Mooi verhaal van Maarten vd Weijden,
ook spreekt mij bijzonder aan dat hij niet heeft gevochten om te overleven bij lymfeklierkanker. Volgens mij heeft hij gelijk, het is gewoon domweg een kwestie van geluk. Wat is 'vechten om te overleven' eigenlijk? Je kan toch alleen maar de voor de hand liggende dingen doen die je verder helpen, het helpt niet extra om heel erg hard tegen een of andere muur te duwen. Hooguit wordt je imago beter.
Op een veel minder serieus niveau, gewoon hobby, doe ik voor de hand liggende trainingen, vanavond 16 km in 1.19 uur, ging goed, iets strakke adductoren, maar totaal geen moeheid. Gisteren rustdagje. Morgen misschien paar duizendjes op de baan. Nu bier.
POV
Geen opmerkingen:
Een reactie posten