28 december 2008

"Success and failure, the twin impostors"

Deze quote schoot me gisteren weer te binnen toen één van 'mijn' pupillen iets vroeg mbt succes in hardlopen.

Even zoekend/googlend:

Rudyard Kipling said it all: "If you can keep your head when all about you are losing theirs and blaming it on you. If you can meet with Triumph and Disaster and treat those two Impostors just the same; Yours is the Earth and everything that's in it."

Tot zover de quote, achterhaal de betekenis zelf maar.


Gisteren: de eerste 5 km van de halve van Blijham 'snel' gelopen, in 18.50. Met kilometers van 3.37/44/48/52/48, eindelijk weer eens een langer stuk achterelkaarhardgelopen. Het had wel wat harder gekund, als ik volledig voluit had gelopen was het misschien 18.20 of 18.30 geworden. Ik voelde niets(behalve vermoeidheid), en ook het uur daarna met uitlopen, meelopen met finishers, meer uitlopen, ging alles goed. Maar vandaag voelde ik als verlate reactie, mijn liezen wel degelijk!

Maar, een uur op de hometrainer, en alles is weer soepel. Het herstel gaat goed, ik ga gewoon door op de huidige manier: heel voorzichtig de intensiteit en omvang iets opvoeren, waarschijnlijk opbouwen richting een goede 3 of 5 km op de baan, met niet te omvangrijke trainingen. We zien wel.

POV

26 december 2008

de week, oliebollen, wijn

Maandag: 10x400 in 88 (loopband)
Dinsdag: een lekkere training, buitenom in het donker met de loopgroep, incl wat minutenloopjes @ 15 km/uur
Woensdag, mijn racefiets, een nieuwe ketting laten omleggen. De vorige was door het pekel en regen en een paar keer een nacht op het werk laten staan nat en in de kou, totaal verroest. Net op tijd de ketting vervangen, op 1 van de tandjes slaat hij al door (kenners weten waarover ik het heb). Daarna even 20 km snel gefietst
Donderdag, kerst, nog even gefietst 36 km.
Vrijdag. Loslopen 6 km want morgen wil ik in Blijham een stukkie snel lopen, misschien 5 kilometer. En: een heleboel oliebollen gebakken, 100 ofzo. Ik zal ze allemaal meenemen morgen en kijken of ze op komen. Zal wel lukken met die kou...

21 december 2008

training

Laat ik beginnen met een quote:

"We had to stay in the Sheraton next to Heathrow but when we arrived it was about 11 o'clock in the evening and the middle of the winter. It was impossible to train outside. I started to think about how I could train and then I noticed that my hotel corridor was very long. I put on my shoes and started to run up and down it, and then some of my friends joined me. By that time it was close to midnight and people started to come out of their rooms to look at us. Do you know what happened? They all thought it was an emergency and started following us. One old woman was shouting and running down the corridor in her pyjamas."

"The reason I'm telling you this is that I didn't want to miss a day's training. I always tell young athletes the same thing, 'Wherever you go, whatever you do, what must your top priority be? Running.' In my life I do a lot of things but I never forget my training. Athletics is in my blood. The top priority must always be training, training. This is a discipline. You have to do it."

- the one, the only, the legend, Haile Gebrselassie, commenting in a great Telegraph profile on how he still manages to be a world beater now that he's a business king in Ethiopia. Geb, who employs 500 people in his Ethiopian businesses, amazingly now has a 14.5 hour work day as he runs before and after a full day in the office.


Dus.. training.

Ikzelf heb gisteravond half 10 nog 16 km gelopen. En vanochtend had ik daar nog wat last van, vandaar niet lopend maar fietsend naar de clubtraining. Alwaar ik een warming up gegeven heb in de bossen van Norg. Het lukte mij om de mensen in het zand te laten bijten, door een soort 'klimduinrun' oefening te verzinnen, waarbij iedereen moest finishen door met de hand de finishlijn aan te tikken.

En verdomd ze deden het nog ook! Helaas had ik mijn cameraatje niet bij me. Het staat nog op mijn netvlies gebrand maar die informatie is (nog) niet te downloaden naar mijn pc.


En om nog even op die kubus terug te komen: ik kan hem inmiddels (na een paar uur oefening) in 50 seconden draaien, nog ver weg van het 25 jaar oude PR van 32 seconden. Natuurlijk even opgezocht wat het wereldrecord nu is: een verbijsterende 8 a 10 seconden, afhankelijk van moeilijkheidsgraad. Een gedetailleerd filmpje van één van de pogingen, van Yu Nakajima (hij doet 'm eerst door de war en dan in 10.xx sec de oplossing):



Conclusie: ik moet mijn eigen kubus nodig even smeren.

POV

20 december 2008

Bewegingspatronen

Vanmiddag bij bart smit lagen ze er weer, de rubiks kubussen.

Hier was ik vroeger heel goed in.



Weer even geprobeerd, en ja!
De formules die 20 jaar geleden voor het laatst gebruikt werden, bleken nog steeds in de vingers te zitten. Wonderbaarlijk. De volledige bewegingspatronen inclusief ingewikkelde formules draaide ik meteen weer, spelenderwijs. Dat eenmaal aangeleerde patronen zo hard in het geheugen gebrand worden!

Er zijn relaties met de hardloopbeweging, ook wel es gehoord dat mensen na 10 jaar niet lopen, weer terug kwamen en binnen de kortste keren weer op niveau zitten. Net alsof allerlei patronen (training, beweging, ook levenswijze) herinnerd worden en meteen weer goed functioneren.

POV

18 december 2008

wanneer is een blessure over en zijn de pijntjes die je voelt 'normaal'?

Die vraag stelde ik mezelf,

gisteren 2x800 2.57, 2x600 2.11, 3x400 88 gelopen. Wel strakke adductoren maar echt geblesseerd, dat ook weer niet. De pijntjes lijken verdacht veel op wat ik meestal voel als ik tegen de 70 of meer km/week maak.

Dus verklaar ik mezelf 'genezen'?
Eerst maar eens een echte wedstrijd tot een goed einde brengen...

Vandaag in elk geval totaal geen 'reactie' op de toch snelle training van gisteren.
Wat onderhouds krachttraining gedaan. Hierbij 30x52.5 kg hamstring gedaan. Nu jij weer, Ton!. Het gaat nu echt de goede kant op! (zei hij voor de zevenentwintigste keer...)

16 december 2008

kansberekening

Mooi verhaal van Maarten vd Weijden,
ook spreekt mij bijzonder aan dat hij niet heeft gevochten om te overleven bij lymfeklierkanker. Volgens mij heeft hij gelijk, het is gewoon domweg een kwestie van geluk. Wat is 'vechten om te overleven' eigenlijk? Je kan toch alleen maar de voor de hand liggende dingen doen die je verder helpen, het helpt niet extra om heel erg hard tegen een of andere muur te duwen. Hooguit wordt je imago beter.

Op een veel minder serieus niveau, gewoon hobby, doe ik voor de hand liggende trainingen, vanavond 16 km in 1.19 uur, ging goed, iets strakke adductoren, maar totaal geen moeheid. Gisteren rustdagje. Morgen misschien paar duizendjes op de baan. Nu bier.

POV

14 december 2008

tja....

De loop in Peize dus.

Het plan was om hard weg te gaan, eens kijken waar ik sta. Ik ging hard weg, een eerste kilometer in 3.26, een tweede in iets van 3.45. Maar rond 1500 meter stond ik al geparkeerd, benen waren misschien niet goed warm, de ijzige kou deed me verstijven en ik besloot om niet 'door te rammen'.



Mooi.

Nu weet ik waar ik sta. Qua niveau niet erg hoog. Ik mag dan prima kunnen legpressen maar echt HARDlopen nog even niet. Zelfs van deze 2000 meter 'hard', heb ik een dag later spierpijn. Vooral de adductoren zijn gevoelig, maar dit zal zeker wegtrekken binnen 1 of 2 dagen. Wat me er overigens niet van weerhouden heeft om te trainen: 17 kilometer in 1.25, wat best goed ging.

Het duurt al met al wel erg lang om terug te komen na een blessure, de duurloop van vandaag geeft wel weer het idee dat het allemaal wel zal lukken, maar ik mis het om gewoon ongeremd voluit te kunnen gaan, de 10x1000 trainingen die nodig zijn om weer goed te worden, en waarbij je alleen maar hoeft te denken om herstel, ritme, afzet, hartslag. En niet om al die onbenullige pijntjes en o zo voorzichtig moet trainen.

Fijn. Dat moest er even uit.

Verder gaat het heel goed met mij hoor!

Groet
POV

12 december 2008

het wordt eentonig...

Donderdag,
terugfietsen van't werk, tralala... lekker rustig bij de weg, bij Peize even de groningerstraat overgestoken, verkeerslicht op rood maar wat dondert 't, er is in de verste verte geen auto te bekennen. Alleen zo'n 30 meter terug stond er een auto met iemand erin, stil langs de weg.

Bochtje om, en jawel... politie!
"Hallo"
"Hallo"
"weet u waarom we u aanhouden?"
"Nee" (je moet je altijd enigszins van de domme houden)
"U reed door rood!"
"O, zou best eens kunnen"
"En dat licht is niet te best, achter moet het rood zijn. U krijgt een bekeuring voor het door rood rijden, de verlichting zien we door de vingers"
"Okee" (ik wou bedankt zeggen maar we moeten niet gaan slijmen)
"Heeft u ook een verklaring dat u door rood reed? .... u hoeft niets te zeggen"
"Nou, er kwam niemand aan en ik had geen zin om voor niets te stoppen dus ik reed door"
"Dus u reed bewust door rood?"
"Ja. Het stoplicht is er om de mensen te helpen bij het verkeersregelen. Maar als er geen verkeer is heeft het stoplicht feitelijk geen functie dus kan je het gewoon logischerwijze negeren. Maar de wet is natuurlijk niet zo, die moet simpel genoeg geschreven zijn om door mensen zoals jullie uitgevoerd te kunnen worden" (bekeuring was toch al binnen en de verlichting was al door de vingers gezien dus....)
"O" (ik zag een vraagteken boven agent's hoofd opstijgen, mijn taktiek van verwarring had gewerkt).
"... ehh nou ja ik schrijf u de bekeuring, u kunt hem bij de post verwachten"

En daar ging ik weer. Geirriteerd omdat ik een stukje nieuws op mijn radio had gemist. Eenmaal thuis heb ik het geld weer terug verdiend met 'matched betting' (wil je meer info, mail me maar).



Verder donderdag een rustdag,
vandaag even 3x300 in 1.10-1.05-1.00 gelopen en sauna. Morgen ga ik waarschijnlijk 5000 meer lopen in Peize.


Paul

09 december 2008

een behoorlijk lekker duurloopje

Beetje onverwacht,
maar het gaat sinds vorige week woensdag elke dag beter. Nu zit ik op een 7-daags totaal van 65 kilometer, het meeste sinds juni. En eigenlijk loop ik nog steeds heel voorzichtig, geen stap teveel.

Vandaag iets meer dan 12 kilometer in 60 minuten, het voelde heel gemakkelijk. Het lijkt of ik nu meer 'met mijn benen' loop dan vanuit heupspieren. Benen voelen heel krachtig en ik kan buikspieren eigenlijk helemaal ontspannen houden, de benen vangen nu de klapjes op.

afijn. Vandaag de hele dag binnen gezeten (thuis werken) omdat ik niet naar groningen wilde fietsen: uit principe fiets ik niet bij nul graden en ijsregen. Maar de bus kan niet langs peize-hoogkerk en doet er meer dan een uur over. En dan besteed ik die twee uur liever aan iets nuttigs (koffie zetten, koffie zetten, koffie zetten..)

08 december 2008

politie

Vanavond ging ik naar de sportschool.

Maar, fiets zonder licht... werd ik aangehouden!
"Ja je ging wel heel hard over die weg, gevaarlijk! En zonder licht!"
"Tja.." (ik wilde sorry zeggen maar je moet nooit sorry zeggen als je het niet meent)
"Heeft u een ID bij u?"
"Nee"
"Waarom niet?"
"nou ja ik ga naar de sportschool en daar heb ik liever geen ID of portemonnee in de kleedkamer liggen"
"Ik geef u een bekeuring voor rijden zonder licht. En eigenlijk moet ik ook een bekeuring geven voor gevaarlijk weggedrag!"
"O"
"Maar ik houd het voor deze keer maar bij de licht bekeuring"
"Bedankt"
"Waarom, als ik vragen mag, reed u zonder licht? ... u hoeft dit niet te beantwoorden"
"Nou, mijn licht is kapot, vandaar" (ik wou zeggen dat ik het morgen wilde repareren maar je moet nooit dingen zeggen die je niet meent)
"O"
... en toen ging de politie er weer vandoor, na opschrijven van mijn gegevens.
Even gewacht tot ze uit beeld waren, toen gewoon naar sportschool gereden. Ik kan natuurlijk geen training missen vanwege dit soort dingetjes.

Lange intervals op de loopband: 3x1200 in 16 km/u, en 2x700 in 17 km/u. Zonder al te veel problemen. Conditioneel geen enkel probleem, wel iets 'strakke liezen', maar niet erg. Het gaat steeds weer wat beter...

POV

06 december 2008

blessure is over. Gewoon weer aant trainen.

Hoi,

Donderdag, borrel van't werk. Een paar wijntjes (vind ik lekkerder dan bier, soms). En Sinterklaas was er ook. Enfin, met dat wijn in de benen toch maar naar huis gefietst, want wachten op een bus is ook niet fijn. En daarna even naar sportschool, de kuit uitproberen. Wel: dit ging goed, voelde in de verte nog wel iets maar toch: 8x500 @ 16 km/u zonder veel problemen. Iets licht in het hoofd, hoe zou dat nou komen?

Vrijdag wilde ik 5 kilometer loslopen want toch wel wat last van buikspieren (soort opstartpijn na 4 dagen nauwelijks lopen, denk ik). Het werden er 9 want ik verdwaalde, ergens achter in Roden!

Daarna nog even Pauw en Witteman gekeken, daar versprak de brave Neelie Kroes zich bijna... het ging over de bergbeklimmer Wilco van Rooijen, van wie de tenen afgevroren waren na een expeditie op de K2, en of hij dat wel kon maken,dat bergen beklimmen met thuis een gezin+kind. In elk geval zei ze iets als "Tenen zijn in een huwelijk niet nodig om..." toen een veelbetekenende stilte ".... ehh.. na te denken".

Zaterdag kracht:
- 3 sets van 22x 52 kg hamstrings (nee Ton het lukte me niet die 29x)
- 3 sets van 25x 170 kg legpress (een masters PR'etje)
- 3 sets adductoren 20x50kg (zwaar); abductoren 20x40kg
- 3 sets van 30x120kg andere legpress.

Eens kijken of ik hier spierpijn van ga krijgen. Denk het niet.
... toch wel iets (hehe eindelijk).
Zaterdag en zondag in totaal ook nog 21 km @ 12 km/u gelopen, gewoon rustig loslopen. Zo'n 12 km/u gaat reuze gemakkelijk.

Morgen misschien 5x1000 op de loopband, daarna woensdag met de loopgroep nog iets en dan zaterdag in Peize, 1 of 2 rondjes in principe voluit lopen... ergens in de 18 minuten over 5 km of ergens in de 38 op de 10. Wie weet.



POV

01 december 2008

wedstrijdverslag 60 van texel 1991

volgt later...

Weer even lekker getraind, flinke krachtoefeningen zonder de kuiten te belasten, en toch 2.5 kilometer op de loopband. Hierbij voelde 12 km/uur heel gemakkelijk, bijna als snelwandelen.
En nu zit ik aan mijn avondeten: overgebleven Danoontjes, mandarijnen (want daar kreeg je een Sinterklaas CD voor) en bier.

Geen vlees, want ik ben (realiseer ik me nu eigenlijk pas) al een maand of 5 vegetarier. Af en toe een stukje kip mee eten met m'n dochter, dat is het wel. Afijn...