30 november 2008

nu beide pezen zeer

Net boven beide achillespezen zit irritatie.
Achteraf is waarschijnlijk de combi van zondag bostraining en maandag krachttraining de oorzaak. Bij die krachttraining had ik zoveel power dat ik waarschijnlijk ongemerkt wat overbelast heb.

Gewoon een blessure(tje) omdat ik tegen een grens aangelopen ben dus.

Mijn trainersopinie: blessures zijn niet de vermijden want je weet pas je grenzen als je ze af en toe overschrijdt (en daardoor een blessure oploopt). Het is niet 'dom' om een blessure te krijgen!

Wat belangrijk is is om daarna de juiste dingen te doen. Dus enkele dagen niet hardlopen, blessure verzorgen en beter opletten bij bepaalde krachtoefeningen. En profiteren van de goede zij effecten van de blessure, goed uitrusten, wat dingen overdenken,... overigens wel getraind vandaag, 75 minuten hometrainer met 10x1 minuut 'hard' (hartslag naar 160+), geen last.

...

Ik wilde even bij de training van de loopgroep vanochend komen kijken, op de fiets. Het enige probleem was dat ik pas om 11.00 wakker werd tot mijn verbazing! Hoewel ook weer niet zo raar als je tot 01.xx Paul de Leeuw kijkt.

Verder, beetje off topic maar okee, ben ik op autojacht. Dit zit zo: ik ben vergeten mijn ANWB abonnement op te zeggen, en nu ik dan vastzit aan dat abonnement, is het natuurlijk voor de hand liggend om er dan een auto bij te kopen. Ook zouden mijn ...tig schadevrije jaren eind dit jaar verlopen, een tweede reden om er een te kopen. En ten derde, wegens de kredietcrisis krijg je tegenwoordig 2 voor de prijs van 1. Dus. En ten vierde, ICESAVE schijnt per half december al, mijn geld terug te geven.

28 november 2008

loslopen... geblesseerd!

Na donderdag een 'echte' rustdag (wel iets te hard naar het werk gefietst, een brommer passeerde mij, ik kon net aanpikken... @ 41 km/u, windmee), vrijdag een rustig herstelloopje. Ging heel gemakkelijk in zo'n 12.5 km/u, zonder enig probleem.

MAAR... ik had bij het begin al een pijntje in de rechterkuit, zo'n 5 centimeter boven de achilles. Geen idee hoe ik eraan gekomen ben, in elk geval voelde ik voor het eerst iets op vrijdagochtend.

En nu, zaterdag, kan ik er nauwelijks mee wandelen. Hardlopen is onmogelijk, misschien dat hometrainer wel lukt, zal ik morgen eens proberen. Deze blessure voelt alsof het wel een weekje gaat duren. Misschien dat ik net voor Peize weer volledig belastbaar ben.

27 november 2008

Om de verwarring wat te verminderen

Mijn berichtje over 'zware terugslag' was een half mislukte grap want velen dachten dat ik weer maanden teruggeworpen was in mijn herstel. Terwijl ik gewoon buikkrampen van het lachen kreeg van 'professionele-hulp-man'!







Laat ik hier dan een precieze beschrijving geven van mijn blessuretoestand:
- ik kan zo'n 50 km/week trainen inclusief voorzichtige snelheidstraining en een redelijke duurloop.
- als ik probeer meer dan 2 of 3 dagen achter elkaar te lopen raken liezen/beenheffers/iliopsoas nog altijd iets geirriteerd.
- alle niet-loop trainingen gaan voortreffelijk (kracht goed, wielrennen perfect).
- ik kan gewoon trainen en opbouwen naar korte wedstrijdjes (tot 10 km), en ik denk dat baanwedstrijden ook geen probleem zijn. Het enige probleem is dat lang achter elkaar lopen de zaak wat extra irriteert.

Wel was ik de afgelopen 2 weken wat slordig met rekoefeningen etc, en heb ik de afgelopen 4 dagen elke dag getraind (zondag heuveltjes/maandag10x400/dinsdag14kmrustig/woensdag 14 km incl langzame tempo's), waardoor ik vandaag wel een rustdag moet nemen.

Verder zit ik eigenlijk te wachten op een mooie dag van zo'n 12 graden met noordwestenwind. Dan kan ik even lekker naar Deventer fietsen (125 km), zou lekker zijn.

grt!
Paul

24 november 2008

weer wat trainingen

Een aantal voorzichtige trainingen gedaan:
- vrijdag 12 km in 60 minuten, ging okee, lekker
- zaterdag een uurtje op hometrainer, want het was slecht weer en ik had geen zin in hardlopen, ging ook goed
- zondag training gegeven in Norg. Met daarna koffie en appeltaart en nog een koffie.

Dit was een speciale training, met als thema 'trainen zoals de groten het deden'. De eerste grote is Seb. Coe. Deze deed de volgende training een paar keer per jaar, vaak in de herfst: een heuvel van een meter of 5 hoog, hier tegenop lopen met een mannetje op de rug. Naar beneden, wisselen, etc etc. Toen aan vader Coe op een trainerscongres eens gevraagd werd 'hoeveel herhalingen? 10 of 20?' schudde de oude Coe meewarig het hoofd en zei iets als 'the whole morning or until they cannot move anymore'.

Zogezegd zogedaan, maar wij hebben het bij zo'n 5 herhalingen gehouden.

Alberto Juantorena was de andere grootheid. Hij deed trainingen in een gebied waar ooit een meteoriet was ingeslagen. Deze meteoriet had een komvormige kuil achtergelaten, en Alberto liep deze kuil in en uit, waarbij hij bij het oplopende deel zijn paslengte en snelheid probeerde te houden. Alleen hij kon dat.

En wij, wij liepen ook hard door de kommetjes in Norg.


Voor mij is het een uurtje lopen geworden, zo'n 11 kilometers.

Vandaag een supertraining (wat kan het soms toch lekker zijn): 3x600 in 16 km/uur, daarna een groot blok kracht waaronder een PR (25x52kg hamstrings) en nog wat andere zware dingen waardoor ik met totaal verzuurde benen richting loopband wankelde. Maar op die loopband nog eens 2x900 meter op 16 km/uur met een heel goed gevoel...

21 november 2008

waarom is sporten toch zo leuk?

Woensdag op de baan, wat 1000jes meegelopen rond de 3.50-4.00, tijdens de loopgroep training (4x1200/100/300 split). Ik liep met mijn wedstrijdschoenen, en lijk daar meer last van buikspieren/lies van te krijgen dan met mijn trainingsschoenen. Daarom: het komende wedstrijdje, in Peize, met trainingsschoen lopen.

Donderdag: krachttraining, enkele PRs geset: 21x 52kg hamstring; 30x170 kg legpress, en nog wat andere dingetjes.

Sporten is zo leuk en goed omdat het centrum van jezelf, dat soms helemaal in je hoofd zit inclusief piekeren en peinzen, weer naar beneden getrokken wordt tot in je lichaam. Het centrum zit dan weer ergens rond je hart of buik, en alles werkt weer zoals het hoort. Vooral zware krachttraining werkt heel goed.

19 november 2008

zware terugslag

Zondag,

een uur op hometrainer gefietst, ging prima,
maar ik keek tijdens het fietsen naar de compilatie van de Lama's...
Mijn buikspieren trokken compleet in de kramp van het lachen, vooral de sketch met professionele hulp-man was killing!

...

maar natuurlijk herstelde alles zich snel, zo snel dat ik maandag gewoon krachttraining heb gedaan. Veel herhalingen (60x90kg legpress paar keer) om bloed in de spieren te krijgen en daardoor goed te herstellen. Ja, een herstel-krachttraining dus!

Dinsdag helemaal rust.

15 november 2008

ging goed... auw

Vandaag E. gehaasd naar een mooie tijd van 1.36.40 op de Halve Marathon van Leens.

Ik had verrassend goede benen zelf, de eerste twee kilometer gingen te snel in 8.23 (wind mee weliswaar), ik dacht 13 km/u te lopen maar het ging zó gemakkelijk. Daarna bewust harder op de rem gestaan en er volgden een hele rits kilometers in 4.25-4.35. Op het laastst wat 4.40-4.50 kilometers. Geen spoor van vermoeidheid had ik. Wel wat stijve bovenbenen, van de krachttraining van donderdag nog.

Na het lopen wel weer wat last natuurlijk, in de onderste rij buikspieren, als het goed is zal dat morgenavond wel weg zijn.

Maar: een mooi totaal van zo'n 24 kilometer inclusief in- en uitlopen!

13 november 2008

de training ontwikkelt zich....

Mijn training ontwikkelt zich op de volgende manier:

Kracht en snelheid zijn op een hoog niveau, en het lopen van korte intervallen gaat me goed af. Ik vertrouw het mezelf al bijna toe om een snelle 1000 te kunnen lopen, dicht bij de drie minuten.

Maar met duurwerk moet ik erg oppassen. Gisteren 17 kilometer in totaal, in een rustig 10 a 13 km/uur tempo gelopen, maar na afloop waren de buikspieren toch wel verkrampt. Gelukkig wel weer binnen 1 dag is deze verkramping weggetrokken, maar toch... Het lijkt er nog altijd op dat bij het aaneengesloten een lange afstand lopen, er sneller verkramping in de buikspier/lies regio optreedt dan bij intervalsgewijs trainen. Zie ook de theorie over verkramping die ik ergens in september hier neerschreef.

Hierdoor zie ik mezelf komend voorjaar nog geen snelle marathon lopen; daarentegen wel een snelle 5000 (in Utrecht tegen HR en Loopgek en LB met daarna bier).

Ik zou wel een snelle marathon wíllen lopen, maar wie ben ik om me te verzetten tegen de natuurlijke gang van zaken, tegen de logische ontwikkeling van de training. Daar zou alleen maar ellende van komen.

Naast het relatief snelle werk zie ik mezelf wel lange duurlopen doen, maar wel op een heel rustig/langzaam tempo, een marathon 'hazen' net binnen de 4 uur, of als het meezit toch die 100... maar of dat allemaal haalbaar is blijkt komend voorjaar wel.

POV

12 november 2008

dat loopt niet best met 3 wjin op

Gisteren 'even' naar clubgenote L. gelopen om haar te feliciteren met New York, afijn 2 uur en 3 wijn later, weer terug gelopen, 3 kilometer, zwalk zwalk...

Verder, zondag niet gelopen maar hometrainer uurtje, maandag 9x400 op loopband T16 en krachttraining (o.a. 25x52kg adductoren en 50x90kg snel legpress, hier geen enkele spierpijn van overgehouden).

09 november 2008

Het leven is vreemd....

Dit gezegd hebbende,

nu even terzake:
gisteren 9 kilometer in 43.00 lekker duurloopje,
vandaag 19 km in 1.32. Eigenlijk net iets te lang wat ik voel toch wel weer één en ander. Moeilijk om je dan in te houden, het lopen ging erg gemakkelijk op zo'n 12.5 km/uur. Maar geen zorgen...

Het leven is vreemd want tijdens het lopen had ik mijn radiootje in en dan hoor je dat er in Haiti een schoolgebouw is ingestort, ... tig kinderen dood. En of het nu kwam doordat ik al meer dan een uur aan het lopen was... of dat ik zelf kinderen heb... de tegenstelling tussen de zalige looproes en het harde leven. En daaruit ontstond ter plekke het idee om één of ander goed doel aan mijn 100 kilometer poging te verbinden.

Loop ze!

POV

07 november 2008

... en geen terugslag.

Ik verklaar mezelf al bijna genezen van deze lastige blessure. Mijn tips voor deze lies/buikspier blessure, in volgorde van belangrijkheid.

- krachtoefeningen, vooral voor ad- en abductoren, zijn heel belangrijk;
- genoeg geduld hebben met opbouw van kilometers;
- bekken oefeningen;
- rekoefeningen voor bovenbenen;
- buik/rugspier kracht oefeningen.

Het heeft ff geduurd, vier maanden, maar nu gaat het dan echt de goede kant op.

En ik heb nu vooral veel zin om eens een paar wedstrijdjes te lopen, de 10 in Peize zal de eerste snelle zijn... ik moet nog niet denken aan de 100 kilometer, sterker nog, ik weet op dit moment niet waarom ik dat doel eigenlijk gesteld heb, het moet een verstandsverbijstering zijn geweest. Maar, ik heb het wel gezegd dus er zal wel een waarheid achter zitten, wie weet.

Maar eerst maar es gewoon trainen...

05 november 2008

Eindelijk een 'echte' training

Zondag: 10x400 in 90 seconden, in een kort duurloopje. Ik had nog wel iets gevoelige buikspieren maar vooruit dan maar. Maandag niet gelopen, maar wel zo'n 35 kilometer gewielrend, het was mooi zacht weer...

En dan dinsdag. Nog altijd hier en daar lichte gevoeligheden, maar: 5x800 in 3.02 / 2.54 / 2.56 / 2.55 / 2.53, pauze 1.30 (200).

Een Echte Training.

POV

01 november 2008

een nieuw theorietje

Eerst een overzicht van de trainingen:

dinsdag, het plan was een klein stukje loslopen, het werd 9 km in 45'
woensdag, loopgroeptraining, hierbij had ik zelf weer iets last van buikspieren, maar dit is niet gek, na de afgelopen 7 dagen 57 kilometer te hebben gelopen.
donderdag rust,
vrijdag: duurloop 80 minuten, iets meer dan 16 kilometer, en het ging vrij goed. Nog niet helemaal soepel maar okee.
zaterdag: een uurtje op de hometrainer op een vrij zware weerstand, hartslag tegen de 150 (dit komt overeen met 14-15 km/uur lopen, qua hart belasting).

Ik kan inmiddels weer zodanig veel trainen dat ik wat plannetjes kan maken:
- Komende weken zo'n 50 kilometer per week met 2x/week een 16 km/u drempeltraining
- Leens 15 november, halve marathon als duurloop/haas, 1.35 a 1.40, zou mooi zijn.
- Tussendoor een testloopje, 5 km op de weg, voluit, om mijn grenzen te bepalen
- Peize 13 december, 10 kilometer, dit zou in de 38 minuten moeten kunnen, afgaande op de huidige training.
mm... zou mooi zijn!


Het theorietje:

Ik las op de Losseveter site over een theorie-dag ergens in den lande, over hardlooptraining. Deze dag kan kort worden samengevat als "hoe meer kilometers hoe beter". En ik ben het met Henk Kraaijenhof eens als hij stelt, over tien jaar komt er weer zo'n theorie-dag "hoe sneller trainen hoe beter".

Ik heb eens een onderzoek gelezen over de verschillen tussen verschillende typen lopers, waarbij gekeken werd naar de mate waarin lopers trainingsbelastingen kunnen verdragen. Als ik me goed herinner, zal het nog even opzoeken, waren de conclusies grofweg:
- toplopers voelen zich kiplekker bij een zware belasting van bijvoorbeeld 100 of 150 kilometer per week. Bloedwaarden, stemming, fitheid, zijn dan allemaal uitstekend en de training gaat goed. Komen ze boven de 150 of 200 km/week, dan verandert dat en zie je bijvoorbeeld futloosheid, bloedarmoede etc. Komen ze onder de 50 of 100, dan voelen ze zich ook goed maar presteren ze minder.
- mindere goden voelen zich super bij een belasting van bijvoorbeeld 30 a 60 kilometer per week. Lopen ze meer dan zie je futloosheid, moeheid etc...

Het komt erop neer dat de elk individu een soort optimum heeft die hij/zij kan opzoeken. Ikzelf voel me altijd prima bij 80 of 100 kilometer per week... En het komt erop neer dat je van een mindere god geen toploper kan maken.

Van een ezel kan je geen renpaard maken.
Van een renpaard kan je geen raceauto maken.

Wel kan je van een ezel een soepele snelle ezel maken. Dit heet 'zelfkennis' en weten wat goed voor je is en je grenzen kennen. En een renpaard die niets doet wordt geen ezel maar wordt een renpaard in ruste.

Terugkomend op die theoriedag: ik ben er niet geweest maar de boodschap die ik niet heb kunnen ontcijferen uit de stukken op internet, die zal ik hier dan maar opschrijven: vind je optimum, optimaliseer dat.

Hierop doorredenerend, je kan het ook doortrekken op het hele leven, ieder heeft een optimum, "goed in je vel zitten", "lekker bezig zijn". Maar niet proberen een renpaard te worden (en derhalve ook niet voldoen aan de wens of goedbedoelde pogingen van anderen om van jou een renpaard te maken), eerder in het middelpunt van jezelf blijven staan en vandaaruit de dingen doen (zie ook onder Zen).

Zoo... genoeg theorie voor vandaag. Ik stop voor ik ga zweven.



POV