Mooie training.
Eerst 10 minuten losfietsen @200watt Hf125
Toen: 2x (1200-1000-800), 1.30p, in 16.4/16.8/17.2 km/u HF 150-153-156
Daarna nog 1600meter T16 en 10 minuten uitfietsen @200watt, HF inmiddels 140.
Lekker warm.
Even douchen, en nog een biertje met de mannen.
Ahhhhhh
POV
ps. nu keelpijn. Onbeduidend verkoudheid virusje. Geen verhoging. Maar wel vervelend met die kou. Was het maar zomer.
Alles over mijn eigen hardloopbeleving, trainingsprestaties, trainingsmethoden
31 januari 2012
28 januari 2012
duur-weekendje
Zaterdagochtend gestart met 8 km rustig. Benen goed.
Zaterdagavond, de 18 km ging niet door wegens geen zin. En omdat er niets ter wereld is dat 'absoluut gedaan moet worden' heb ik me beperkt tot 55 minuten hometrainer tijdens de 500meterschaatsenWK.
Zondagochtend training geven aan klein groepje, en zelf 11.5 km gelopen.
Zondagmiddag 20.5 kilometer incl 15 kilometer met een 8 mens sterk team van de loopgroep.
Zondagavond: erwtensoep eten. Start 17.45, eind 20.05, brengt me op een mooie 2.20 uur. Het erwtensoep interval van 1.30 tot 1.50, ging niet slecht na een warming up met 10 jaar oude port van de aldi en goede cashewnoten. De laatste minuten nog even afzien met 2xkoffie...
Maandagavond: 1220 Kcal gefietst, waaronder 20 minuten op 250 watt. Hierbij was hartslag laag en de macht groot, een echt lekkere training.
Nog steeds dooet borstkas zeer, en mogelijk is het een soort irritatie van de pleura (longvliezen) door het vele hoesten. Want de rib spieren zijn wel genezen. Het betekent dat ik nog niet moet forceren en niet elke dag moet lopen. Maar dat wel hard mag trainen op fiets en zo.
POV
ps. de duurloop van 12 februari vervalt. Op die dag wordt namelijk de Elfstedentocht 2012 verreden.
Zaterdagavond, de 18 km ging niet door wegens geen zin. En omdat er niets ter wereld is dat 'absoluut gedaan moet worden' heb ik me beperkt tot 55 minuten hometrainer tijdens de 500meterschaatsenWK.
Zondagochtend training geven aan klein groepje, en zelf 11.5 km gelopen.
Zondagmiddag 20.5 kilometer incl 15 kilometer met een 8 mens sterk team van de loopgroep.
Zondagavond: erwtensoep eten. Start 17.45, eind 20.05, brengt me op een mooie 2.20 uur. Het erwtensoep interval van 1.30 tot 1.50, ging niet slecht na een warming up met 10 jaar oude port van de aldi en goede cashewnoten. De laatste minuten nog even afzien met 2xkoffie...
Maandagavond: 1220 Kcal gefietst, waaronder 20 minuten op 250 watt. Hierbij was hartslag laag en de macht groot, een echt lekkere training.
Nog steeds dooet borstkas zeer, en mogelijk is het een soort irritatie van de pleura (longvliezen) door het vele hoesten. Want de rib spieren zijn wel genezen. Het betekent dat ik nog niet moet forceren en niet elke dag moet lopen. Maar dat wel hard mag trainen op fiets en zo.
POV
ps. de duurloop van 12 februari vervalt. Op die dag wordt namelijk de Elfstedentocht 2012 verreden.
24 januari 2012
aan het bier IV
Ik vond dus nog een sixpack duvel in de kast. Ben nu de vierde aan het drinken, zomaar.
Vandaag even een baantraining (5x1000) op de fiets gedaan; 5x4 minuten op 280 watt. Gewoon omdat dat goed voelde, er zit geen echt plan achter. Ook nog een aankondiging van een spinning / loopband marathon op 17 maart van medewerker S. ontvangen, zal het binnenkort op de mail zetten.
Eergisteren is het me geluk er en heuse baantraining uit te persen. Geen pijnstillers genomen voor het lopen, maar gewoon tanden op elkaar en hopen dat de pijn niet al te erg wordt.
En het ging aardig. Ik merkte wel dat ik al 2 weken geen hoog tempo meer gelopen had, want die echte beenspanning was wat weg. Toch nog de serie 2000-1600-800-1600-2000 (1.30pauze) gelopen in 7.44/6.15/3.04/6.19/7.45, best mooi gezien iets gladde baan.
Gisteren loopgroeptraining, we liepen 6x4 minuten op halvemarathontempo, ik liep er 12-13 km/uur tussendoor, en 1x8 minuten iets sneller/heuvels. Bij het uitlopen sloeg opeens vrijwel de gehele groep rechtsaf 'wij gaan binnendoor naar huis', en ik dacht... ahhh extra kilometers.... meegaan maar (sorry Rolf).
De eerste dag dat ik met een niet meer zeer vervelende pijn loop, het is nu net te doen en wordt ook niet erger een dag later. Dus ik ben genezen. Dus ik kan weer echt trainen. Dus een Duvel.
POV
verder wat "filosofie" aan het lezen.
Ik lees niet echt filosofie m.b.t 'zo zit het leven in elkaar', neenee... ik ben meer van het anti type wat dat betreft. Als ik een of andere zin lees zoals 'ik denk dus ik ben' word ik meteen argwanend. Ik geloof dat niet. Wie is die ik die beweert te denken. Wat betekent 'ik ben'. Is dat hele statement eigenlijk wel relevant. Stel dat je gelooft of aanneemt 'ik denk dus ik ben', wat zegt dat dan eigenlijk. Niets toch? Je kan er niets mee, het is een soort loze taalkreet die van alles lijkt in te houden omdat de woorden ik/denk/ben allemaal betekenissen hebben.
Wat ik me dan afvraag is: waarom zouden we filosofie moeten leren en lezen. Hebben wij niet van nature gevoel voor leven. Kinderen kunnen het zo goed, leven. En dan moeten ze daarna boeken lezen en als we niet oppassen worden het saaie burgers. Net als ik. En dan moet dat allemaal weer ongedaan gemaakt worden, terug naar het natuurlijke kind zijn, zonder overbodige ballast door het leven dansen.
Pff... zucht. Het is te laat denk ik.
Vandaag even een baantraining (5x1000) op de fiets gedaan; 5x4 minuten op 280 watt. Gewoon omdat dat goed voelde, er zit geen echt plan achter. Ook nog een aankondiging van een spinning / loopband marathon op 17 maart van medewerker S. ontvangen, zal het binnenkort op de mail zetten.
Eergisteren is het me geluk er en heuse baantraining uit te persen. Geen pijnstillers genomen voor het lopen, maar gewoon tanden op elkaar en hopen dat de pijn niet al te erg wordt.
En het ging aardig. Ik merkte wel dat ik al 2 weken geen hoog tempo meer gelopen had, want die echte beenspanning was wat weg. Toch nog de serie 2000-1600-800-1600-2000 (1.30pauze) gelopen in 7.44/6.15/3.04/6.19/7.45, best mooi gezien iets gladde baan.
Gisteren loopgroeptraining, we liepen 6x4 minuten op halvemarathontempo, ik liep er 12-13 km/uur tussendoor, en 1x8 minuten iets sneller/heuvels. Bij het uitlopen sloeg opeens vrijwel de gehele groep rechtsaf 'wij gaan binnendoor naar huis', en ik dacht... ahhh extra kilometers.... meegaan maar (sorry Rolf).
De eerste dag dat ik met een niet meer zeer vervelende pijn loop, het is nu net te doen en wordt ook niet erger een dag later. Dus ik ben genezen. Dus ik kan weer echt trainen. Dus een Duvel.
POV
verder wat "filosofie" aan het lezen.
Ik lees niet echt filosofie m.b.t 'zo zit het leven in elkaar', neenee... ik ben meer van het anti type wat dat betreft. Als ik een of andere zin lees zoals 'ik denk dus ik ben' word ik meteen argwanend. Ik geloof dat niet. Wie is die ik die beweert te denken. Wat betekent 'ik ben'. Is dat hele statement eigenlijk wel relevant. Stel dat je gelooft of aanneemt 'ik denk dus ik ben', wat zegt dat dan eigenlijk. Niets toch? Je kan er niets mee, het is een soort loze taalkreet die van alles lijkt in te houden omdat de woorden ik/denk/ben allemaal betekenissen hebben.
Wat ik me dan afvraag is: waarom zouden we filosofie moeten leren en lezen. Hebben wij niet van nature gevoel voor leven. Kinderen kunnen het zo goed, leven. En dan moeten ze daarna boeken lezen en als we niet oppassen worden het saaie burgers. Net als ik. En dan moet dat allemaal weer ongedaan gemaakt worden, terug naar het natuurlijke kind zijn, zonder overbodige ballast door het leven dansen.
Pff... zucht. Het is te laat denk ik.
22 januari 2012
eerste duurloopje weer
Sinds.... eens kijken, half december voor het laatst meer dan 15 km gelopen.
Vandaag 22.5 waarvan 20 'hazen' voor de Road to Rotterdam. Uitgekomen op een keurige 4.59.1 per kilometer, ik hoorde geen wanklank. Hoewel de laatste paarhonderd meter ging het richting 12.5 km/u en meteen hoorde ik een vermanend 'rustig aan hoor!' uit de groep.
Deze zeer oppassende woorden deden mij weer verlangen naar de rondjes vliegveld (Twente) rond 1984, waarbij we 'ongeveer 26 kilometer' liepen. Niemand wist het exact want we hadden geen gadgets. Ook wist dus niemand precies hoe hard we gingen, wel dat we na een paar keer, vijf minuten sneller bij 'kleine heuvel met klinkertjes' achter vliegveld waren.
Wat wel iedereen toen wist, was dat het vanaf een bepaald punt, zo tussen de 3 en 6 kilometer voor het einde, er 'iets' ging geberuen. Een kleine geniepige versnelling, iedereen mee. Nog eentje. En de enige woorden die je nooit maar dan ook nooit moest zeggen waren "rustig aan hoor!"
POV
ps... vandaag wel hoge hartslag 140 tijdens duurloop, een gevolg van anderhalve week nauwelijks lopen; en uiteraard nog zere ribben. Maar benen vinden het allemaal prima.
Vandaag 22.5 waarvan 20 'hazen' voor de Road to Rotterdam. Uitgekomen op een keurige 4.59.1 per kilometer, ik hoorde geen wanklank. Hoewel de laatste paarhonderd meter ging het richting 12.5 km/u en meteen hoorde ik een vermanend 'rustig aan hoor!' uit de groep.
Deze zeer oppassende woorden deden mij weer verlangen naar de rondjes vliegveld (Twente) rond 1984, waarbij we 'ongeveer 26 kilometer' liepen. Niemand wist het exact want we hadden geen gadgets. Ook wist dus niemand precies hoe hard we gingen, wel dat we na een paar keer, vijf minuten sneller bij 'kleine heuvel met klinkertjes' achter vliegveld waren.
Wat wel iedereen toen wist, was dat het vanaf een bepaald punt, zo tussen de 3 en 6 kilometer voor het einde, er 'iets' ging geberuen. Een kleine geniepige versnelling, iedereen mee. Nog eentje. En de enige woorden die je nooit maar dan ook nooit moest zeggen waren "rustig aan hoor!"
POV
ps... vandaag wel hoge hartslag 140 tijdens duurloop, een gevolg van anderhalve week nauwelijks lopen; en uiteraard nog zere ribben. Maar benen vinden het allemaal prima.
18 januari 2012
rib
Ook maandag fietsen: 1200 kcal. Kon voor het eerst 20 minuten op 250watt trappen dus met conditie lijkt niets mis. Na 10 minuten was HF nog maar slechts 148 wat een laagterecord voor dat wattage is. Maar na 20 minuten stond'ie op 156, en kennelijk zat ik dus boven mijn anaerobe drempel. Want als een HF blijft doorstijgen betekent dit dat er geleidelijk steeds meer lactaat vrijkomt.
Na die 20 minuten waren mijn benen aardig in de war want het lukte niet meer echt om de hartslag weer heel laag te krijgen. Bij 200 watt bleef op 140 hangen.
Mooie training!
De rib: ik kan eigenlijk nog steeds niet lopen, dat voelt heel vervelend. Vanavond maar even proberen, eventueel fiets ik mee met de training. De dokter gebeld, zij zei dat het waarschijnlijk geirriteerde tussenribspieren zijn... niets om je zorgen over te maken. Maar of ik toch maar even 'voor alle zekerheid' morgen langs wil komen.
Apeldoorn 27.5 gaat al erg moeilijk worden. Maar ik ga wel mee uiteraard!
POV
Na die 20 minuten waren mijn benen aardig in de war want het lukte niet meer echt om de hartslag weer heel laag te krijgen. Bij 200 watt bleef op 140 hangen.
Mooie training!
De rib: ik kan eigenlijk nog steeds niet lopen, dat voelt heel vervelend. Vanavond maar even proberen, eventueel fiets ik mee met de training. De dokter gebeld, zij zei dat het waarschijnlijk geirriteerde tussenribspieren zijn... niets om je zorgen over te maken. Maar of ik toch maar even 'voor alle zekerheid' morgen langs wil komen.
Apeldoorn 27.5 gaat al erg moeilijk worden. Maar ik ga wel mee uiteraard!
POV
15 januari 2012
een heleboel dingetjes
Eerst het trainen.
Gisteren met de kids gezwommen en toen bij gelegenheid even wat aquajoggen geprobeerd. Dit gaat uitstekend, zonder belt zelfs, gewoon op het stuk waar je net de grond kan raken 10x30sec skippings in water doen. En ik heb ook nog wat andere interessante zwaaioefeningen ontdekt.
Vandaag de looptraining gecanceld want nog steeds zere longen.
Maar bleek wel te kunnen hometrainer fietsen en, oh mentaliteit, ik ging dus 120 minuten op hometrainer tijdens de veldritten in Lievin.
Daarna looptechniek: CD van BK methode binnengekregen. Even bekeken. Zeer interessant, ik kijk opeens met hele andere ogen naar alle looptechnieken van alle atleten die ik ken. De ideale techniek kort samengevat: google op gebrselassie technique.
Daarna de trials in de VS. Het land van 'may God be with us', en dat is ook te zien in de quotes van de winnaars:
Hall:
While Hall's primarily goal was to make the team, he also wanted to prepare himself for London. He said, "The marathon has changed - Sammy (Wanjiru) has changed it. Guys aren't afraid to go out hard. And we've got to be prepared to go out fast ... it's going to take the hand of God to beat them (at the Olympics, the 2:03 guys). It's going to take a race like today ... It was a good simulator for the Olympic Games."
Meb:
And while Meb was quick to praise his dad and coach Larsen, the beauty of distance running is no one succeeds without a lot of hard work. Meb said, "When the camera's not watching, when the newspapers are not there, we work very hard at what we do. It's not easy ... there are so many obstacles as distance runners that we face ... We work very, very hard at what we do. When the opportunities come, you take them ... If you believe and work hard and do the right thing, (then) God has a good plan for me."
Hmm.... jammer dat God achter de winnaars lijkt te staan. De verliezers zitten thuis met blessures etcetera. Of gekneusde ribben. En iedereen die gewoon ziek is en dood gaat. Waarom wordt dat niet even door G. opgelost? Najah, het zal wel onderdeel zijn van "een groter plan".
POV
ps... ik lever alleen maar kritiek op het niet bestaande beeld van G. weldoener, dat her en der leeft.
Gisteren met de kids gezwommen en toen bij gelegenheid even wat aquajoggen geprobeerd. Dit gaat uitstekend, zonder belt zelfs, gewoon op het stuk waar je net de grond kan raken 10x30sec skippings in water doen. En ik heb ook nog wat andere interessante zwaaioefeningen ontdekt.
Vandaag de looptraining gecanceld want nog steeds zere longen.
Maar bleek wel te kunnen hometrainer fietsen en, oh mentaliteit, ik ging dus 120 minuten op hometrainer tijdens de veldritten in Lievin.
Daarna looptechniek: CD van BK methode binnengekregen. Even bekeken. Zeer interessant, ik kijk opeens met hele andere ogen naar alle looptechnieken van alle atleten die ik ken. De ideale techniek kort samengevat: google op gebrselassie technique.
Daarna de trials in de VS. Het land van 'may God be with us', en dat is ook te zien in de quotes van de winnaars:
Hall:
While Hall's primarily goal was to make the team, he also wanted to prepare himself for London. He said, "The marathon has changed - Sammy (Wanjiru) has changed it. Guys aren't afraid to go out hard. And we've got to be prepared to go out fast ... it's going to take the hand of God to beat them (at the Olympics, the 2:03 guys). It's going to take a race like today ... It was a good simulator for the Olympic Games."
Meb:
And while Meb was quick to praise his dad and coach Larsen, the beauty of distance running is no one succeeds without a lot of hard work. Meb said, "When the camera's not watching, when the newspapers are not there, we work very hard at what we do. It's not easy ... there are so many obstacles as distance runners that we face ... We work very, very hard at what we do. When the opportunities come, you take them ... If you believe and work hard and do the right thing, (then) God has a good plan for me."
Hmm.... jammer dat God achter de winnaars lijkt te staan. De verliezers zitten thuis met blessures etcetera. Of gekneusde ribben. En iedereen die gewoon ziek is en dood gaat. Waarom wordt dat niet even door G. opgelost? Najah, het zal wel onderdeel zijn van "een groter plan".
POV
ps... ik lever alleen maar kritiek op het niet bestaande beeld van G. weldoener, dat her en der leeft.
14 januari 2012
zere rib... wat is dit
Woensdag 13 km incl wat tempo's, donderdag ook 13 km incl wat tempo's. Maar de ribblessure (?) werd erger. Hardlopen doet nu te erg pijn.
Fietsen kan wel maar daar heb ik vrijdag/zaterdag geen tijd voor, dus noodgedwongen rusten dan maar. Ondanks supergoede benen.
Komende dagen weet ik niet... waarschijnlijk niet lopen, even naar dokter om te kijken of er niet iets ergers aan de hand is (ontstoken longvlies oid???). Hometrainer fietsen zou moeten kunnen omdat je daar je bovenlichaam niet beweegt. Zodoende zou ik qua fitheid niets achteruit hoeven gaan. Maarja. Het blijft een geklooi. Ok. Verder niet teveel over nadenken, alles komt goed.
POV
Fietsen kan wel maar daar heb ik vrijdag/zaterdag geen tijd voor, dus noodgedwongen rusten dan maar. Ondanks supergoede benen.
Komende dagen weet ik niet... waarschijnlijk niet lopen, even naar dokter om te kijken of er niet iets ergers aan de hand is (ontstoken longvlies oid???). Hometrainer fietsen zou moeten kunnen omdat je daar je bovenlichaam niet beweegt. Zodoende zou ik qua fitheid niets achteruit hoeven gaan. Maarja. Het blijft een geklooi. Ok. Verder niet teveel over nadenken, alles komt goed.
POV
10 januari 2012
baantraining
Vandaag voor het eerst weer een 'echte training' gelopen.
Ik ging met grote vraagtekens naar de baan. Want conditie goed (gemeten op fiets) maar weinig gelopen en zeker geen omvangrijke intervallen gedaan (we tellen de paar minuutjes vorige week voor het gemak even niet mee). Nog zere longen, vrijwel zeker tussenribspieren na al het gehoest. Of longontsteking, maar dat zullen we dan vanavond snel genoeg merken.
Maar het liep erg lekker: 800-1000-1200-1200-1000-800. Pauze 1.15 ongeveer, 200 meter doordribbel. Tijden: 3.02 (erg gemakkelijk), 3.41, 4.30, 4.26, 3.43, 2.55. Eigenlijk nergens in de problemen geweest en kon groep J&J aardig bijbenen. Helaas naaiden ze elkaar wat op en moest ik uit voorzorg passen.
POV
Ik ging met grote vraagtekens naar de baan. Want conditie goed (gemeten op fiets) maar weinig gelopen en zeker geen omvangrijke intervallen gedaan (we tellen de paar minuutjes vorige week voor het gemak even niet mee). Nog zere longen, vrijwel zeker tussenribspieren na al het gehoest. Of longontsteking, maar dat zullen we dan vanavond snel genoeg merken.
Maar het liep erg lekker: 800-1000-1200-1200-1000-800. Pauze 1.15 ongeveer, 200 meter doordribbel. Tijden: 3.02 (erg gemakkelijk), 3.41, 4.30, 4.26, 3.43, 2.55. Eigenlijk nergens in de problemen geweest en kon groep J&J aardig bijbenen. Helaas naaiden ze elkaar wat op en moest ik uit voorzorg passen.
POV
09 januari 2012
lange fietstraining
Een 1200 kcal training. Dit betekent: fietsen op fiets ergometer in verschillende snelheden en intervallen totdat het totaal van 1200 bij elkaar getrapt is. Ongeveer 85 minuten vrij intensief fietsen.
De eerste 10 minuten op 200 watt, hartslag was erg laag (121) hierbij. Toen wat andere snelheden en het was te merken dat men de verwarming in de gym had opgestookt. Hartslag ging ook de hoogte in. Maar ging verder allemaal erg goed.
Morgen weer de eerste echte snelheidstraining sinds 3 weken, ben benieuwd of groep J. wordt bijgehouden. Beide J's hebben van mijn afwezigheid gebruik gemaakt door stiekem opeens progressie te boeken. De eerste J door op 49 jarige leeftijd onder de 1.20 te lopen, een droomtijd... maar zoals lopers denken: "als hij het kan kan ik het ook", de tweede J door na veel blessure en ziekte ellende weer een lage 36'er neer te zetten.
POV
ps... over blessures. Ik merkte dat een week of twee weinig trainen, niet leidde tot minder last van been en enkel. Het werd eerder erger. Maar de laatste twee dagen, met toch flink stevig doortrainen, en alles is weer soepel. Vreemd... wanneer moet je meer doen en wanneer minder. Wanneer gaat het lichaam het zelf oplossen en wanneer is het 'dom' om door te trainen. Wie gaat het zeggen? Wat is wijsheid?
ps2: ohja alvast over dat lactaat shuttle: In de volgende video zegt coach Renato Canova van wereldtoppers, iets over deze trainingsvorm. Als je het kan verstaan. De eerste 4 minuten gaan hierover.
De eerste 10 minuten op 200 watt, hartslag was erg laag (121) hierbij. Toen wat andere snelheden en het was te merken dat men de verwarming in de gym had opgestookt. Hartslag ging ook de hoogte in. Maar ging verder allemaal erg goed.
Morgen weer de eerste echte snelheidstraining sinds 3 weken, ben benieuwd of groep J. wordt bijgehouden. Beide J's hebben van mijn afwezigheid gebruik gemaakt door stiekem opeens progressie te boeken. De eerste J door op 49 jarige leeftijd onder de 1.20 te lopen, een droomtijd... maar zoals lopers denken: "als hij het kan kan ik het ook", de tweede J door na veel blessure en ziekte ellende weer een lage 36'er neer te zetten.
POV
ps... over blessures. Ik merkte dat een week of twee weinig trainen, niet leidde tot minder last van been en enkel. Het werd eerder erger. Maar de laatste twee dagen, met toch flink stevig doortrainen, en alles is weer soepel. Vreemd... wanneer moet je meer doen en wanneer minder. Wanneer gaat het lichaam het zelf oplossen en wanneer is het 'dom' om door te trainen. Wie gaat het zeggen? Wat is wijsheid?
ps2: ohja alvast over dat lactaat shuttle: In de volgende video zegt coach Renato Canova van wereldtoppers, iets over deze trainingsvorm. Als je het kan verstaan. De eerste 4 minuten gaan hierover.
06 januari 2012
blokje gedaan
Aardig weekje;
Vier fietstrainingen en twee looptrainingen. Een mooi aeroob equivalent van 90 kilometer. Maar nog niet 'echt getraind', geen lange duur ofzo.
Komende zondag moet dat dan maar... En *edit* dit is geworden 16 kilometer lopen en een uur hometrainer (aeroob equivalent 12 km) tijdens de 10km van Sven. Buitenschaatsen vind ik al leuker kijken dan binnenschaatsen. Het zou nog mooier zijn bij een echte westerstorm...
Het volgende blog zal iet wetenschappelijks zijn, over lactaatshuttle trainingen. Want dat heb ik nu in ons loopgroepschema opgenomen en dan moet men het ook uitleggen toch?
POV
Vier fietstrainingen en twee looptrainingen. Een mooi aeroob equivalent van 90 kilometer. Maar nog niet 'echt getraind', geen lange duur ofzo.
Komende zondag moet dat dan maar... En *edit* dit is geworden 16 kilometer lopen en een uur hometrainer (aeroob equivalent 12 km) tijdens de 10km van Sven. Buitenschaatsen vind ik al leuker kijken dan binnenschaatsen. Het zou nog mooier zijn bij een echte westerstorm...
Het volgende blog zal iet wetenschappelijks zijn, over lactaatshuttle trainingen. Want dat heb ik nu in ons loopgroepschema opgenomen en dan moet men het ook uitleggen toch?
POV
02 januari 2012
auw
want: door het vele hoesten (nu een dag of 6) heb ik dusdanige spierpijn (of gekneusde rib volgens dokter) dat elke hoest erg pijnlijk is. Gelukkig kreeg ik wat pilletjes voorgeschreven: hoestonderdrukkers. Erg fijn was de mededeling dat 'dit nog wel drie weken kon gaan duren'.
Het voelt allemaal heel beroerd.
En moet je dan gaan trainen of niet? Het zekere voor het onzekere?
Als ik naar mijn lichaam luister krijg ik geen echt antwoord (of ..au..zucht..doemdenk...stress... nu ja of nee betekent weet ik niet). Benen lijken goed maar het voelt alsof ik een soort longontsteking krijg. En als ik andere mensen vraag zeggen ze allemaal 'doe toch een tijdje rustig aan joh'. Aan dat soort adviezen heb ik natuurlijk niets.
Dus op naar de gym, en even voorzichtig beginnen op 200 watt, dat is het plan. Als hartslag snel naar 140 zal stijgen, of ik zware benen krijg, dan stoppen.
Maar ik was heel verbaasd. 200 watt, een keurige lage HF125 en soepel en gemakkelijk. Later 250 watt, met een sub-150 hartslag wat heel goed is. Soms kan 'lage hartslag bij gelijke inspanning' duiden op oververmoeidheid, het treedt wel eens op als je teveel omvang getraind hebt en te weinig koolhydraten en reserves in lichaam. Maar in zo'n geval voelt ook de inspanning zelf erg zwaar aan. En dat was nu niet zo. Uiteindelijk 1080 kcal getrapt zonder enig probleem, lekkere goede training.
Okee.. in de kern ben ik weer fit. Mooi! Kuch. AUW!
POV
ps... goede voornemens heb ik niet. Het is dan ook beter om 'slechte voornemens' te hebben. Ja zoek die zwarte kanten maar op die horen er ook bij. Ik hoop minstens vijf keer opzichtig te blunderen en de dingen volledig fout in te schatten.
Het voelt allemaal heel beroerd.
En moet je dan gaan trainen of niet? Het zekere voor het onzekere?
Als ik naar mijn lichaam luister krijg ik geen echt antwoord (of ..au..zucht..doemdenk...stress... nu ja of nee betekent weet ik niet). Benen lijken goed maar het voelt alsof ik een soort longontsteking krijg. En als ik andere mensen vraag zeggen ze allemaal 'doe toch een tijdje rustig aan joh'. Aan dat soort adviezen heb ik natuurlijk niets.
Dus op naar de gym, en even voorzichtig beginnen op 200 watt, dat is het plan. Als hartslag snel naar 140 zal stijgen, of ik zware benen krijg, dan stoppen.
Maar ik was heel verbaasd. 200 watt, een keurige lage HF125 en soepel en gemakkelijk. Later 250 watt, met een sub-150 hartslag wat heel goed is. Soms kan 'lage hartslag bij gelijke inspanning' duiden op oververmoeidheid, het treedt wel eens op als je teveel omvang getraind hebt en te weinig koolhydraten en reserves in lichaam. Maar in zo'n geval voelt ook de inspanning zelf erg zwaar aan. En dat was nu niet zo. Uiteindelijk 1080 kcal getrapt zonder enig probleem, lekkere goede training.
Okee.. in de kern ben ik weer fit. Mooi! Kuch. AUW!
POV
ps... goede voornemens heb ik niet. Het is dan ook beter om 'slechte voornemens' te hebben. Ja zoek die zwarte kanten maar op die horen er ook bij. Ik hoop minstens vijf keer opzichtig te blunderen en de dingen volledig fout in te schatten.
Abonneren op:
Posts (Atom)