30 juni 2011

diclofenac

wat ik anders nooit doe heb ik nu toch eens gedaan, een diclofenacje genomen voor de training.

Want ik heb een hele lichte irritatie aan been en het lijkt alof bij naar voren zwaaien, ik wat inhoud omdat ik 'iets voel'. Mijn theorie nu: als ik 'niets voel' dan wordt ik qua techniek niet belemmerd en gaat het lopen soepeler. De praktijk: inderdaad kon ik gisteren vrijuit lopen, ik voelde geen belemmering. En sterker nog, na training en tot en met vandaag nergens een pijntje te bekennen.

Goed spul!

POV

29 juni 2011

wel of niet over grens gestapt?

Dinsdag in de hitte getraind:

1600-1000-600 in 6.15/3.34/2.05,
daarna 200-400-600 in 42/84/2.07.

In totaal 4400 meter tempo. De eerste 1600 en 1000 ging probleemloos, eigenlijk voor het eerst sinds 5 weken dat zulke lange tempo's goed ginge. Maar daarna voelde ik wel iets (steek binnenkant linkerbeen) en misschien had ik die laatste 600 niet moeten doen, want dat leverde een naar mijn zin iets te felle pijnscheut op. Het lijkt alsof een of andere spier (?) 'in de kramp schiet'. Ik heb ook een beetje het idee dat e.e.a. met souplesse te maken heeft, ik had weinig tijd voor de warming up wegens (zie onder), en niet helemaal door en door warm (trainen in 35 graden betekent nog niet dat je spieren vanbinnen ook meteen helemaal warm zijn).

Maar verder ben ik zeer tevreden, omdat de met fysio Wim bedachte aanpak: rustig trainen, vooral letten op symmetrisch lopen, rug los houden; goed lijkt te werken. De trainer kon gisteren niets asymetrisch ontdekken aan mijn techniek en het zag er allemaal goed en krachtig uit.

Nog maar weer een tijdje rustig trainen. Maar als alles helemaal goed gaat, dan zaterdag in Assen een 5k lopen.

POV

ps... gisteren gehaast getraind omdat ik nog naar hoorzitting van gemeente Leek moest. De gemeeente wil schooltje "De Jonge Hondenhoek", een jenaplan school in Midwolde, op termijn sluiten. Gisteren konden we tegen de burgemeester zeggen dat we het er niet mee eens waren en dat deden we dan ook. Maar er lijkt niet al te veel aan te doen te zijn. Het is in coalitieakkoord afgetimmerd beleid.

Ik had sterk het gevoel dat hier ontastbare waarden (goed jenaplan onderwijs; enige aanbod in de gemeente; kwaliteit van onderwijs) minder belangrijk gevonden worden dan tastbare dingen zoals 'efficient inzet van middelen' 'dalende leerlingenaantallen'.

27 juni 2011

fietskick of toch lopen?

Zowel gisteren als vandaag nog even gefietst (22 en 32 km) want dat mooie weer, daarin hardfietsen, ik zweef weer terug naar fietsvakanties in Frankrijk en Spanje, de hitte, de zere benen, het tempo, de Tour die over een weekje weer begint. Morgen indien mogelijk ga ik ook nog even fietsen, twee uur lang goed hard in de hitte.

Of, afhankelijk van toestand benen, misschien toch die 1600-1000-400 in tempo HM/10k/3k, twee series? Zou ik een 'normale' training aankunnen? Morgen beslissen.

26 juni 2011

Fietstochtje

Na 19 jaar dan eindelijk de langverwachte Reunie (van vakantie fiets club)

Een tocht van 100 kilometer, "net zoals vroeger", onverantwoorde demarrages, 90 km/u de berg af scheuren, klimmen enzovoort enzovoort. En het werd een mooie tocht, op de zaterdag 25 juni, de hele dag regen maar dat maakte niets uit. Het werd er alleen maar heroischer op.

Elke tocht heeft een verhaal, twintig jaar geleden was het dat ik met bier in de bidon iedereen eraf fietste. Of het knappen van al mijn spaken in noord Spanje. En uiteraard: wie moet er lossen wanneer er 'tempo gemaakt' wordt.

Ook gisteren werd er weer tempo gemaakt.

Het zwaarste stuk was het dijkje noord Nijmegen, wind schuin op kop. Ik fietste half in de wind, Harry op kop, Marius en Hilco uit de wind, naast ons. Kilometerslang iets van 30 of 31 km/uur, en pas toen Hilco aftikte was de martelgang over. Het leuke hierbij was natuurlijk dat H. deze "nederlaag" later min of meer ontkende, wat weer de reden zal zijn dat dat we hem dit nog twintig jaar zullen inwrijven.

POV

ps... vrijdag 11 km lopen; last van div. pezen etc maar okee het ging. Zondag 12x2 minuten vrijwel alles meegedaan op zo'n 14 a 16 km/u, ging goed maar wel last etc etc. Geen vermoeidheid meer van het fietstochtje de dag ervoor, dit doet me vermoeden dat ik wel eens heel goed in vorm zou kunnen zijn. Mogelijk ergens een 5 km, als e.e.a. nog wat beter gaat.

24 juni 2011

where the mind goes the body will follow

ik las net een aardig stukje op de ProRun site, het komt erop neer dat verwachtingen over jezelf, je eigen prestatie of gedrag beinvloeden.

In looptermen: stel hoge doelen, geloof dat je ze kan halen, en het zal lukken.

Dat 'geloven' in jezelf is een lastige, op basis waarvan kan je dat eigenlijk doen? Op basis van bepaalde harde trainingen of goede wedstrijden. In een bepaald opzicht is een belangrijk doel van een harde training, "jezelf tot geloof brengen" dat je iets ook echt kan. Andere doelen van de training zijn natuurlijk de spiercellen prikkelen, de haarvaatjes vergroten, de kracht output vermeerderen.

Het probleem van een trainer is, hoe zorg ik dat een zo verantwoord mogelijke toediening van harde prikkels, tot een zo hoog mogelijk geloof leidt.

De opdracht van de atleet: kansen tot maximale prikkel aangrijpen en hier geloof aan ontlenen. Is alles okee, zijn er geen blessures, kies dan een wedstrijd waarin je voluit gaat. Nergens inhouden, sterk finishen. Of doe de beruchte 6x1000 met 2' pauze "zo hard mogelijk".

En daarna weer een blokje relaxed trainen met blokje extra geloof.

POV

21 juni 2011

alles gaat naar wens

Geen erge blessure gekregen van zaterdag,
training daarna ging wel aardig: zondag uurtje fiets, maandag 4 km loop en uur fiets. Dinsdag (vandaag) een aantal intervalletjes van 15 tot 18 km/u, totaal 3100 meter vlot gelopen. Maar absoluut niet zwaar qua belasting. Heel voorzichtig.

Over een week of twee zijn hier en daar wel wat leuke 10 kilometertjes. Ergens op een maandag, en er zijn ook wat brinkloopjes Diever op de dinsdagen. Vorig jaar heb ik daar ook gelopen, met Geo. Dit jaar misschien leuk om eens samen heen te gaan....

POV

18 juni 2011

een logistieke nachtmerrie

Deze titel verwijst naar de vele dingetjes die ik vandaag moest plannen en regelen en uitmikken. En toch ook tegelijkertijd de nodige korte gesprekjes voeren etc etc. En, ver weg in het achterhoofd, nog de estafette die ik misschien zou moeten (mogen) lopen.

Een verre van ideale voorbereiding. De ideale voorbereiding is, een hele dag op de bank liggen, banaantje eten, krantje lezen, en dan op een brancard naar de startstreep gebracht worden (Jesse Owens' uitspraak).

Maar afijn.

Na een ruim uur estafette, ik was nog niet aan de beurt, kreeg ik de tijden door van medewerker S., 14.30, en collega E., 14.23. Medewerker S. vond dit niet zo fijn, maar ikzelf vond dit ook niet zo fijn. Mij oorspronkelijke plan, zo'n 15-16 minuten lopen omdat ik nog last heb van de blessure, moest ik bijstellen: 14.20 moest er nu toch echt wel gelopen worden.

Een paar kilometer inlopen, en zeer been. Maar een 17 km/u steigering ging goed (het leek of snel lopen minder lastig was dan langzaam lopen) en ik besloot dan maar 'vlot' te vertrekken en te zien hoe het zou gaan. Zodra de pijn zou komen, zou ik rustiger gaan lopen. En maar hopen dat e.e.a. mee zou vallen.

En, het viel mee, na een paarhonderd meter voelde ik verrassend helemaal niets v.d. blessure. Dan maar hard doorlopen totdat het fout zou gaan. Maar het ging niet fout. Op het modderpad heb ik wat rustiger gelopen ivm risico op verstappen. Maar daarna kon het gas er weer vol op en een mooie 12.35 op de 3.515 km (opgave organisatie) was het resultaat.

Volgens de masters tijdrekening is, viavia, deze tijd gelijk aan 17.40 op de 5 km. Ik trek 25 sec af van mijn tijd op de 3.515 wegens voorzichtig lopen en blessure en modderpaden, reken het om naar 2 mijl tijd (3.218m is 65 seconden korter), en dan via de WAVA factor naar een 5 km tijd. Meteen maar doorgerekend kom ik op richttijden van 36.35 op de 10km en 1.20.10 op de halvemarathon. Het moge duidelijk zijn: ik heb een topprestatie geleverd!!!!!!! .... hoewel. Die 25 seconden eraf trekken daar valt natuurlijk nog wel over te discussieren.

De laatste paarhonderd meter voelde ik de blessure weer. Maar om zo'n mooie eindsprint, met zoon toekijkend aan de kant, af te breken? Nee!

En zo zit ik hier nu te typen, met nog steeds zeer been, maar wel zomaar een goede wedstrijd in de benen. Een zeer prettig moe en zwaar gevoel in benen, het voelt als een echt harde westrijd. Ook nog zonder uitgerust te zijn want gisteravond 50 km @30 km/u gefietst... waar gaat dat heen!!!!

Morgen even uitfietsen, rustig aan....

POV

16 juni 2011

verder herstel

Merkwaardig...

Twee maanden geleden begonnen met een steek in linkerbovenbeen.

Sinds drie weken, elke dag bij opstaan de vertrouwde bekende pijn in bovenbeen. Paar passen wandelen, trekt wat weg. Overdag bij wandelen af en toe een steek; bij in/uit auto stappen: oppassen, steek.

Woensdagmiddag was dit alles nog aanwezig. Woensdagavond: training geven en trainen, ik voelde heel af en toe nog een steek, durfde niet 'hard' te trainen want je weet nooit.

Donderdagochtend: geen steek te bekennen. Nergens last van. De blessure lijkt wel vertrokken te zijn. Hij heeft me een paar weken gepest met steken en pijn, maar ik heb gewoon gewacht en verstandig gedaan, en het lijkt of hij in de nacht, onverrichterzake, weggegaan is, misschien om nu iemand anders lastig te vallen.

Wel gisteravond bij borrel, twee Duvels gedronken. Zou DAT dan de oorzaak van het herstel zijn?!?!?!??!

POV

ps...

's avonds nog wat gefietst, het leverde weer twee PR's op: 20 km hometrainer HF140 in 23.25, en ook 4km voluit in 3.21, dan te bedenken dat een tijd van 3.47 mij in februari nog erg veel moeite kostte.

De macht neemt toe. Is ook erg logisch natuurlijk met al dat fietsen dat ik doe. Vanavond (vrijdag) misschien eens 60 km proberen.

13 juni 2011

tekenen van herstel

Vandaag lichte baantraining: 4x400, 4x200. De 400jes in 92, de 200jes rond de 44. Niet verstandig om meer te doen, op tijd stoppen. Verder viel op: conditioneel waren die rondjes 92 geen enkel probleem, het voelde heel krachtig en gemakkelijk.

Ik kan dus nog rustig een paar weekjes doorgaan met veel fietsen en rustig niet te veel lopen, benen worden alleen maar beter, en blessure herstelt zich kennelijk op deze manier.

Zaterdag misschien dan toch een etappe in de Run van Roden estafette?!?!?!?!

POV

ps.. woensdagochtend toch 'terugslagje', in elk geval geen snelle estafette loop dus. Wel chiroprakter bellen want er zit misschien toch iets scheef. En maar even een tijdje blijven fietsen en weinig lopen.

12 juni 2011

nog wat training

za avond nog 40 km gefietst, tegen de 30 km/h

zo ochtend 5-4-3-2 minuten T14, ging redelijk maar nog wel last. De blessure kan ook een overprikkelde ischiaszenuw zijn, veroorzaakt door bijv een strakke piriformis spier, of door 'spierknopen'. Nog maar weer meer rust geven qua hardlopen. Fietsen is probleemloos en gaat ontzettend lekker en gemakkelijk, vanavond nog 30 km weggetrapt, bij bijna windstil weer lekker hard (30-31 km/u) trappen.

Verder nog, in een vlaag van verstandsverbijstering, mijn huis opgeruimd. Nu de tuin nog.

POV

09 juni 2011

training ok; blessure gaat goede kant op.

De training:
- zondag 11 km rustig (met last van blessure, zie ook onder) en 30 km fietsen T30 (geen probleem)
- maandag 35 km hometrainer en 2 km loopband (iets last). Tijdens het fietsen zette ik een PR op zowel de 20 km met HF140 (23.35), en de 4 km voluit (3.36). Bij dat laatste ging de hartslag boven de 160, erg hoog voor een fietstraining, maar ik had geen last van de blessure.
- dinsdag 40 km fietsen T30-31 (bijna windstil, lekker hard fietsen)
- woensdag baan, inclusief 6x200 meter op 15 km/uur, af en toe een steek op de blessureplek
- donderdag 15 km fietsen T31-32 gemiddeld, en daarna loopband 10x300 meter T15. Af en toe een steek op blessureplek(ken). Medewerker S. keek met afgrijzen hoe een geblesseerde atleet toch, eigenwijs, ging trainen. Maar: uitleg hieronder.

Al met al, het fietsen gaat supergoed, een machtig gevoel om in aerodyn. houding goed te kunnen doortrappen.


De blessure.

Maandag bij fysio Wim langs geweest. Na overleg en hier en daar wat prikken kwamen we tot de conclusie dat een lichte overbelasting van de M. Sartorius (kleermakersspier) gecombineerd met/gevolgd door een ingeslepen fout bewegingspatroon, de oorzaak van de klachten kan zijn.

Waarschijnlijk heb ik rond half maart, toen aan de rechterkant de enkel zeer deed, mijn loopstijl onbewust iets aangepast, en ben iets meer met mijn linkerbeen gaan belasten. Mogelijk ook iets anders afwikkelen, waardoor a) de genoemde spier en ook andere spieren in linkerbeen, iets overbelast raakten. En als bijv. de hamstrings overbelast raken, ga je je 'ernaar houden', je past je loopstijl iets aan zodat de hamstrings niet zwaar aangesproken worden. Ik ging wat asymetrisch lopen. Dit is eigenlijk een voorbeeld van de Wet van Behoud van Ellende. Ellende, lijden, etc etc, heeft de neiging zichzelf in stand te houden, volgens mij door een soort ingebouwde vicieuze cirkels, van gewoonten, denkpatronen etc... Je accepteert de problemen en past je eraan aan, en daardoor blijft alles in stand... hmm....

En na nog wat doortrainen, en een paar lange autoritten waardoor rug vast ging zitten, en enkele harde trainingen in asymetrische toestand, was de blessure een feit. Maar ik heb het goed aangepakt, meteen gestopt met hard trainen, alternatief trainen; fysio bezoeken...

Wim masseerde e.e.a. los, en het plan werd besproken:
- wel doorgaan met trainen, maar proberen 'symmetrisch' te lopen. Dit heb ik vertaald in 200jes/300jes in redelijk tempo, zodat ik met goed kan concentreren op rechtop lopen.
- naar de chiropracter. Misschien zit de rug niet helemaal lekker, het voelt ook nog niet ok. Afspraak moet nog gemaakt worden.
- fietsen om conditie op peil te houden. Dit lukt natuurlijk erg goed...



Met een beetje mazzel kan ik 1 rondje meedoen in de estafette!

POV

05 juni 2011

lebbis; de schijf van vijf; kraker

Vanochtend training gegeven;
Er stond niets op schema dus moest wat improviseren. Had gelukkig net even Lebbis gekeken, dus was goed voorbereid.

Training (geven) ging goed, maar eigen training: 11 km gelopen, maar met gevoelige hamstrings/heup. Ga deze week denk ik ook maar naar de kraker, er zit iets scheef. Daarna thuis, eten... Ik vroeg nog aan mijn kinderen wat voor soorten voeding er zijn; hun antwoord komt ongeveer op het volgende neer: 1) snoep; 2) drop; 3) ijs; 4) patat en 5) "gewoon eten". Ik koos maar uit de laatste voedselgroep.

Gisteren en vandaag ook nog even gefietst, 42 resp 30 km.


POV

04 juni 2011

intervals op de fiets

Donderdag 7x4 minuten interval, HF148, telkens 4'pauze met HF125, getraind. Alles op fiets, want tempo lopen dat durf ik niet. De snelle intervallen gingen rond 33 km/u gemiddeld, de rustige stukken rond 26 km/u. Lekkere training, lekkere zere benen.

Vrijdag 34 minuten heel rustig, ik voelde vrijwel niets van de blessure. Wel af en toe een lichte steek en de steek lijkt uit de rug / ischias te komen. Ik doe een heleboel oefeningen om rug te ontspannen en probeer zo min mogelijk te zitten. En zodoende zal het goedkomen en ik zal iedereen naar huis lopen.

Vanavond zal ik weer een fietstraining doen, misschien 6x4 minuten. Ik start om 20.00 vanaf VV Roden dus wie mee durft...

Morgen weer wat hardlopen, kijken of e.e.a. al over is.

POV

02 juni 2011

getraind

zo'n 2.5 uur bezig geweest, oefeningetjes, dingetjes, rustig hardlopen (in het kader van training geven). Totaal een kilometer of 10 denk ik. Met 10-11 km/u lopen heb ik weinig problemen. Maar het voelt nog niet goed, de rug lijkt wat vast te zitten en vandaaruit lijkt de pijn in het been te komen. Volgens google kan het een geirriteerde ischiaszenuw zijn. Eerst maar eens naar fysio, daarna misschien een bezoekje aan de kraker.