ik las net een aardig stukje op de ProRun site, het komt erop neer dat verwachtingen over jezelf, je eigen prestatie of gedrag beinvloeden.
In looptermen: stel hoge doelen, geloof dat je ze kan halen, en het zal lukken.
Dat 'geloven' in jezelf is een lastige, op basis waarvan kan je dat eigenlijk doen? Op basis van bepaalde harde trainingen of goede wedstrijden. In een bepaald opzicht is een belangrijk doel van een harde training, "jezelf tot geloof brengen" dat je iets ook echt kan. Andere doelen van de training zijn natuurlijk de spiercellen prikkelen, de haarvaatjes vergroten, de kracht output vermeerderen.
Het probleem van een trainer is, hoe zorg ik dat een zo verantwoord mogelijke toediening van harde prikkels, tot een zo hoog mogelijk geloof leidt.
De opdracht van de atleet: kansen tot maximale prikkel aangrijpen en hier geloof aan ontlenen. Is alles okee, zijn er geen blessures, kies dan een wedstrijd waarin je voluit gaat. Nergens inhouden, sterk finishen. Of doe de beruchte 6x1000 met 2' pauze "zo hard mogelijk".
En daarna weer een blokje relaxed trainen met blokje extra geloof.
POV
Geen opmerkingen:
Een reactie posten