De training:
- zondag 11 km rustig (met last van blessure, zie ook onder) en 30 km fietsen T30 (geen probleem)
- maandag 35 km hometrainer en 2 km loopband (iets last). Tijdens het fietsen zette ik een PR op zowel de 20 km met HF140 (23.35), en de 4 km voluit (3.36). Bij dat laatste ging de hartslag boven de 160, erg hoog voor een fietstraining, maar ik had geen last van de blessure.
- dinsdag 40 km fietsen T30-31 (bijna windstil, lekker hard fietsen)
- woensdag baan, inclusief 6x200 meter op 15 km/uur, af en toe een steek op de blessureplek
- donderdag 15 km fietsen T31-32 gemiddeld, en daarna loopband 10x300 meter T15. Af en toe een steek op blessureplek(ken). Medewerker S. keek met afgrijzen hoe een geblesseerde atleet toch, eigenwijs, ging trainen. Maar: uitleg hieronder.
Al met al, het fietsen gaat supergoed, een machtig gevoel om in aerodyn. houding goed te kunnen doortrappen.
De blessure.
Maandag bij fysio Wim langs geweest. Na overleg en hier en daar wat prikken kwamen we tot de conclusie dat een lichte overbelasting van de M. Sartorius (kleermakersspier) gecombineerd met/gevolgd door een ingeslepen fout bewegingspatroon, de oorzaak van de klachten kan zijn.
Waarschijnlijk heb ik rond half maart, toen aan de rechterkant de enkel zeer deed, mijn loopstijl onbewust iets aangepast, en ben iets meer met mijn linkerbeen gaan belasten. Mogelijk ook iets anders afwikkelen, waardoor a) de genoemde spier en ook andere spieren in linkerbeen, iets overbelast raakten. En als bijv. de hamstrings overbelast raken, ga je je 'ernaar houden', je past je loopstijl iets aan zodat de hamstrings niet zwaar aangesproken worden. Ik ging wat asymetrisch lopen. Dit is eigenlijk een voorbeeld van de Wet van Behoud van Ellende. Ellende, lijden, etc etc, heeft de neiging zichzelf in stand te houden, volgens mij door een soort ingebouwde vicieuze cirkels, van gewoonten, denkpatronen etc... Je accepteert de problemen en past je eraan aan, en daardoor blijft alles in stand... hmm....
En na nog wat doortrainen, en een paar lange autoritten waardoor rug vast ging zitten, en enkele harde trainingen in asymetrische toestand, was de blessure een feit. Maar ik heb het goed aangepakt, meteen gestopt met hard trainen, alternatief trainen; fysio bezoeken...
Wim masseerde e.e.a. los, en het plan werd besproken:
- wel doorgaan met trainen, maar proberen 'symmetrisch' te lopen. Dit heb ik vertaald in 200jes/300jes in redelijk tempo, zodat ik met goed kan concentreren op rechtop lopen.
- naar de chiropracter. Misschien zit de rug niet helemaal lekker, het voelt ook nog niet ok. Afspraak moet nog gemaakt worden.
- fietsen om conditie op peil te houden. Dit lukt natuurlijk erg goed...
Met een beetje mazzel kan ik 1 rondje meedoen in de estafette!
POV
Geen opmerkingen:
Een reactie posten