenkant been, 'gevoelig punt' midden in kleermakersspier).
Het doet geen 'pijn' maar is net niet okee. Gevolg is dat ik geen zware trainingen kan doen.
Zware trainingen zijn bijv 34 km vlot; 10x1000.
Opties:
1) 'doortrainen' rustig.
2) wachten tot het over is (niet trainen)
3) gewoon doortrainen volgens programma (risico nemen)
4) naar de fysio
Optie 1: nadeel is dat blessure niet echt herstelt (elke stap die men zet belast de geblesseerde plek waardoor het niet 'dichtgroeit'). Voordeel dat je conditie houdt, telt niet echt, omdat rustig trainen te 'licht' is.
Optie 2: voordeel is dat blessure herstelt, en daarna kan je weer hard trainen. Nadeel is dat conditie wegzakt. Kan wel rustig fietsen bijvoorbeeld, of corestability; kuitoefeningen; ach mogelijkheden zat.
Optie 3: dit is 'gokken'. Gok kan goed uitpakken -> geen conditieverlies, geen verstoring programma. Maar de straf als het misgaat: langer geblesseerd zijn, afzeggen marathon.
Optie 4: komt in beeld als ondanks enkele dagen rust er niets gebeurt. Dan is er een 'andere' oorzaak, bijv ischiaszenuw ofzo.
Ik laat beslissing nog open. Of zoals Wittgenstein ook zegt: de wereld gaat ten onder aan verkeerd getimede beslissingen.
POV
update: ik kies een combi van optie 1 + 2. Kon vrijdag 10 kilometer lopen, toen werd het vervelende gevoel in met name rechterlies te onverantwoord. Daarna nog 70 minuten zonder problemen gefietst.
Oorzaak blessure 'verminderde belastbaarheid door 1 overbelasting (gladde wedstrijd in kou) waardoor de opvolgende belasting ongemerkt boven de belastbaarheidsdrempel is gekomen' ofwel 'vingers branden door te dicht bij het vuur te zitten'.
Het verhaal van deze blessure begon eigenlijk zaterdag, de dag na de nog goed lopende duurloop met PI.
Zaterdag voelde het voor het eerst 'niet okee'. Zondag was de situatie aanzien, alles leek weg te trekken en goed te gaan. Maandag loopband+fietsen (waarin een 'fietstestje' met zeer goede waarden), ging goed. Dinsdag inlopen zonder problemen maar na de kniebuigingen voelde ik 'de zaak weer verstrakken'. Woendag training gegeven + wat prikkelende oefeningen, gevolg:
-> nu vandaag weer iets gevoelige benen (om exact te zijn: beide kanten, binnenkant been, 'gevoelig punt' midden in kleermakersspier).
Het doet geen 'pijn' maar is net niet okee. Gevolg is dat ik geen zware trainingen kan doen.
Zware trainingen zijn bijv 34 km vlot; 10x1000.
Opties:
1) 'doortrainen' rustig.
2) wachten tot het over is (niet trainen)
3) gewoon doortrainen volgens programma (risico nemen)
4) naar de fysio
Optie 1: nadeel is dat blessure niet echt herstelt (elke stap die men zet belast de geblesseerde plek waardoor het niet 'dichtgroeit'). Voordeel dat je conditie houdt, telt niet echt, omdat rustig trainen te 'licht' is.
Optie 2: voordeel is dat blessure herstelt, en daarna kan je weer hard trainen. Nadeel is dat conditie wegzakt. Kan wel rustig fietsen bijvoorbeeld, of corestability; kuitoefeningen; ach mogelijkheden zat.
Optie 3: dit is 'gokken'. Gok kan goed uitpakken -> geen conditieverlies, geen verstoring programma. Maar de straf als het misgaat: langer geblesseerd zijn, afzeggen marathon.
Optie 4: komt in beeld als ondanks enkele dagen rust er niets gebeurt. Dan is er een 'andere' oorzaak, bijv ischiaszenuw ofzo.
Ik laat beslissing nog open. Of zoals Wittgenstein ook zegt: de wereld gaat ten onder aan verkeerd getimede beslissingen.
POV
update: ik kies een combi van optie 1 + 2. Kon vrijdag 10 kilometer lopen, toen werd het vervelende gevoel in met name rechterlies te onverantwoord. Daarna nog 70 minuten zonder problemen gefietst.
Oorzaak blessure 'verminderde belastbaarheid door 1 overbelasting (gladde wedstrijd in kou) waardoor de opvolgende belasting ongemerkt boven de belastbaarheidsdrempel is gekomen' ofwel 'vingers branden door te dicht bij het vuur te zitten'.
19 februari 2013
Statusrapport
Heb nu 135 kilometer gelopen in 9 dagen. Alleen rustig tempo, geen 10km tempo. Voel me erg goed, niet moe... maar dus wel gevoelige binnenkant bovenbenen. Mogelijk is de kleermakersspier aan beide kanten tijdens die glij wedstrijd wat overbelast geraakt. Hoe dan ook: het lichaam zal het oplossen, niets forceren.
Komende dagen: donderdag rustig/weinig, en dan vrijdag proberen 34 kilometer te lopen. Waarom 34? Het is een even getal, dat vind ik gemakkelijker rekenen. Priemgetallen zijn ook mooi, maar 37 kilometer is net iets te veel en 31 te weinig.
Nu mijn lezerspubliek, naar ik viavia heb gehoord, wat verder richting "academisch gevormd" opschuift, grijp ik mijn kans door wat teksten van Wittgenstein te introduceren. Als ik het even niet meer weet, lees ik namelijk altijd even in het boekje "the central texts of Wittgenstein", waar hele mooie dingetjes in staan:
- "We often only arrive at the correct answer when we suppress the question 'why'": dit betekent, in het kader van bijvoorbeeld blessures of andere 'erge' gebeurtenissen, dat, zolang je je afvraagt 'waarom ik, waarom ik?', je nergens uitkomt. a) omdat de term 'ik' erg vaag is zodat de vraag zinloos wordt. Wie is die 'ik'. b) zodra je die vraag onderdrukt, zie je opeens de echte redenen (meestal onbenullige redenen die niets met 'ik' te maken hebben). Of er zijn gewoon geen redenen of zijn nutteloos om te weten. Waarom schijnt de zon.
POV
ps1. Woensdag: baantraining gegeven, wat mooie filmbeelden gemaakt. Opzich kon ik al wel weer wat tempo lopen, paar stukjes 15-16 km/u, maar ik moet voorzichtig doen. Het is wat tegennatuurlijk/voelt raar om niet af te zien, om nergens moe van te worden. Een loper in training wil toch ook wel eens 's avonds zijn benen voelen, in de vermoeide zin van het woord, maar niets van dat al. Ik loop eigenlijk te wachten tot het weer 'mag'.
ps2. Zoals Wittgenstein ook zei: de waarheid ligt onder onze neus maar we zien hem niet omdat we 'ergens anders' zoeken. Of was dat weer een andere filosoof....
lastig lastig....
Mini pijntje in linkerbeen binnenkant, 't is geen echte blessure...
Het is onduidelijk of 'bouwsteen 005' (vlotte duurloop 34 km) morgen mogelijk is. Maar zo niet morgen, dan moet hij geschrapt worden want rest van de week geen tijd daarvoor.
"En dan komt de planning in gevaar". Want ik wil in dit duurblok wel twee lange trainingen hebben. En dat komt dan te dicht op de halve marathon van Haren of CPC (want komend weekend lang + volgend weekend lang + weekend daarna halve marathon is trainingstechnisch niet okee, niet voor mij in elk geval).
Dus wat te doen... hier begint hardlopen voor mij al wat 'vervelend' te worden, ik wil me eigenlijk niet in al te veel bochten wringen. Ergens signaleert deze hele situatie (blessure'tje, in bochten wringen qua planning, over nadenken) al een soort 'fout'. Mogelijk 'zit ik er te dicht op', het is wellicht beter even afstand te nemen zodat de betere oplossing in zicht komt.
Natuurlijk, 'onder' dit soort dingen, is er geen enkel probleem. Dit zijn slechts planningskwesties. Zelfs als ik gewoon zou kappen met hardlopen, is er geen enkel probleem. Niets raakt uit evenwicht, nergens wordt wakkergelegen, de perfecte constellatie der dingen blijft bestaan.
POV
Het is onduidelijk of 'bouwsteen 005' (vlotte duurloop 34 km) morgen mogelijk is. Maar zo niet morgen, dan moet hij geschrapt worden want rest van de week geen tijd daarvoor.
"En dan komt de planning in gevaar". Want ik wil in dit duurblok wel twee lange trainingen hebben. En dat komt dan te dicht op de halve marathon van Haren of CPC (want komend weekend lang + volgend weekend lang + weekend daarna halve marathon is trainingstechnisch niet okee, niet voor mij in elk geval).
Dus wat te doen... hier begint hardlopen voor mij al wat 'vervelend' te worden, ik wil me eigenlijk niet in al te veel bochten wringen. Ergens signaleert deze hele situatie (blessure'tje, in bochten wringen qua planning, over nadenken) al een soort 'fout'. Mogelijk 'zit ik er te dicht op', het is wellicht beter even afstand te nemen zodat de betere oplossing in zicht komt.
Natuurlijk, 'onder' dit soort dingen, is er geen enkel probleem. Dit zijn slechts planningskwesties. Zelfs als ik gewoon zou kappen met hardlopen, is er geen enkel probleem. Niets raakt uit evenwicht, nergens wordt wakkergelegen, de perfecte constellatie der dingen blijft bestaan.
POV
17 februari 2013
Drankposten
Tja eh deze titel, nou kijk het zit zo,
Vanochtend eerst training gegeven.
De training van (6x40 sec/40p) 8' halvemarathontempo / (6x30 sec/30p) 6' halvemarathontempo / (6x20sec/20p) 4' halvemarathontempo beviel uitstekend, zo goed zelfs dat deze ook binnenkort op een woensdag/donderdagtraining zal worden gegeven. De afwisseling vlot/rustig is lekker afwisselend. Ik vraag me af of ik patent kan aanvragen op deze training.
Verder een nieuwe krachtoefening waar ik ook patent op ga aanvragen.
Mijn eigen benen: gevoelig. Achteraf herinner ik me dat ik dinsdag ook al 'iets' voelde aan binnenkant bovenbenen, dus "het komt door zondag". Korte broek, 0 graden, gladde ondergrond, ik heb vrijwel zeker iets verrekt.
Dinsdag/woensdag viel het me niet op dat ik last had, waarschijnlijk omdat mijn concentratie er helemaal niet op gericht was, maar vrijdag t/m nu, voel ik deze plekken behoorlijk.
Oorspronkelijk zou ik vandaag 'bouwsteen 005' lopen: 34 kilometer op 12.5-12.8 km/uur, maar dit was te riskant. Dit zal ik, als alles goed en snel herstelt, dinsdag doen. Maar zo niet, dan SCHRAP ik 005. Een bouwsteentje meer of minder. Je kan altijd 1 bouwsteen uit de toren wegtrekken, dan valtie nog niet om.
In plaats van snelle duurloop besloot ik met de groep 'zondagdames' mee te gaan. Ik had al zoveel tweets gezien met vele kilometers en gemakkelijk gelopen uren, dat ik het bijna niet meer geloofde. Zo goed kon het toch niet gaan! Dus even ter controle meegelopen. En inderdaad... we dribbelden een keurige 16 kilometer. Ik kwam vandaag op 24 kilometer, waarbij mijn 6-dagen totaal op 98.5 kilometer komt.
De loop met de dames (J/H/I/R). Harma was mee. Het woord Marathon viel. De term Drankpost kwam ter sprake. Het woord Ikea viel. Nu heb ik al te veel gezegd. Maar kansen Harma -> Marathon nemen toe.
POV
Vanochtend eerst training gegeven.
De training van (6x40 sec/40p) 8' halvemarathontempo / (6x30 sec/30p) 6' halvemarathontempo / (6x20sec/20p) 4' halvemarathontempo beviel uitstekend, zo goed zelfs dat deze ook binnenkort op een woensdag/donderdagtraining zal worden gegeven. De afwisseling vlot/rustig is lekker afwisselend. Ik vraag me af of ik patent kan aanvragen op deze training.
Verder een nieuwe krachtoefening waar ik ook patent op ga aanvragen.
Mijn eigen benen: gevoelig. Achteraf herinner ik me dat ik dinsdag ook al 'iets' voelde aan binnenkant bovenbenen, dus "het komt door zondag". Korte broek, 0 graden, gladde ondergrond, ik heb vrijwel zeker iets verrekt.
Dinsdag/woensdag viel het me niet op dat ik last had, waarschijnlijk omdat mijn concentratie er helemaal niet op gericht was, maar vrijdag t/m nu, voel ik deze plekken behoorlijk.
Oorspronkelijk zou ik vandaag 'bouwsteen 005' lopen: 34 kilometer op 12.5-12.8 km/uur, maar dit was te riskant. Dit zal ik, als alles goed en snel herstelt, dinsdag doen. Maar zo niet, dan SCHRAP ik 005. Een bouwsteentje meer of minder. Je kan altijd 1 bouwsteen uit de toren wegtrekken, dan valtie nog niet om.
In plaats van snelle duurloop besloot ik met de groep 'zondagdames' mee te gaan. Ik had al zoveel tweets gezien met vele kilometers en gemakkelijk gelopen uren, dat ik het bijna niet meer geloofde. Zo goed kon het toch niet gaan! Dus even ter controle meegelopen. En inderdaad... we dribbelden een keurige 16 kilometer. Ik kwam vandaag op 24 kilometer, waarbij mijn 6-dagen totaal op 98.5 kilometer komt.
De loop met de dames (J/H/I/R). Harma was mee. Het woord Marathon viel. De term Drankpost kwam ter sprake. Het woord Ikea viel. Nu heb ik al te veel gezegd. Maar kansen Harma -> Marathon nemen toe.
POV
15 februari 2013
Goede benen
Het blok is nu 4 5 dagen onderweg.
Al67.5 75 kilometertjes gelopen, en het gaat eigenlijk erg soepel.
In een wat lange lunchpauze 21.1 (toevallig) kilometer gelopen met PI, in 1.42.00. Het voelde allemaal erg gemakkelijk, veel beter dan dinsdag. Zelfs na de training merk ik eigenlijk niets, geen spoor vermoeidheid ofzo.
Alleen: pijntje in linkerbovenbeen, lijkt in hamstring te zitten. Oppassen. Kan morgen weg zijn, maar kan ook wat dagen duren. De lange duurloop die zondag of maandag gepland is (34 km) kan in de problemen komen... maar ik lig zover voor op schema, dat ik nog gemakkelijk een week niets kan doen. Ik ga geen risico's lopen.
Donderda in de sneeuw gelopen. Misschien iets weggeslipt ofzo... altijd lastig dat sneeuw.
Zaterdag 7.5 kilometer rustig gelopen. Beiden bovenbenen gevoelig. Het feit dat het niet 1 maar 2 benen zijn, en dat ik woensdag nog nergens last van had, duidt erop dat het van de donderdag/sneeuw training komt. Mogelijk dat sommige krachtoefeningen de zaak verergerd hebben (dit ligt overigens uitsluitend aan mezelf, gebrek aan alertheid). Maar het 'gevoel in de benen' was meer dan perfect, timing van de loopbeweging voelde perfect, en 12+ km/uur gaat erg gemakkelijk.
POV
ohja de vragen:
1) Waarom zo'n lange pauze tussen twee duurblokken: waarom niet gewoon doortrainen. Het belang van een blok dagen achter elkaar rust/rustig:
+ alles herstelt echt helemaal goed
+ kleine blessures herstellen helemaal
+ hormoonbalans etc normaliseert (lang duurtrainen drukt o.a. testosteron; enkele dagen rust herstelt dat)
+ volledige vulling alle reserves. Vetreserves in benen komen volledig op peil.
- souplesse gaat iets achteruit, je kan stijf worden. Maar na een dagje trainen is dat weer okee.
++ een volledig hersteld lichaam reageert sterker op daaropvolgende prikkels. Het daaropvolgende duurblok levert meer rendement op dan wanneer altijd doortraint. Bij eentonige zware belasting stelt je lichaam zich in op 'hoe overleef ik dit', bij af en toe veel rust stelt je lichaam zich in op 'kom maar op met die zware belasting'
2) "de superlange training" welke varianten en waarom:
a) inlopen, 21 km op marathontempo, uitlopen
+ zeer specifieke training (lang op marathontempo)
- kan evt concentratie verliezen tijdens zo'n lang tempo
- is 'maar' helft van de tijdsduur 'hoog belast'
b) vlot 5 km inlopen; 6-5-4-3-2 km op iet sneller dan marathontempo, 5 km uitlopen. Pauzes 1 kilometer 'doorlopen (12-13 km/u).
+ 29 kilometer in totaal 'hoog belast'
+ concentratie tijdens de tempo's is hoger dan bij 1 lang tempo (a)
+ goed mogelijk om voeding etc te nemen in de pauzes
+ iets met tempo spelen is gemakkelijker
+ afwisseling. Als je vorige week een halve gelopen hebt zijn die breaks wel lekker
- geen
c) 30 km duurloop op langzamer dan marathontempo
+ lange tijdsduur 'vrij hoog belast'
+ goed ontspannen te lopen, voldoende 'fris' om goed op techniek te letten
+ minder blessurerisico
- niet specifiek (je moet dan in een andere training op marathontempo lopen)
Al
In een wat lange lunchpauze 21.1 (toevallig) kilometer gelopen met PI, in 1.42.00. Het voelde allemaal erg gemakkelijk, veel beter dan dinsdag. Zelfs na de training merk ik eigenlijk niets, geen spoor vermoeidheid ofzo.
Alleen: pijntje in linkerbovenbeen, lijkt in hamstring te zitten. Oppassen. Kan morgen weg zijn, maar kan ook wat dagen duren. De lange duurloop die zondag of maandag gepland is (34 km) kan in de problemen komen... maar ik lig zover voor op schema, dat ik nog gemakkelijk een week niets kan doen. Ik ga geen risico's lopen.
Donderda in de sneeuw gelopen. Misschien iets weggeslipt ofzo... altijd lastig dat sneeuw.
Zaterdag 7.5 kilometer rustig gelopen. Beiden bovenbenen gevoelig. Het feit dat het niet 1 maar 2 benen zijn, en dat ik woensdag nog nergens last van had, duidt erop dat het van de donderdag/sneeuw training komt. Mogelijk dat sommige krachtoefeningen de zaak verergerd hebben (dit ligt overigens uitsluitend aan mezelf, gebrek aan alertheid). Maar het 'gevoel in de benen' was meer dan perfect, timing van de loopbeweging voelde perfect, en 12+ km/uur gaat erg gemakkelijk.
POV
ohja de vragen:
1) Waarom zo'n lange pauze tussen twee duurblokken: waarom niet gewoon doortrainen. Het belang van een blok dagen achter elkaar rust/rustig:
+ alles herstelt echt helemaal goed
+ kleine blessures herstellen helemaal
+ hormoonbalans etc normaliseert (lang duurtrainen drukt o.a. testosteron; enkele dagen rust herstelt dat)
+ volledige vulling alle reserves. Vetreserves in benen komen volledig op peil.
- souplesse gaat iets achteruit, je kan stijf worden. Maar na een dagje trainen is dat weer okee.
++ een volledig hersteld lichaam reageert sterker op daaropvolgende prikkels. Het daaropvolgende duurblok levert meer rendement op dan wanneer altijd doortraint. Bij eentonige zware belasting stelt je lichaam zich in op 'hoe overleef ik dit', bij af en toe veel rust stelt je lichaam zich in op 'kom maar op met die zware belasting'
2) "de superlange training" welke varianten en waarom:
a) inlopen, 21 km op marathontempo, uitlopen
+ zeer specifieke training (lang op marathontempo)
- kan evt concentratie verliezen tijdens zo'n lang tempo
- is 'maar' helft van de tijdsduur 'hoog belast'
b) vlot 5 km inlopen; 6-5-4-3-2 km op iet sneller dan marathontempo, 5 km uitlopen. Pauzes 1 kilometer 'doorlopen (12-13 km/u).
+ 29 kilometer in totaal 'hoog belast'
+ concentratie tijdens de tempo's is hoger dan bij 1 lang tempo (a)
+ goed mogelijk om voeding etc te nemen in de pauzes
+ iets met tempo spelen is gemakkelijker
+ afwisseling. Als je vorige week een halve gelopen hebt zijn die breaks wel lekker
- geen
c) 30 km duurloop op langzamer dan marathontempo
+ lange tijdsduur 'vrij hoog belast'
+ goed ontspannen te lopen, voldoende 'fris' om goed op techniek te letten
+ minder blessurerisico
- niet specifiek (je moet dan in een andere training op marathontempo lopen)
14 februari 2013
Filmbeelden
Hierboven een youtube film van "me in the gym"
Ik loop 16.4 km/uur en gaf mijn ZamZung aan een van de fitness werknemers, die een filmpje van mijn loopstijl maakte. Vervolgens liep ik de eerste helft met techniek 'kleine passen op de kaats', tweede helft met wat grotere krachtpas. Alles ziet er soepel uit...
POV
Ik loop 16.4 km/uur en gaf mijn ZamZung aan een van de fitness werknemers, die een filmpje van mijn loopstijl maakte. Vervolgens liep ik de eerste helft met techniek 'kleine passen op de kaats', tweede helft met wat grotere krachtpas. Alles ziet er soepel uit...
POV
11 februari 2013
Derde duurblok: de planning
....
Zojuist, onder genot van een van de laatste gewonnen biertjes, begonnen aan uitwerking van het Derde Duurblok.
Ik dacht er nog even over om te gaan lopen, maar besloot:
"Morgen begint het duurblok, ende het Zal lopen tot en met den Eersten dinsdag van den Derden Maand"
Goed...
dit besloten hebbend, moeten we het duurblok eerst even grof inrichten.
Het loopt dus van 12 februari t/m 5 maart, dit zijn 22 dagen. Ik wil in dit blok 340 kilometer lopen (gemiddeld 108 km/week) exclusief het eventuele fietsen.
Bovendie moet er in het duurblok een lange vlotte loop van 32 kilometer zitten (komende zondag? Bouwsteen 005), EN een lange vlotte training van 6-5-4-3-2 kilometer in marathontempo, met 1 kilometer pauze, totaal 34 km incl in- en uitlopen (Bouwsteen 006). Deze zal mogelijk op de dinsdag 26 februari vallen, als lang uitgevallen dinsdagtraining. Daarna eventueel nog een lekkere rustige dertig op de zaterdag... Hmmm... ja....
Dit is het raamwerk, hieromheen vallen de overige trainingen. Dit komt later. Want planningstechnisch zal het een hel worden. Vele activiteiten, veel werk, veel overige dingen... ik zal de training vrij chaotisch plannen, zodat er voldoende vrijheidsgraden overblijven en er nergens stress ontstaat.
POV
ps... een dezer dagen schrijf ik over: de oplossing van het dopingprobleem. Wat denk je wat dit zou zijn.
ps2... Dinsdag 16.5 km T12, incl 3 km T14.5, ging goed, maar zere knieen door de kou van zondag. Ik zal in het vervolg slimmer zijn en een lange pant aan doen.
Zojuist, onder genot van een van de laatste gewonnen biertjes, begonnen aan uitwerking van het Derde Duurblok.
Ik dacht er nog even over om te gaan lopen, maar besloot:
"Morgen begint het duurblok, ende het Zal lopen tot en met den Eersten dinsdag van den Derden Maand"
Goed...
dit besloten hebbend, moeten we het duurblok eerst even grof inrichten.
Het loopt dus van 12 februari t/m 5 maart, dit zijn 22 dagen. Ik wil in dit blok 340 kilometer lopen (gemiddeld 108 km/week) exclusief het eventuele fietsen.
Bovendie moet er in het duurblok een lange vlotte loop van 32 kilometer zitten (komende zondag? Bouwsteen 005), EN een lange vlotte training van 6-5-4-3-2 kilometer in marathontempo, met 1 kilometer pauze, totaal 34 km incl in- en uitlopen (Bouwsteen 006). Deze zal mogelijk op de dinsdag 26 februari vallen, als lang uitgevallen dinsdagtraining. Daarna eventueel nog een lekkere rustige dertig op de zaterdag... Hmmm... ja....
Dit is het raamwerk, hieromheen vallen de overige trainingen. Dit komt later. Want planningstechnisch zal het een hel worden. Vele activiteiten, veel werk, veel overige dingen... ik zal de training vrij chaotisch plannen, zodat er voldoende vrijheidsgraden overblijven en er nergens stress ontstaat.
POV
ps... een dezer dagen schrijf ik over: de oplossing van het dopingprobleem. Wat denk je wat dit zou zijn.
ps2... Dinsdag 16.5 km T12, incl 3 km T14.5, ging goed, maar zere knieen door de kou van zondag. Ik zal in het vervolg slimmer zijn en een lange pant aan doen.
10 februari 2013
Wedstrijd die geen wedstrijd was
De wedstrijd 'Wildervank 15 kilometer' was goed voorbereid....
Duurblok, donderdag/vrijdag rust, gisteren nog 6 kilometer met 4x100, benen vol brandstof, spieren die wel een afranseling kunnen hebben.
Niet de ideale omstandigheden: weinig wind, maar wel koud, zo'n 0 graad, en overal lag sneeuw. Op het parcours lag op de fietspaden sneeuw, soms was het helemaal wit en wat glad. Het bewijs: ik was op RTL4:
PI lag hier nog voor, helemaal rechts ben ik. Blote benen ja. Was wel wat fris. Naast mij Perdok, daarnaast niet zichtbaar Jullens.
Maar benen voelden goed.
Na de start vormden zich diverse groepjes. PI liep een twintigtal meters voor me uit, ik zat in een kleine groep met Perdok en Jullens, mijn 50+ concurrenten... wij liepen lekker door, na een paar kilometer werd PI bijgehaald en gepasseerd op de gladde sneeuw. Perdok had een sterke dag en trok er hard aan. 19.08 op de 5km. Daarna nog twee kilometertjes 3.49, en ik lag mooi op schema om mijn tijd van 58.12 van een paar jaar geleden uit de boeken te lopen.
Perdok liep sterk door en ik besloot hem iets te laten gaan, om mezelf niet op te blazen. Jullens liep ook iets bij me weg, richting Perdok.
PI zat een metertje of 50 achter en naderde langzaam (pun intended).
Kortom een mooie wedstrijd. Ik zou waarschijnlijk tweede of derde worden in mijn klasse. P. en J. waren sterk, maar ik had nog wel wat over en wilde mijn kaart 'inhoud' in het tweede deel van de wedstrijd uitspelen, dus wie weet?! PI achter me, mocht deze me inhalen dan konden we gezamenlijk optrekke
.......
Na zo'n 10k zou PI me ingehaald hebben, ik zou afgezien hebben zoals het hoort, doorgebeten zoals nodig, wat me drie dagen spierpijn zou hebben opgeleverd. We zouden P en J achterhaald hebben en in een laatste verrasende kilometer zou ik die 'baansnelheid' van vroeger ergens hebben weten terug te vinden, en zou in een mooie 57.50 gefinisht zijn, op koers voor een 2.53.30 Rotterdam (marathontijd = 3x recente 15km wedstrijd tijd).
We zouden op het podium hebben gestaan en de envelopjes verdeeld hebben, zeer tevreden Wildervank verlatend en nagenieten op deze mooie zondag. Dinsdag zouden de felicitaties dankbaar worden geaccepteerd, we zouden napraten over de ontknoping, de ranglijsten zouden worden bijgewerkt, De schema's zouden worden herschreven en aangescherpt en niets zou een goede Rotterdam nog in de weg staan.
.......
Maar een belangrijke eigenschap van de werkelijkheid is, dat deze vaak anders loopt dan gepland. Deze werkelijkheid nam rond kilometer 6.8, niet de afslag, maar ging rechtdoor. En de 15km in 57.50 werd 17.25 km in 1.11.19. Kortom: WE ZIJN FOUTGELOPEN! De voorfietser miste de afslag, en de eerste 20 man van de wedstrijd gingen erachteraan. Na ontdekken van de fout en omdraaien, waren we kansloos. Ik liep nog door naar 10kilometer op mijn klokje, wat een 38.45 opleverde, daarna werd ik koud en kleumend nog 7 km doorgeharkt... oei.
Een tweede eigenschap van de werkelijkheid is, dat als je je ertegen verzet, je het zwaar zal bezuren. Had de fietser maar... had ik maar het lint gezien... welk onrecht etc etc... kortom je belandt in als-dan verhalen en veronderstellingen en verzinsels. Als de wereld anders was zat ik nu op tropisch eiland in de zon te genieten van het leven!?!?!?
Een derde eigenschap: meebewegen met de gebeurtenis en zien welke voordelen er aan de betreffende situatie zitten:
- ik zal geen spierpijn hebben
- ik kan mijn duurblok morgen alweer starten, geen herstel nodig
- de test is geslaagd, ik ben 'in vorm', zat midden in de wedstrijd. De feiten bewijzen het. Niemand had 'voorkennis van de toekomst'.
- ergens vond ik (ik zal het maar bekennen) ook wel een soort verlossing, ik 'hoefde opeens niet meer af te zien door een ingreep van hogerhand'.
POV
PS.
De discussie "als iemand iets anders had gedaan dan had ik niet met deze ellende gezeten" is van alle tijden en zeer diepgaand. Denk aan alle grote misdaden, denk aan oorlog, denk aan relaties. Helaas is de discussie a.h.w. een soort niet to the point discussie, zinloos. Het is ook de aanleiding tot telkens weer jammeren en huilen. Dat mag uiteraard wel maar ...zucht.... het leven is vrij kort en we willen liever niet in herhalingen vervallen.
Ook is het menselijk brein niet bedoeld om dit soort redeneringen te produceren. Het brein is bedoeld om voorliggende problemen op te lossen (daar is het op ontworpen en geevolueerd), het is niet bedoeld om als-dan scenario's te bedenken (en ze dan 100x te herhalen).
Kortom: probleem: iemand mist een afslag. Oplossing: organisatie, zet volgendjaar een mannetje bij die cruciale afslag en instrueer de fietser correct. Lopers, beetje beter opletten a.u.b. Discussie gesloten.
Duurblok, donderdag/vrijdag rust, gisteren nog 6 kilometer met 4x100, benen vol brandstof, spieren die wel een afranseling kunnen hebben.
Niet de ideale omstandigheden: weinig wind, maar wel koud, zo'n 0 graad, en overal lag sneeuw. Op het parcours lag op de fietspaden sneeuw, soms was het helemaal wit en wat glad. Het bewijs: ik was op RTL4:
PI lag hier nog voor, helemaal rechts ben ik. Blote benen ja. Was wel wat fris. Naast mij Perdok, daarnaast niet zichtbaar Jullens.
Maar benen voelden goed.
Na de start vormden zich diverse groepjes. PI liep een twintigtal meters voor me uit, ik zat in een kleine groep met Perdok en Jullens, mijn 50+ concurrenten... wij liepen lekker door, na een paar kilometer werd PI bijgehaald en gepasseerd op de gladde sneeuw. Perdok had een sterke dag en trok er hard aan. 19.08 op de 5km. Daarna nog twee kilometertjes 3.49, en ik lag mooi op schema om mijn tijd van 58.12 van een paar jaar geleden uit de boeken te lopen.
Perdok liep sterk door en ik besloot hem iets te laten gaan, om mezelf niet op te blazen. Jullens liep ook iets bij me weg, richting Perdok.
PI zat een metertje of 50 achter en naderde langzaam (pun intended).
Kortom een mooie wedstrijd. Ik zou waarschijnlijk tweede of derde worden in mijn klasse. P. en J. waren sterk, maar ik had nog wel wat over en wilde mijn kaart 'inhoud' in het tweede deel van de wedstrijd uitspelen, dus wie weet?! PI achter me, mocht deze me inhalen dan konden we gezamenlijk optrekke
.......
Na zo'n 10k zou PI me ingehaald hebben, ik zou afgezien hebben zoals het hoort, doorgebeten zoals nodig, wat me drie dagen spierpijn zou hebben opgeleverd. We zouden P en J achterhaald hebben en in een laatste verrasende kilometer zou ik die 'baansnelheid' van vroeger ergens hebben weten terug te vinden, en zou in een mooie 57.50 gefinisht zijn, op koers voor een 2.53.30 Rotterdam (marathontijd = 3x recente 15km wedstrijd tijd).
We zouden op het podium hebben gestaan en de envelopjes verdeeld hebben, zeer tevreden Wildervank verlatend en nagenieten op deze mooie zondag. Dinsdag zouden de felicitaties dankbaar worden geaccepteerd, we zouden napraten over de ontknoping, de ranglijsten zouden worden bijgewerkt, De schema's zouden worden herschreven en aangescherpt en niets zou een goede Rotterdam nog in de weg staan.
.......
Maar een belangrijke eigenschap van de werkelijkheid is, dat deze vaak anders loopt dan gepland. Deze werkelijkheid nam rond kilometer 6.8, niet de afslag, maar ging rechtdoor. En de 15km in 57.50 werd 17.25 km in 1.11.19. Kortom: WE ZIJN FOUTGELOPEN! De voorfietser miste de afslag, en de eerste 20 man van de wedstrijd gingen erachteraan. Na ontdekken van de fout en omdraaien, waren we kansloos. Ik liep nog door naar 10kilometer op mijn klokje, wat een 38.45 opleverde, daarna werd ik koud en kleumend nog 7 km doorgeharkt... oei.
Een tweede eigenschap van de werkelijkheid is, dat als je je ertegen verzet, je het zwaar zal bezuren. Had de fietser maar... had ik maar het lint gezien... welk onrecht etc etc... kortom je belandt in als-dan verhalen en veronderstellingen en verzinsels. Als de wereld anders was zat ik nu op tropisch eiland in de zon te genieten van het leven!?!?!?
Een derde eigenschap: meebewegen met de gebeurtenis en zien welke voordelen er aan de betreffende situatie zitten:
- ik zal geen spierpijn hebben
- ik kan mijn duurblok morgen alweer starten, geen herstel nodig
- de test is geslaagd, ik ben 'in vorm', zat midden in de wedstrijd. De feiten bewijzen het. Niemand had 'voorkennis van de toekomst'.
- ergens vond ik (ik zal het maar bekennen) ook wel een soort verlossing, ik 'hoefde opeens niet meer af te zien door een ingreep van hogerhand'.
POV
PS.
De discussie "als iemand iets anders had gedaan dan had ik niet met deze ellende gezeten" is van alle tijden en zeer diepgaand. Denk aan alle grote misdaden, denk aan oorlog, denk aan relaties. Helaas is de discussie a.h.w. een soort niet to the point discussie, zinloos. Het is ook de aanleiding tot telkens weer jammeren en huilen. Dat mag uiteraard wel maar ...zucht.... het leven is vrij kort en we willen liever niet in herhalingen vervallen.
Ook is het menselijk brein niet bedoeld om dit soort redeneringen te produceren. Het brein is bedoeld om voorliggende problemen op te lossen (daar is het op ontworpen en geevolueerd), het is niet bedoeld om als-dan scenario's te bedenken (en ze dan 100x te herhalen).
Kortom: probleem: iemand mist een afslag. Oplossing: organisatie, zet volgendjaar een mannetje bij die cruciale afslag en instrueer de fietser correct. Lopers, beetje beter opletten a.u.b. Discussie gesloten.
06 februari 2013
En de boer hij ploegde voort
Gisteravond baantraining.
Het had gesneeuwd dus de baan was een beetje glad. Dat loopt niet lekker. Daarom een deel van het programma maar op de weg gedaan:
5x(800 / 400), in 3.02 / 1.28, ging goed genoeg.
Wel last van rechterenkel. Dit pijntje is terug na weken te zijn weggeweest. Komt van het lopen van vele kilometers op ongelijke (bos) grond in het weekend. Maar met de geplande rust gaat dat wel weg.
Zondag die wedstrijd, ik weet hetnog niet 100% zeker. Ergens zegt een klein stemmetje dat ik hem moet skippen. Dat kleine stemmetje wordt bij deze gewoon genegeerd. Want wat moeten we met kleine stemmetjes. De mens heeft niets aan kleine stemmetjes. Pas als het een groter iets wordt kunnen we erop reageren. Anders ben je voortdurend bezig heel gevoelig overal 'het beste' te doen. Uiterst vermoeiend. Een bepaalde mate van ongevoeligheid is ook wel weer natuurlijk, het bespaart een hoop overbodige actie.
Vandaag 12.5 km rustig gelopen, zere enkel. Maar denk ik niet al te desastrues. Morgen en vrijdag niets doen.
POV
Het had gesneeuwd dus de baan was een beetje glad. Dat loopt niet lekker. Daarom een deel van het programma maar op de weg gedaan:
5x(800 / 400), in 3.02 / 1.28, ging goed genoeg.
Wel last van rechterenkel. Dit pijntje is terug na weken te zijn weggeweest. Komt van het lopen van vele kilometers op ongelijke (bos) grond in het weekend. Maar met de geplande rust gaat dat wel weg.
Zondag die wedstrijd, ik weet het
Vandaag 12.5 km rustig gelopen, zere enkel. Maar denk ik niet al te desastrues. Morgen en vrijdag niets doen.
POV
04 februari 2013
Wedstrijdvoorbereiding
Zondag 10 mijl Wildervank (of daar ergens in die buurt, ik zoek het zaterdag wel op).
Wat is de beste wedstrijdvoorbereiding? Hoe zo'n wedstrijd benaderen.
Het eerste: weten wat je wilt. Voluit gaan of vooral vlak lopen? Of een echte trainingswedstrijd op minder dan 100%? Dit is al meteen het eerste lastige puntje. Ik wil in principe voluit gaan. Dat betekent dat het moeilijk gaat worden en pijn gaat doen. Goed om me dat alvast te realiseren. Er is een escape: ik loop ook op plaats. Als ik eerste 50+er ben en ik lig een kilometer voor, dan hoef ik niet te hard meer.
Het tweede: weten wat je kan. Is alles heel, niet geblesseerd, ging de laatste snelle training goed? Deze is morgen dus nog even afwachten. Maar: alles is heel, er zjin geen belemmeringen.
Het derde: omstandigheden. Het weer: mogelijk wat sneeuw/regen. Dit betekent dat het misschien glad is. Mogelijk wordt het dan een taktische race.
Vier: voorbereidingen. Even naar dat ene kleine winkeltje voor 2 flessen bietensap.
Vijf: mentaal benaderen: het is geen 'belangrijke wedstrijd'. Ik hoef me niet 3 dagen druk te maken om alle details, het is niet erg als het niet helemaal goed gaat, zelfs als het niet goed gaat kan je altijd allerlei conclusies trekken. Ik hoef er dus geen 'mentale energie' aan te besteden.
Eerder is volgens mij het omgekeerde het geval, elke energie die je tevoren erin steekt, in erover nadenken etc, gaat ten koste van de prestatie. De wedstrijd zelf heeft alle energie nodig die er is, en elk 'druk maken' zuigt hier energie van af. Dit is ook vaak mooi te zien bij lopers die hun eerste marathon lopen: al twee nachten slecht geslapen, dagen piekerend over hoe moeilijk het gaat worden, zijn ze eigenlijk al uitgeput als ze aan de start staan. Maar de tiende marathon: gewoon goed slapen, alle dingetje doen die nodig zijn en geen millimeter extra. Als een perfect gespannen veer aan de start stan en alles in die 2 a 5 uur (laten we het ruim nemen) eruit laten komen.
Je druk maken is een soort zwart gat dat allerlei energie uit jezelf en je omgeving zuigt. Zodra je dat inziet hou je heeeellll snel op met dat gedoe.
POV
ps... trainingsweekend was mooi... ben nog aan nagenieten
Wat is de beste wedstrijdvoorbereiding? Hoe zo'n wedstrijd benaderen.
Het eerste: weten wat je wilt. Voluit gaan of vooral vlak lopen? Of een echte trainingswedstrijd op minder dan 100%? Dit is al meteen het eerste lastige puntje. Ik wil in principe voluit gaan. Dat betekent dat het moeilijk gaat worden en pijn gaat doen. Goed om me dat alvast te realiseren. Er is een escape: ik loop ook op plaats. Als ik eerste 50+er ben en ik lig een kilometer voor, dan hoef ik niet te hard meer.
Het tweede: weten wat je kan. Is alles heel, niet geblesseerd, ging de laatste snelle training goed? Deze is morgen dus nog even afwachten. Maar: alles is heel, er zjin geen belemmeringen.
Het derde: omstandigheden. Het weer: mogelijk wat sneeuw/regen. Dit betekent dat het misschien glad is. Mogelijk wordt het dan een taktische race.
Vier: voorbereidingen. Even naar dat ene kleine winkeltje voor 2 flessen bietensap.
Vijf: mentaal benaderen: het is geen 'belangrijke wedstrijd'. Ik hoef me niet 3 dagen druk te maken om alle details, het is niet erg als het niet helemaal goed gaat, zelfs als het niet goed gaat kan je altijd allerlei conclusies trekken. Ik hoef er dus geen 'mentale energie' aan te besteden.
Eerder is volgens mij het omgekeerde het geval, elke energie die je tevoren erin steekt, in erover nadenken etc, gaat ten koste van de prestatie. De wedstrijd zelf heeft alle energie nodig die er is, en elk 'druk maken' zuigt hier energie van af. Dit is ook vaak mooi te zien bij lopers die hun eerste marathon lopen: al twee nachten slecht geslapen, dagen piekerend over hoe moeilijk het gaat worden, zijn ze eigenlijk al uitgeput als ze aan de start staan. Maar de tiende marathon: gewoon goed slapen, alle dingetje doen die nodig zijn en geen millimeter extra. Als een perfect gespannen veer aan de start stan en alles in die 2 a 5 uur (laten we het ruim nemen) eruit laten komen.
Je druk maken is een soort zwart gat dat allerlei energie uit jezelf en je omgeving zuigt. Zodra je dat inziet hou je heeeellll snel op met dat gedoe.
POV
ps... trainingsweekend was mooi... ben nog aan nagenieten
03 februari 2013
nog wat trainingen, blokje afgerond
Ha,
Dit weekend tijdens ons 'trainingsweekend' (ik mag het geen trainingskamp noemen (en dat is het ook echt helemaal niet (...))) nog 58 kilometertjes allemaal rustig gelopen. Nu "zou dan toch alles goed moeten zitten".
Het blok:
Ik heb 412 km in 30 dagen gelopen, gemiddeld is dat 96 km/week. Mooi
Daarnaast wat gefietst zodat het totaal inclusief Aeroob Equivalent op 460 km = 106 per week uitkomt. Mooi.
Verder voldoen marathon- en hoger tempo dus intensiteit 'zit erin'.
Nu een weekje rustig aan. De vraag is of dat gaat lukken want eenmaal in een trainingsflow is het lastig daar weer van af te kicken. In elk geval ga ik 'halve trainingen' doen. Normaal 80 minuten fieten nu 40; normaal 10x1000 nu 6x, etc etc.... Zodat ik zeker weet dat alles maar dan ook alles weer 'heel' is en ik helemaal fris het volgende blok in kan gaan. Nog wel even een wedstrijdje komende zondag: 10 mijl...
POV
ps... iedereen heeft erg goed ons best gedaan.
ps2... met MovieMaker kan je videofilmpjes beeldje voor beeldje bekijken, en er zijn interessante conclusies getrokken.
Dit weekend tijdens ons 'trainingsweekend' (ik mag het geen trainingskamp noemen (en dat is het ook echt helemaal niet (...))) nog 58 kilometertjes allemaal rustig gelopen. Nu "zou dan toch alles goed moeten zitten".
Het blok:
Ik heb 412 km in 30 dagen gelopen, gemiddeld is dat 96 km/week. Mooi
Daarnaast wat gefietst zodat het totaal inclusief Aeroob Equivalent op 460 km = 106 per week uitkomt. Mooi.
Verder voldoen marathon- en hoger tempo dus intensiteit 'zit erin'.
Nu een weekje rustig aan. De vraag is of dat gaat lukken want eenmaal in een trainingsflow is het lastig daar weer van af te kicken. In elk geval ga ik 'halve trainingen' doen. Normaal 80 minuten fieten nu 40; normaal 10x1000 nu 6x, etc etc.... Zodat ik zeker weet dat alles maar dan ook alles weer 'heel' is en ik helemaal fris het volgende blok in kan gaan. Nog wel even een wedstrijdje komende zondag: 10 mijl...
POV
ps... iedereen heeft erg goed ons best gedaan.
ps2... met MovieMaker kan je videofilmpjes beeldje voor beeldje bekijken, en er zijn interessante conclusies getrokken.
Abonneren op:
Posts (Atom)