Niet heel erg warm, een graadje of twintig, maar wel erg veel wind.
Ik had de laatste anderhalve week niet veel getraind, de laatste vijf dagen eigenlijk maar 1x (de beginnerstraining is niet echt training te noemen... sorry). Dus Oldenhove halve marathon zou goed kunnen gaan wegens uitgerust zijn, of het zou slecht kunnen gaan wegens te weinig getraind en uit ritme zijn.
De start: ik lag de eerste paarhonderd meter zo'n beetje vooraan, in de kopgroep, en men draaide tegen de wind in. Even was er de verleiding om gewoon met de kop mee te gaan, en zodoende een grote voorsprong op mijn concurrenten te nemen. Maar, toch maar niet gedaan. De eerste paar kilometer gingen best goed, ik liep vrij licht, en zat goed in de wedstrijd. Maar na een kilometer of 3-4 voelde ik me niet meer heel goed, en hartslag steeg naar bijna 160 en ik voelde me niet meer erg sterk. Zo om me heen zag ik anderen ook al lijden, hoewel het niet eens zo hard ging, 4 km rond 16 minuten (maar wel harde tegenwind). Toen opeens, liet ik me terugzakken. Ik weet niet precies waarom. Mogelijk omdat ik een soort scenario (Plan A) in mijn hoofd had van een 'lekkere wedstrijd', en dat plan begon niet meer op te gaan. Vermoedelijk had ik geen zin in stress, ik weet het niet zeker...
Maar dus. Ik liet me terugzakken, en tegelijkertijd draaiden we van de wind af. Ik liep nog wat kilometers van 4.15, daarna ging het naar 4.30 of 4.40. Af en toe stoppen even wat water drinken en bananen eten, en vrij rustig weer door. Hartslag 135. Het was eigenlijk best lekker lopen, windje mee. Soms kwamen gestresste mannetjes voorbij, eentje vroeg me "welk tempo lopen we nu", mijn antwoord was "ik zou het echt niet weten". Beetje pesten beetje poeren, leuk.
Na 18.5 kilometer kwam atlete I. mij achterop, zodat het tempo weer wat omhoog ging en ik nog wat nuttig haaswerk kon doen... eigenlijk vind ik hazen wel leuk: je gaat naar de wedstrijd, ziet iedereen even, ff bijpraten, gezelleg, en dan lekker rustig hardlopen, toch een nuttig gevoel hebben dat je iemand anders naar een toptijd brengt, en vervolgens niet moe zijn, je hebt nog wat aan je dag, kan de tuin nog ff doen... Ja!
En I. liep rond de 1.35.00, erg goed met dit weer waar zo'n beetje iedereen vele minuten moest inleveren op de beste tijden.
G en J liepen 2.00.05, D iets van 1.53, allemaal mooi.
En het is nu even de vraag waar mijn lopen of schema heen gaat. Ik weet het niet precies, ergens is nog een '6 uur van steenbergen' stemmetje, of het wordt de Nacht van Groningen. Maar het maakt niet uit. Het hangt ook af van overige activiteiten gezin etc etc. De 'prestatiestress' is uit mijn lopen, al jaren, er zit onderwater een soort basisgevoel van 'alles is okee ongeacht wat er gebeurt of hoe het gaat', ook in bredere zin....
POV
ps.. morgen ben ik op de training.
Alles over mijn eigen hardloopbeleving, trainingsprestaties, trainingsmethoden
30 april 2011
27 april 2011
training
Gistermiddag even 37 minuten gelopen, alles zo'n beetje tussen 14 en 15 km per uur en dat ging heel lekker + nog wat kleine krachttraining.
Vandaag training aan de beginnersgroep gegeven, was erg leuk weer (vooral was men erg verbaasd over dat het mogelijk is krachttraining te doen voor de TV met flesje bier erbij. Misverstanden lagen op de loer). En men deed intervallen met korte pauzes en dat ging goed.
Helaas moest ik de gevorderdengroep het bos in sturen, als dat maar goed gaat... vast en zeker wel... Maar volgende week ben ik er weer bij. Men bleek het schema gelezen te hebben, waarin staat dat als ik om 03.00 's nachts een van de lopers wek, ze op commando in staat moeten zijn halvemarathontempo te lopen. Nu ik er over nadenk, het is misschien wel eens een leuke training, 03.00 's nachts bij de VV roden en dan 4x1000 in halvemarathontempo ofzo. Wie doet mee!
Daarna nog even 10 minuten met de kids een beetje door de buurt gescheurd met de net gerepareerde skelter (ik hardlopend er achteraan, lachen!).
POV
Vandaag training aan de beginnersgroep gegeven, was erg leuk weer (vooral was men erg verbaasd over dat het mogelijk is krachttraining te doen voor de TV met flesje bier erbij. Misverstanden lagen op de loer). En men deed intervallen met korte pauzes en dat ging goed.
Helaas moest ik de gevorderdengroep het bos in sturen, als dat maar goed gaat... vast en zeker wel... Maar volgende week ben ik er weer bij. Men bleek het schema gelezen te hebben, waarin staat dat als ik om 03.00 's nachts een van de lopers wek, ze op commando in staat moeten zijn halvemarathontempo te lopen. Nu ik er over nadenk, het is misschien wel eens een leuke training, 03.00 's nachts bij de VV roden en dan 4x1000 in halvemarathontempo ofzo. Wie doet mee!
Daarna nog even 10 minuten met de kids een beetje door de buurt gescheurd met de net gerepareerde skelter (ik hardlopend er achteraan, lachen!).
POV
25 april 2011
ijzer en zo
Sinds een anderhalve maand (trainingsweekend maart) gebruik ik ijzerpilletjes, 20 mg van de Appie.
Dit doe ik omdat 15 jaar geleden een internist (ik had toen pfeiffer gehad) zei dat ik een extreem laag ferritine gehalte had, en dat hij mij aanraadde, omdat ik veel liep en omdat lopers soms veel ijzer nodig hebben, dagelijks een 20 mg pilletje ijzer te nemen.
In mijn ijzerrijke periode daarna (1995 en verder) liep ik al mijn PR's (tussen 95 en 99). Daarna het ijzer nemen beetje laten lopen, niet echt meer op gelet, de PR's waren toch al binnen en konden toch al niet meer scherper dus waarom nog fanatiek zijn.
Maar in deze marathonvoorbereiding herinnerde ik me de wijze raad weer, vooral ook omdat ik bepaalde symptomen zag. Het belangrijkste symptoom is eigenlijk: niet sterk genoeg reageren op trainingsarbeid. Elke training heeft twee responses: vermoeidheid en herstel. Het leek alsof telkens de vermoeidheidsdip na traning net iets dieper was en het herstel net iets trager, dan normaal.
Nu, 6 weken later, heb ik het idee dat het werkt, ik voel me erg goed en fit (jammer dat het er nog niet uitkwam in Rotjeknor), en bepaalde trainingen hebben weer kwaliteit. Maar garantie tot aan de deur, we moeten het allemaal nog maar zien...
Over ijzer en marathontraining: je lichaam heeft een ingenieus systeem om zuinig met ijzer om te gaan. Als je een hele lange duurloop maakt, gaan er bloedcellen kapot door slijtage/schuren door haarvaten/kapotstampen in voeten, en het ijzer komt vrij in de bloedbaan. Daar circuleert een stofje dat het vrijgekomen ijzer 'vangt' en aflevert elders in het lichaam om weer hergebruikt te worden. Het probleem met marathontraining is dan, dat als je een tweede lange duurloop kort daarop (volgende ochtend ofzo) doet, dat dan het betreffende stofje al 'bezet' is en niet nog meer ijzer kan 'vangen'. Het op de tweede dag verloren gegane ijzer wordt niet meer teruggewonnen en zorgt voor zakkende ijzerreserves. Dit is nog geen probleem, want een paar rustdagen, vlees eten, en niets aan de hand. Maar: marathonlopers lopen vaak weken en maanden bijna elke dag en ook elke dag vrij lang, en verliezen zo geleidelijk steeds meer ijzer. Ook dit is nog geen probleem: vroeger in de oertijd of tijdens seizoen/boeren arbeid, zijn er in het jaar ook lange perioden van herstel. In de winter wordt er niet gewerkt, er wordt soms wekenlang gerust, en reserves worden dan weer opgebouwd. En als marathonlopers in sommige perioden van het jaar niet elke dag hardlopen maar bijv 3 of 4x per week, dan treedt bovengenoemd verlies niet op. En verder is het zo, dat, hoe dan ook, je hebt 10 a 20 mg ijzer per dag nodig. Ook al doet je lichaam nog zo zuinig en efficient, ook al ben je helemaal gezond, als je geen ijzer binnenkrijgt dan loopt het 'fout'. Ik schrijf 'fout' tussen quotes omdat het niet echt fout loopt. Je wordt gewoon moe en hebt minder zin in lopen, dat is ook een manier waarom je lichaam ijzer spaart.
Totzover maar even
POV
Dit doe ik omdat 15 jaar geleden een internist (ik had toen pfeiffer gehad) zei dat ik een extreem laag ferritine gehalte had, en dat hij mij aanraadde, omdat ik veel liep en omdat lopers soms veel ijzer nodig hebben, dagelijks een 20 mg pilletje ijzer te nemen.
In mijn ijzerrijke periode daarna (1995 en verder) liep ik al mijn PR's (tussen 95 en 99). Daarna het ijzer nemen beetje laten lopen, niet echt meer op gelet, de PR's waren toch al binnen en konden toch al niet meer scherper dus waarom nog fanatiek zijn.
Maar in deze marathonvoorbereiding herinnerde ik me de wijze raad weer, vooral ook omdat ik bepaalde symptomen zag. Het belangrijkste symptoom is eigenlijk: niet sterk genoeg reageren op trainingsarbeid. Elke training heeft twee responses: vermoeidheid en herstel. Het leek alsof telkens de vermoeidheidsdip na traning net iets dieper was en het herstel net iets trager, dan normaal.
Nu, 6 weken later, heb ik het idee dat het werkt, ik voel me erg goed en fit (jammer dat het er nog niet uitkwam in Rotjeknor), en bepaalde trainingen hebben weer kwaliteit. Maar garantie tot aan de deur, we moeten het allemaal nog maar zien...
Over ijzer en marathontraining: je lichaam heeft een ingenieus systeem om zuinig met ijzer om te gaan. Als je een hele lange duurloop maakt, gaan er bloedcellen kapot door slijtage/schuren door haarvaten/kapotstampen in voeten, en het ijzer komt vrij in de bloedbaan. Daar circuleert een stofje dat het vrijgekomen ijzer 'vangt' en aflevert elders in het lichaam om weer hergebruikt te worden. Het probleem met marathontraining is dan, dat als je een tweede lange duurloop kort daarop (volgende ochtend ofzo) doet, dat dan het betreffende stofje al 'bezet' is en niet nog meer ijzer kan 'vangen'. Het op de tweede dag verloren gegane ijzer wordt niet meer teruggewonnen en zorgt voor zakkende ijzerreserves. Dit is nog geen probleem, want een paar rustdagen, vlees eten, en niets aan de hand. Maar: marathonlopers lopen vaak weken en maanden bijna elke dag en ook elke dag vrij lang, en verliezen zo geleidelijk steeds meer ijzer. Ook dit is nog geen probleem: vroeger in de oertijd of tijdens seizoen/boeren arbeid, zijn er in het jaar ook lange perioden van herstel. In de winter wordt er niet gewerkt, er wordt soms wekenlang gerust, en reserves worden dan weer opgebouwd. En als marathonlopers in sommige perioden van het jaar niet elke dag hardlopen maar bijv 3 of 4x per week, dan treedt bovengenoemd verlies niet op. En verder is het zo, dat, hoe dan ook, je hebt 10 a 20 mg ijzer per dag nodig. Ook al doet je lichaam nog zo zuinig en efficient, ook al ben je helemaal gezond, als je geen ijzer binnenkrijgt dan loopt het 'fout'. Ik schrijf 'fout' tussen quotes omdat het niet echt fout loopt. Je wordt gewoon moe en hebt minder zin in lopen, dat is ook een manier waarom je lichaam ijzer spaart.
Totzover maar even
POV
24 april 2011
The awesome perfection of the present moment
Dit zinnetje las ik laatst ergens en ja, het klopt. Tot die perfectie verstoord wordt... maar opeens realiseerde ik me dat dat nog steeds perfect is. Perfecte verstoring. Mooi.
Totzover de afdeling filosofie.
Terug naar lopen: ondanks weinig training voel ik me toch heel sterk, vandaag een kort duurloopje gedaan 40 minuten ofzo. Verder niets te melden.
POV
Totzover de afdeling filosofie.
Terug naar lopen: ondanks weinig training voel ik me toch heel sterk, vandaag een kort duurloopje gedaan 40 minuten ofzo. Verder niets te melden.
POV
22 april 2011
weinig trainen. Maar wel prettig
Wegens omstandigheden train ik gedurende een ruime week weinig: meestal een halfuurtje even, tijdens "huis anubis" in de nabijgelegen straat.
Woensdag een lichte training 4 km (beginnerstraining)
Donderdag 8 km in 34 minuten
Vrijdag 8x500 in totaal 14.20 (1.47 gemiddeld)
Zijn natuurlijk allemaal prima trainingen. Het eerstvolgende echte doel is de Nacht van Groningen, die wil ik lopen met voornamelijk een berg van bovenstaande korte trainingen in de benen. Tot die tijd alleen maar wat trainen, hooguit een westrijdje hazen ofzo.
Woensdag een lichte training 4 km (beginnerstraining)
Donderdag 8 km in 34 minuten
Vrijdag 8x500 in totaal 14.20 (1.47 gemiddeld)
Zijn natuurlijk allemaal prima trainingen. Het eerstvolgende echte doel is de Nacht van Groningen, die wil ik lopen met voornamelijk een berg van bovenstaande korte trainingen in de benen. Tot die tijd alleen maar wat trainen, hooguit een westrijdje hazen ofzo.
19 april 2011
Get back to where you once belonged
Toen ik vanavond mijn hardloopgevoel aan trainer D. vertelde, kwam hij met deze toepasselijke titel.
Mijn hardloopgevoel: ik bevind me weer in een soort vroege periode van mijn hardloopleven. Hier bestaan geen geavanceerde schema's, geen hartslagmeters en geen GPS-horloges. In deze vroege periode ging ik naar training, D.A.V. Kronos, alleen maar wetend dat het 'zwaar' zou worden. Soms 6x1000 waarvan de eerste in 3.30 ging ("theoretisch gesproken zou 3.38 beter zijn gezien mijn PR van 18.05 op de 5 kilometer") en de rest harder en goed concentreren om niet door je benen te zakken... Opeens vind ik dit soort trainen veel mooier dan al het o zo verantwoorde gedoe van tegenwoordig ("direkt na de training mengt men 60 gram maltodextrine met een halve liter magere melk en drinkt op").
Ik had expres het schema niet gelezen; de trainer zei het schema, 1600 en 8x400. Ik vroeg voor de zekerheid of er niet nog iets achteraan kwam want zo niet, dan kon ik lekker hard op de 400's.
En zo ging de training:
1600 in 5.53, lekker, vlot
8x400 in 86/82/81/84/76/84/83/83. Pauze 90 sec/200 meter.
De 1600 heb ik mijn mede lopers gelost, om te bewijzen dat ik sneller ben!
Tijden ekspres niet in tienden van seconden want dat deden we vroeger niet, we hadden toen gewoon horloges met wijzers.
De vijfde 400 ging veel harder omdat ik toen even niet oplette en te laat startte. Gewoon even de mannen inhalen dan natuurlijk! Wie niet oplet moet bloeden.
Op het laatst voelde het 'prettig moe'. De laatste 400 in 70 eruitknallen heb ik maar niet gedaan, dat is dan het verschil met 30 jaar geleden.
POV
ps.. na afloop een nuts en koffie. En 2 uur later een liter melk met brinta... Vergeten de Grolsch in te kopen. Damn.
Mijn hardloopgevoel: ik bevind me weer in een soort vroege periode van mijn hardloopleven. Hier bestaan geen geavanceerde schema's, geen hartslagmeters en geen GPS-horloges. In deze vroege periode ging ik naar training, D.A.V. Kronos, alleen maar wetend dat het 'zwaar' zou worden. Soms 6x1000 waarvan de eerste in 3.30 ging ("theoretisch gesproken zou 3.38 beter zijn gezien mijn PR van 18.05 op de 5 kilometer") en de rest harder en goed concentreren om niet door je benen te zakken... Opeens vind ik dit soort trainen veel mooier dan al het o zo verantwoorde gedoe van tegenwoordig ("direkt na de training mengt men 60 gram maltodextrine met een halve liter magere melk en drinkt op").
Ik had expres het schema niet gelezen; de trainer zei het schema, 1600 en 8x400. Ik vroeg voor de zekerheid of er niet nog iets achteraan kwam want zo niet, dan kon ik lekker hard op de 400's.
En zo ging de training:
1600 in 5.53, lekker, vlot
8x400 in 86/82/81/84/76/84/83/83. Pauze 90 sec/200 meter.
De 1600 heb ik mijn mede lopers gelost, om te bewijzen dat ik sneller ben!
Tijden ekspres niet in tienden van seconden want dat deden we vroeger niet, we hadden toen gewoon horloges met wijzers.
De vijfde 400 ging veel harder omdat ik toen even niet oplette en te laat startte. Gewoon even de mannen inhalen dan natuurlijk! Wie niet oplet moet bloeden.
Op het laatst voelde het 'prettig moe'. De laatste 400 in 70 eruitknallen heb ik maar niet gedaan, dat is dan het verschil met 30 jaar geleden.
POV
ps.. na afloop een nuts en koffie. En 2 uur later een liter melk met brinta... Vergeten de Grolsch in te kopen. Damn.
17 april 2011
waar gaat de training heen.. ik weet het nog niet
Vandaag een apart dagje,
Het eerste plan was naar Enschede mee te gaan om onze 4 marathonlo(o)p(st)ers aan te moedigen, later besloot ik toch maar in Roden te blijven omdat er misschien een aantal mensen in het kader van de Sportweek (van 17 tot 24 april meedoen met allerlei sporten) op zouden komen bij onze training. Dat werden er 3 (dame + 2 zoontjes van 10 ofzo) en nog 2 nieuwe adspirant leden. Was een erg grappige training, voor het eerst ook dat ik aan kinderen training gaf. Ging goed.
Enschede was volgens de berichten zwaar; via een webcast zag ik de toplopers de eerste anderhalf uur in relatief goede omstandigheden naar een snelle 2.07 lopen, maar, net zoals in het noorden, werd het warmer en warmer. Het vervelende van marathonlopen: ...tig weken trainen, alles goed doen, en dan genekt worden door de omstandigheden. Als je niet het geluk hebt keniaan te zijn, ben je gezien.
Omdat al onze voorjaarsmarathons (Rome, Rotterdam, Enschede) in warm weer werden gelopen, heeft onze loopgroep voorlopig geen supertijden gescoord. Soms lijkt dan alles 'slecht', maar de trainer (ik) ga dan wel zeggen, dat dat alleen maar ogenschijnlijk zo is. Voor de buitenwereld valt het tegen, maar met kouder weer of kortere afstanden zal blijken hoe de vorm echt is. Er blijkt dan 'niets aan de hand' te zijn. Gewoon mentaal eroverheen zetten, training weer oppakken en een super halve marathon oid eruit knallen (is natuurlijk wel makkelijk opgeschreven). Je bent zo goed als je laatste trainingsweken, ongeacht het marathonresultaat.
Ikzelf ben voor mijn gevoel volledig hersteld na he uitstappen vorige week na 30 km. Donderdag 70 minuten hometrainer, hartslagen waren toen al bijna weer in de normale range. Vrijdag 12 km rustig, begon op 13 km/u maar zakte af naar 11 omdat ik een beetje liep na te denken over de training: "wat zal ik nu eens gaan doen". Ik weet het nog niet. Het zou de 6 uur kunnen worden op 15 mei, of het zou een snelle halve marathon op 2 juni (nacht van groningen) kunnen worden.
Vandaag een leuk loopje gedaan in Stadskanaal, Race the Train, 20 kilometer, E. gehaasd, verder weer een heleboel mensen gezien die mij allemaal niet direct herkenden (want: haar eraf), zelf wilde ik even kijken hoe 'gemakkelijk' een 12.5-13 km/u tempo'tje liep, of ik perspectief voor de 6 uur zie. En ja. Het ging erg gemakkelijk, ik had nog de meeste moeite met alle oneffenheden, ik wilde niet met voet/enkel landen op een dikke steen ofzo, niets stukmaken. Hartslag was 120-125 bij dat tempo. Er is perspectief voor 6 uur... alleen nog even proberen te plannen wanneer ik mijn 48 km duurloop ga doen. Dit wordt nog lastig!
POV
ps.
Londen 2.04.40, ongelooflijk.
Enschede 2.07.10 door de haas, al bijna even ongelooflijk.
En morgen Boston. Weersvooruitzichten: 30 km/uur wind IN DE RUG! en 12 graden. Dat wordt een tijd van 2.02 ofzo. Zal niet erkend worden als wereldrecord overigens...
pps op de langeafstandgroep groningen atletiek site staan nog allerlei wedstrijdverslagen van o.a. Race The Train
Het eerste plan was naar Enschede mee te gaan om onze 4 marathonlo(o)p(st)ers aan te moedigen, later besloot ik toch maar in Roden te blijven omdat er misschien een aantal mensen in het kader van de Sportweek (van 17 tot 24 april meedoen met allerlei sporten) op zouden komen bij onze training. Dat werden er 3 (dame + 2 zoontjes van 10 ofzo) en nog 2 nieuwe adspirant leden. Was een erg grappige training, voor het eerst ook dat ik aan kinderen training gaf. Ging goed.
Enschede was volgens de berichten zwaar; via een webcast zag ik de toplopers de eerste anderhalf uur in relatief goede omstandigheden naar een snelle 2.07 lopen, maar, net zoals in het noorden, werd het warmer en warmer. Het vervelende van marathonlopen: ...tig weken trainen, alles goed doen, en dan genekt worden door de omstandigheden. Als je niet het geluk hebt keniaan te zijn, ben je gezien.
Omdat al onze voorjaarsmarathons (Rome, Rotterdam, Enschede) in warm weer werden gelopen, heeft onze loopgroep voorlopig geen supertijden gescoord. Soms lijkt dan alles 'slecht', maar de trainer (ik) ga dan wel zeggen, dat dat alleen maar ogenschijnlijk zo is. Voor de buitenwereld valt het tegen, maar met kouder weer of kortere afstanden zal blijken hoe de vorm echt is. Er blijkt dan 'niets aan de hand' te zijn. Gewoon mentaal eroverheen zetten, training weer oppakken en een super halve marathon oid eruit knallen (is natuurlijk wel makkelijk opgeschreven). Je bent zo goed als je laatste trainingsweken, ongeacht het marathonresultaat.
Ikzelf ben voor mijn gevoel volledig hersteld na he uitstappen vorige week na 30 km. Donderdag 70 minuten hometrainer, hartslagen waren toen al bijna weer in de normale range. Vrijdag 12 km rustig, begon op 13 km/u maar zakte af naar 11 omdat ik een beetje liep na te denken over de training: "wat zal ik nu eens gaan doen". Ik weet het nog niet. Het zou de 6 uur kunnen worden op 15 mei, of het zou een snelle halve marathon op 2 juni (nacht van groningen) kunnen worden.
Vandaag een leuk loopje gedaan in Stadskanaal, Race the Train, 20 kilometer, E. gehaasd, verder weer een heleboel mensen gezien die mij allemaal niet direct herkenden (want: haar eraf), zelf wilde ik even kijken hoe 'gemakkelijk' een 12.5-13 km/u tempo'tje liep, of ik perspectief voor de 6 uur zie. En ja. Het ging erg gemakkelijk, ik had nog de meeste moeite met alle oneffenheden, ik wilde niet met voet/enkel landen op een dikke steen ofzo, niets stukmaken. Hartslag was 120-125 bij dat tempo. Er is perspectief voor 6 uur... alleen nog even proberen te plannen wanneer ik mijn 48 km duurloop ga doen. Dit wordt nog lastig!
POV
ps.
Londen 2.04.40, ongelooflijk.
Enschede 2.07.10 door de haas, al bijna even ongelooflijk.
En morgen Boston. Weersvooruitzichten: 30 km/uur wind IN DE RUG! en 12 graden. Dat wordt een tijd van 2.02 ofzo. Zal niet erkend worden als wereldrecord overigens...
pps op de langeafstandgroep groningen atletiek site staan nog allerlei wedstrijdverslagen van o.a. Race The Train
13 april 2011
training
Met loopgroep 6x4 minuten, die ik deels in 15.5 km/u en deels rustig liep. Benen voelden heel goed, maar in de verte nog wat spierpijn aanwezig. Ik heb nog wat mensen gerustgesteld dat er niets aan de hand was na mijn uitstap in R'dam. "Het zijn niet de gebeurtenissen die de mensch kwellen, slechts de interpretatie van die gebeurtenisschen". Mijn interpretatie is altijd relaxed, van alle gebeurtenissen, dus niets kwelt mij.
Ik ga de komende weken proberen hier en daar nog wat kilometers te lopen, niets snels, alles relaxed. Geen echt doel, hoewel ik waarschijnlijk wel naar de 24 uur van Steenbergen ga, om te kijken en om misschien de 6 uur te lopen bij wijze van erg lange duurloop.
Weekend ligt nog open, 80%kans Enschede of iets anders, nog even openhouden
Ik ga de komende weken proberen hier en daar nog wat kilometers te lopen, niets snels, alles relaxed. Geen echt doel, hoewel ik waarschijnlijk wel naar de 24 uur van Steenbergen ga, om te kijken en om misschien de 6 uur te lopen bij wijze van erg lange duurloop.
Weekend ligt nog open, 80%kans Enschede of iets anders, nog even openhouden
12 april 2011
analyse
Heel kort dan even: niet lang genoeg duurlopen door enkelblessure.
Verder weinig te melden, nog geen nieuwe doelen. Ben nog aan het nagenieten van trainingsperiode en wedstrijd.
"Rotterdam" is mooi, ik heb er nu mijn verzameling marathonervaringen zo'n beetje compleet. Een serie fantastiese PR's, en nu vier keer in totaal, uitgestapt; regen wind hitte kou. Alleen of met groep. Kijken of meelopen. Volgend jaar vast en zeker weer.
POV
Verder weinig te melden, nog geen nieuwe doelen. Ben nog aan het nagenieten van trainingsperiode en wedstrijd.
"Rotterdam" is mooi, ik heb er nu mijn verzameling marathonervaringen zo'n beetje compleet. Een serie fantastiese PR's, en nu vier keer in totaal, uitgestapt; regen wind hitte kou. Alleen of met groep. Kijken of meelopen. Volgend jaar vast en zeker weer.
POV
10 april 2011
PI heeft gewonnen
... deze keer.
Ik had goed geslapen, goed uitgerust, en werd door mijn broer om 10.20 keurig bij het startvak afgeleverd. Nog even naar de kleedruimte gedribbeld om mijn pant+jackje weg te leggen. En rennen maar!
In het startvak C staand, zag ik aan de overkant de zeer oude 80 jarig E. Whitlock staan, hij liep 3.25 vandaag, een wereldrecord.
Zo'n 5 minuten voor de start: het verplichte nummer van Lee Towers, gezongen vanaf een hoogwerker ofzo. Liever (toepasselijker) zou ik Highway to Hell van AC/DC horen.
De start. Ik was langzaam weg, 15 sec na het schot. De eerste paar kilometer was het wat zoeken naar tempo, ik zag geen bordjes en vroeg me af of de drie kilometer op 12.00 of misschien 13.00 zou komen. Ah... 12.20, daar kunnen we alle kanten mee op. Nog geen bekenden in zicht, Pi, Ej en N zouden in mijn buurt moten lopen. Ej bleek later in 3.17 te finishen, hij had 'houten benen vanaf de start'. N bleek later 3.07 te hebben gelopen en heeft continu vrij kort achter mij gezeten. En Pi, bleek eksakt met me op te lopen. Al knap dat hij aan de start verscheen want een week vrijwel niet getraind met ziekte, 2-3 weken geleden.
4 km 16.37 ok
5 km 20.40 ok, het voelt 'rustig', het tempo. Mijn hartslag is 145, niets bijzonders.
6 km 24.50, 7 29.00 (maal zes is 2.54), 8 in 33.02. Geen problemen, het voelt nog steeds rustig. Mijn plan nu was om tot 26 kilometer gewoon mee te lopen en dan, als de warmte/droogte (want het was niet koud, lucht was droog) het toestond, mijn slag te slaan.
9 km 37.13, 10 41.24, iets voor op schema.
12 in 49.52, 13 54.05, 14 58.16. Eenderde zit erop. Mijn benen voelen wel sterk maar ook iets stijf, lijkt het wel. Al lopend zoek ik telkens de schaduw en ik gooi telkens bekers water over me heen, + sponsen. Drinken onderweg gaat goed.
De 15 in 1.02.30, 20 in 1.23.27, allemaal mooi. Op 21 in 1.28.19 krijg ik het voor het eerst wat moeilijk, het is niet de snelheid (hartslag gemeten is 138-140), maar een soort lichte spierpijn. Dit had ik vorig jaar en daarvoor, ook, rond de halve. Als het niet erger wordt...
De 25 in 1.44.58, het gaat nog. Toen de Erasmusbrug. Ik kroop voor mijn gevoel omhoog, nog altijd vergezeld van Pi, die een heel goede race loopt. Op 26 krijg ik een banaan van I., en eet hem meteen op. Lekker. Maar de pijn in mijn benen gaat er niet van weg.
Op 28 km (1.58) besluit ik om op de 30 uit te stappen, dit gaat niet goed genoeg. Een beetje pijn is leuk maar ik voel bij elke stap een bijna-kramp in vooral rechterbovenbeen. Ik moet Pi laten gaan, hij heeft gewonnen vandaag. Ik weet eigenlijk niet precies waarom ik deze pijn krijg, is het om het weer? Het voelt warm, misschien veel vocht verloren? Of omdat ik geen lange vlotte duurlopen gedaan heb? Er is niet altijd een duidelijke reden... ik stap uit, 1 meter nadat mijn broer mij een flesje extran had overhandigd. Ik ben helemaal niet moe, ook niet 'leeg' (benen voelen nog altijd 'krachtig').
Na het uitstappen lukt het me niet om uit te dribbelen, bij elk dribbelpasje een heel vervelende pijn.
Dus eigenlijk een heel mooi dagje, lekker weertje, ook lekker gelopen en na afloop niet moe. Maar wel spierpijn. Stemming na afloop prima ondanks uitstappen. Want het was een goede beslissing.
De trainer in mij zit natuurlijk te zoeken 'wat ging er mis'. Er ging niet zoveel mis, maar de niet gelopen paar lange (snelle) duurlopen hebben me genekt denk ik (Trainer H., wat denk jij ervan? Schema rechts bovenin de hoek). Aan de andere kant, ik dacht 3 weken geleden dat ik de marathon moet cancellen, en ben toch nog ver gekomen. En ben net op tijd uitgestapt, andere wedstrijdjes over 2 of 3 weken zullen absoluut geen probleem zijn.
POV
Ik had goed geslapen, goed uitgerust, en werd door mijn broer om 10.20 keurig bij het startvak afgeleverd. Nog even naar de kleedruimte gedribbeld om mijn pant+jackje weg te leggen. En rennen maar!
In het startvak C staand, zag ik aan de overkant de zeer oude 80 jarig E. Whitlock staan, hij liep 3.25 vandaag, een wereldrecord.
Zo'n 5 minuten voor de start: het verplichte nummer van Lee Towers, gezongen vanaf een hoogwerker ofzo. Liever (toepasselijker) zou ik Highway to Hell van AC/DC horen.
De start. Ik was langzaam weg, 15 sec na het schot. De eerste paar kilometer was het wat zoeken naar tempo, ik zag geen bordjes en vroeg me af of de drie kilometer op 12.00 of misschien 13.00 zou komen. Ah... 12.20, daar kunnen we alle kanten mee op. Nog geen bekenden in zicht, Pi, Ej en N zouden in mijn buurt moten lopen. Ej bleek later in 3.17 te finishen, hij had 'houten benen vanaf de start'. N bleek later 3.07 te hebben gelopen en heeft continu vrij kort achter mij gezeten. En Pi, bleek eksakt met me op te lopen. Al knap dat hij aan de start verscheen want een week vrijwel niet getraind met ziekte, 2-3 weken geleden.
4 km 16.37 ok
5 km 20.40 ok, het voelt 'rustig', het tempo. Mijn hartslag is 145, niets bijzonders.
6 km 24.50, 7 29.00 (maal zes is 2.54), 8 in 33.02. Geen problemen, het voelt nog steeds rustig. Mijn plan nu was om tot 26 kilometer gewoon mee te lopen en dan, als de warmte/droogte (want het was niet koud, lucht was droog) het toestond, mijn slag te slaan.
9 km 37.13, 10 41.24, iets voor op schema.
12 in 49.52, 13 54.05, 14 58.16. Eenderde zit erop. Mijn benen voelen wel sterk maar ook iets stijf, lijkt het wel. Al lopend zoek ik telkens de schaduw en ik gooi telkens bekers water over me heen, + sponsen. Drinken onderweg gaat goed.
De 15 in 1.02.30, 20 in 1.23.27, allemaal mooi. Op 21 in 1.28.19 krijg ik het voor het eerst wat moeilijk, het is niet de snelheid (hartslag gemeten is 138-140), maar een soort lichte spierpijn. Dit had ik vorig jaar en daarvoor, ook, rond de halve. Als het niet erger wordt...
De 25 in 1.44.58, het gaat nog. Toen de Erasmusbrug. Ik kroop voor mijn gevoel omhoog, nog altijd vergezeld van Pi, die een heel goede race loopt. Op 26 krijg ik een banaan van I., en eet hem meteen op. Lekker. Maar de pijn in mijn benen gaat er niet van weg.
Op 28 km (1.58) besluit ik om op de 30 uit te stappen, dit gaat niet goed genoeg. Een beetje pijn is leuk maar ik voel bij elke stap een bijna-kramp in vooral rechterbovenbeen. Ik moet Pi laten gaan, hij heeft gewonnen vandaag. Ik weet eigenlijk niet precies waarom ik deze pijn krijg, is het om het weer? Het voelt warm, misschien veel vocht verloren? Of omdat ik geen lange vlotte duurlopen gedaan heb? Er is niet altijd een duidelijke reden... ik stap uit, 1 meter nadat mijn broer mij een flesje extran had overhandigd. Ik ben helemaal niet moe, ook niet 'leeg' (benen voelen nog altijd 'krachtig').
Na het uitstappen lukt het me niet om uit te dribbelen, bij elk dribbelpasje een heel vervelende pijn.
Dus eigenlijk een heel mooi dagje, lekker weertje, ook lekker gelopen en na afloop niet moe. Maar wel spierpijn. Stemming na afloop prima ondanks uitstappen. Want het was een goede beslissing.
De trainer in mij zit natuurlijk te zoeken 'wat ging er mis'. Er ging niet zoveel mis, maar de niet gelopen paar lange (snelle) duurlopen hebben me genekt denk ik (Trainer H., wat denk jij ervan? Schema rechts bovenin de hoek). Aan de andere kant, ik dacht 3 weken geleden dat ik de marathon moet cancellen, en ben toch nog ver gekomen. En ben net op tijd uitgestapt, andere wedstrijdjes over 2 of 3 weken zullen absoluut geen probleem zijn.
POV
09 april 2011
wedstrijdvoorbereiding; mooie dag
Vanochtend:
5 minuten inlopen; 500 in 2.03, 10x100 in 20 (ruim pauze), 500 in 1.58, 500 in 2.06; 3 min uitlopen.
Dit is alleen maar om even wat spanning op benen te brengen en voelen hoe marathontempo aanvoelt. En om eventuele te hooggespannen verwachtingen te temperen.
Vanmiddag: JOEHOEI!! JIPPIE! Er is internet in de trein. Dank NS...
En: het is erg lekker weer, het is koud genoeg om snel te kunnen lopen, warm genoeg om niet totaal verkleumd (zoals vorig jaar) aan de start te staan.
POV
ps. dank alvast voor aanmoediging. Ik zal alles eruit persen.
5 minuten inlopen; 500 in 2.03, 10x100 in 20 (ruim pauze), 500 in 1.58, 500 in 2.06; 3 min uitlopen.
Dit is alleen maar om even wat spanning op benen te brengen en voelen hoe marathontempo aanvoelt. En om eventuele te hooggespannen verwachtingen te temperen.
Vanmiddag: JOEHOEI!! JIPPIE! Er is internet in de trein. Dank NS...
En: het is erg lekker weer, het is koud genoeg om snel te kunnen lopen, warm genoeg om niet totaal verkleumd (zoals vorig jaar) aan de start te staan.
POV
ps. dank alvast voor aanmoediging. Ik zal alles eruit persen.
08 april 2011
alles okee
Na deze twee (gaap, wat saai) rustdagen, is alles okee.
Nergens een pijntje te bekennen, benen voelen heel goed aan na het dins/woensdag blokje, en niets, behalve misschien het weer, staat mij in de weg.
Ik voel me natuurlijk honderd keer beter dan toen de vrijdag voor Berlijn, wat een verschil! Ook ben ik uiterst tevreden over mijn laatste drie maanden training, het zou zelfs kunnen dat 'de enkelblessure' een positief effect heeft want ik voel me na die periode met weinig lopen / veel fietsen wel heel goed.
Maar al dat positivisme zegt bij een marathon niets.
Het zal een harde zware strijd worden. Op z'n best gaan de eerste 20 kilometer 'lekker', maar ik weet zeker, na 26 of 28, wordt het al bijten en onverantwoord bezig zijn. Op 34 is het het pijnlijkst, daarna krijg je energie van het binnenkort komende einde.
Ach het is zo'n mooie hobby
POV
ps het weer:
Rond 11 uur is het 11 graden,
Om 1 uur is het zo'n 15 graden,
Bij de finisch om 13.56.14 is het 16 graden.
Niet verkeerd.
Nergens een pijntje te bekennen, benen voelen heel goed aan na het dins/woensdag blokje, en niets, behalve misschien het weer, staat mij in de weg.
Ik voel me natuurlijk honderd keer beter dan toen de vrijdag voor Berlijn, wat een verschil! Ook ben ik uiterst tevreden over mijn laatste drie maanden training, het zou zelfs kunnen dat 'de enkelblessure' een positief effect heeft want ik voel me na die periode met weinig lopen / veel fietsen wel heel goed.
Maar al dat positivisme zegt bij een marathon niets.
Het zal een harde zware strijd worden. Op z'n best gaan de eerste 20 kilometer 'lekker', maar ik weet zeker, na 26 of 28, wordt het al bijten en onverantwoord bezig zijn. Op 34 is het het pijnlijkst, daarna krijg je energie van het binnenkort komende einde.
Ach het is zo'n mooie hobby
POV
ps het weer:
Rond 11 uur is het 11 graden,
Om 1 uur is het zo'n 15 graden,
Bij de finisch om 13.56.14 is het 16 graden.
Niet verkeerd.
06 april 2011
de laatste kaarten worden op het kaartenhuis gezet
De laatste stenen worden in de muur gemetseld.
Nu mag alles twee dagen uitharden. En mijn benen (marathonlopen is een benenkwestie, niet een kwestie van hartslag etc) zullen sterk genoeg zijn om de enorme ramsessie van zondag te overleven.
Vandaag nog 17 km 3x1000 tempo (tempo 4.05/km en HF147).
POV
ps.. ik was trouwens erg moe eind vd avond. Meer mentaal uitgeteld dan lichamelijk trouwens, benen zoemden lekker maar verder: hoofdpijn duizelig etc etc.
Nu mag alles twee dagen uitharden. En mijn benen (marathonlopen is een benenkwestie, niet een kwestie van hartslag etc) zullen sterk genoeg zijn om de enorme ramsessie van zondag te overleven.
Vandaag nog 17 km 3x1000 tempo (tempo 4.05/km en HF147).
POV
ps.. ik was trouwens erg moe eind vd avond. Meer mentaal uitgeteld dan lichamelijk trouwens, benen zoemden lekker maar verder: hoofdpijn duizelig etc etc.
05 april 2011
lost
Vandaag: 16 km totaal, met wat tempo's:
1600 in 6.00 / HF154
5x600 in ongeveer 2.22, HF146
Opzich okee...
De trainer zette me hierop nog wat onder druk door te zeggen dat ik gemakkelijk onder de drie uur zou kunnen lopen.
Ik was even 'lost' en dacht:
"huh hoe kan hij dat zeggen? De toekomst is onvoorspelbaar. Hoewel een redelijk groot deel van de hardloopactiviteiten bestaan uit het onder controle brengen van een ongedefinieerde toekomst (hardlopers zijn in zekere zin natuurlijk controlfreaks (net zoals de moderne mens hier trekjes van heeft (want, het wordt er wel erg dik opgelegd natuurlijk, je moet carriere maken, je moet je op die en die manier gedragen, je moet slim zijn en mee kunnen komen (wat overigens niet mijn mening is, het is volgens mij onbelangrijk. Wat wil dat eigenlijk zeggen, mee kunnen komen, waarom moet er progressie zijn (als je verblind bent door progressie zie je niet meer de teruggang die onvermijdelijk hier altijd mee gepaard gaat (ik weet, dit is allemaal niet logisch maar: weg met de logica!), en teruggang is net zo mooi)), allemaal uiterst vermoeiend. Volgens mij is dat 'gedoe' niet nodig. Wat ogenschijnlijk haaks staat op mijn trainerschap want de trainer laat zijn pupillen harder lopen. Dit is natuurlijk een paradox; ik faciliteer slechts en als er hard gelopen wordt dan wil iemand dat zelf), die moderne mens die, zoals ik zaterdag in de volkskrantbijlage las, door cultuurfilosoof, eendimensionaal op zoek naar geluk is, een stelling waar ik totaal niet in geloof want ik ben de laatste jaren, tegen mijn eerdere verwachting in, eigenlijk helemaal nooit een doorsneemens tegengekomen dus niemand past in dat volkskrantplaatje, ik heb alleen maar unieke en zeer bijzondere exemplaren, stuk voor stuk, ontmoet (en heb mezelf dan ook maar tot die categorie verklaard. Waarom niet!)), de ongedefinieerde toekomst die je eigenlijk, dat is het mooiste, ongedefinieerd moet laten, en alle behoefte tot definitie wordt keurig in de hobby van hardlopen gepropt zodat de rest van het leven totaal open ligt), dus waar praat de man nu eigenlijk helemaal over?!?!?!",
dat dacht ik dus.
Maar ik zei tegen hem: "Je hebt mischien wel gelijk"
Maar echt: ik weet het niet. Ik voel me goed, ik probeer niet ziek te worden en dat is het dan.
Nu slapen
POV
1600 in 6.00 / HF154
5x600 in ongeveer 2.22, HF146
Opzich okee...
De trainer zette me hierop nog wat onder druk door te zeggen dat ik gemakkelijk onder de drie uur zou kunnen lopen.
Ik was even 'lost' en dacht:
"huh hoe kan hij dat zeggen? De toekomst is onvoorspelbaar. Hoewel een redelijk groot deel van de hardloopactiviteiten bestaan uit het onder controle brengen van een ongedefinieerde toekomst (hardlopers zijn in zekere zin natuurlijk controlfreaks (net zoals de moderne mens hier trekjes van heeft (want, het wordt er wel erg dik opgelegd natuurlijk, je moet carriere maken, je moet je op die en die manier gedragen, je moet slim zijn en mee kunnen komen (wat overigens niet mijn mening is, het is volgens mij onbelangrijk. Wat wil dat eigenlijk zeggen, mee kunnen komen, waarom moet er progressie zijn (als je verblind bent door progressie zie je niet meer de teruggang die onvermijdelijk hier altijd mee gepaard gaat (ik weet, dit is allemaal niet logisch maar: weg met de logica!), en teruggang is net zo mooi)), allemaal uiterst vermoeiend. Volgens mij is dat 'gedoe' niet nodig. Wat ogenschijnlijk haaks staat op mijn trainerschap want de trainer laat zijn pupillen harder lopen. Dit is natuurlijk een paradox; ik faciliteer slechts en als er hard gelopen wordt dan wil iemand dat zelf), die moderne mens die, zoals ik zaterdag in de volkskrantbijlage las, door cultuurfilosoof
dat dacht ik dus.
Maar ik zei tegen hem: "Je hebt mischien wel gelijk"
Maar echt: ik weet het niet. Ik voel me goed, ik probeer niet ziek te worden en dat is het dan.
Nu slapen
POV
04 april 2011
correctie
Ik ben natuurlijk WEL met de marathon bezig,
eigenlijk bedoel ik te zeggen: soms zijn er wat tegenstrijdige krachten aan het werk.
Vandaag was de spierpijn helemaal weg. Ik heb een 30 km fietstochtje gemaakt, heel rustig, hartslag onder de 120 en op 27 km/uur. Tijdens de fietstocht heb ik mijn wedstrijdindeling bedacht, hier komtie:
- 5 km: niet te hard starten, in gemakkelijk ritme komen, uit het gedrang blijven. 21.00. Niets zoets drinken, vetverbranding goed op gang laten komen
- 10: in een iets vlotter ritme terechtkomen, 20.45 per 5 km. Dit moet nog gemakkelijk aanvoelen, hopelijk. Elke 5 km wat water + extran.
- tot aan halve marathon zelfde ritme, komt uit op 1.27.45
- hierna, als alles heel erg gemakkelijk gaat, evt iets versnellen en op 30 doorkomen in rond 2.03.30 (snelste schema). Als het 'normaal' gaat, proberen het tempo vast te houden en op 2.04.30 a 2.05 doorkomen. Als het slecht gaat, tempo aanpassen tot net op 3.00 tempo, 2.06.30.
- Op 25 proberen banaan te scoren; op 30 proberen flesje AA drink te regelen.
- Uitgaande van 2.03.30, proberen dit tempo van 4.05 per km zo lang mogelijk vast te houden. Hoe meer kilometers in dit tempo hoe beter. Misschien dat ik pas na 36 km in tempo terug moet, misschien helemaal niet.
- in de ideale race kom ik uit op 2.53.15. Met verval in de laatste 6 km kom ik rond de 2.56 binnen. In een verkeerd lopende race zie ik mezelf nog wel in 3.02 ofzo binnenharken.
Tijdens trainingsperiode is een marathonloper vaak continu met zichzelf in discussie, 'hoe zijn de benen' 'moet ik vandaag trainen' 'hoe hard hoe lang', 'wanneer duurblok of hoeveel kilometers per week' etc etc. Maar in de laatste week verdwijnt alle discussie en overweging. Want het antwoord op alle vragen is simpel: zondag.
POV
eigenlijk bedoel ik te zeggen: soms zijn er wat tegenstrijdige krachten aan het werk.
Vandaag was de spierpijn helemaal weg. Ik heb een 30 km fietstochtje gemaakt, heel rustig, hartslag onder de 120 en op 27 km/uur. Tijdens de fietstocht heb ik mijn wedstrijdindeling bedacht, hier komtie:
- 5 km: niet te hard starten, in gemakkelijk ritme komen, uit het gedrang blijven. 21.00. Niets zoets drinken, vetverbranding goed op gang laten komen
- 10: in een iets vlotter ritme terechtkomen, 20.45 per 5 km. Dit moet nog gemakkelijk aanvoelen, hopelijk. Elke 5 km wat water + extran.
- tot aan halve marathon zelfde ritme, komt uit op 1.27.45
- hierna, als alles heel erg gemakkelijk gaat, evt iets versnellen en op 30 doorkomen in rond 2.03.30 (snelste schema). Als het 'normaal' gaat, proberen het tempo vast te houden en op 2.04.30 a 2.05 doorkomen. Als het slecht gaat, tempo aanpassen tot net op 3.00 tempo, 2.06.30.
- Op 25 proberen banaan te scoren; op 30 proberen flesje AA drink te regelen.
- Uitgaande van 2.03.30, proberen dit tempo van 4.05 per km zo lang mogelijk vast te houden. Hoe meer kilometers in dit tempo hoe beter. Misschien dat ik pas na 36 km in tempo terug moet, misschien helemaal niet.
- in de ideale race kom ik uit op 2.53.15. Met verval in de laatste 6 km kom ik rond de 2.56 binnen. In een verkeerd lopende race zie ik mezelf nog wel in 3.02 ofzo binnenharken.
Tijdens trainingsperiode is een marathonloper vaak continu met zichzelf in discussie, 'hoe zijn de benen' 'moet ik vandaag trainen' 'hoe hard hoe lang', 'wanneer duurblok of hoeveel kilometers per week' etc etc. Maar in de laatste week verdwijnt alle discussie en overweging. Want het antwoord op alle vragen is simpel: zondag.
POV
03 april 2011
nog 7 nachtjes slapen
Ik ben helemaal niet met 'de marathon' bezig. Eigenlijk zit ik in een mooi trainingsritme, en als de marathon er niet was, kon ik mooi een fietstochtje, een baantraining, en nog wat fijne trainingkjes doen. Maar nu komt opeens die marathon eraan en 'mag ik niet' moe worden en 'moet ik' goed om de voeding denken en me mentaal voorbereiden.
Maar okee een wedstrijdloper moet toch ook eens een wedstrijdje lopen. Bovendien moeten Pi, Ni, en Ej, eraf gelopen worden.
Er was nog een klein spierprobleempje vandaag, links voelde ik een heftige spierpijn, rechts iets minder. Het kan zijn dat dat nog een reactie was op de vorige trainingsweken, want van donderdag 23 maart t/m woensdag 29 maart zo'n 136 kilometer aeroob equivalent (waaronder 100 trainingskilometers met kwaliteit) gedraaid.
Maar een ibu en een paar uur later, drie bier bij receptie van M., en spierpijn is omgetoverd tot 'vermoeide benen'. En nog wat extra rustdagen en rustige dagen zullen ongetwijfeld de benen omtoveren tot sterke krachtige marathonbenen.
Over de voorbereiding: ik doe alles altijd het liefst zo laat mogelijk. Uitstellen waar het kan; vermoedelijk gebruik ik die strategie omdat een late actie beter is, omdat deze is gebaseerd op meer en betere informatie. En ook omdat ik i.h.a. beter functioneer als ik voor het blok gezet wordt. Maak me midden in de nacht wakker om een training of een presentatie te geven en het zal goed gaan.
Alleen het minimaal noodzakelijke denken. Verder alles aan het universum overlaten, dat is het mooiste.
POV
ps... ben wel heel tevreden met mijn nieuwe coupe. Dank Rickie.
Maar okee een wedstrijdloper moet toch ook eens een wedstrijdje lopen. Bovendien moeten Pi, Ni, en Ej, eraf gelopen worden.
Er was nog een klein spierprobleempje vandaag, links voelde ik een heftige spierpijn, rechts iets minder. Het kan zijn dat dat nog een reactie was op de vorige trainingsweken, want van donderdag 23 maart t/m woensdag 29 maart zo'n 136 kilometer aeroob equivalent (waaronder 100 trainingskilometers met kwaliteit) gedraaid.
Maar een ibu en een paar uur later, drie bier bij receptie van M., en spierpijn is omgetoverd tot 'vermoeide benen'. En nog wat extra rustdagen en rustige dagen zullen ongetwijfeld de benen omtoveren tot sterke krachtige marathonbenen.
Over de voorbereiding: ik doe alles altijd het liefst zo laat mogelijk. Uitstellen waar het kan; vermoedelijk gebruik ik die strategie omdat een late actie beter is, omdat deze is gebaseerd op meer en betere informatie. En ook omdat ik i.h.a. beter functioneer als ik voor het blok gezet wordt. Maak me midden in de nacht wakker om een training of een presentatie te geven en het zal goed gaan.
Alleen het minimaal noodzakelijke denken. Verder alles aan het universum overlaten, dat is het mooiste.
POV
ps... ben wel heel tevreden met mijn nieuwe coupe. Dank Rickie.
02 april 2011
Trainer gezocht voor beginnersgroep Loopgroep Roden
Het kan nooit kwaad, nog zo'n advertentie. Reacties naar mij.
Training: een 23 kilometer rustige loop, 1.56 uur. Was vrij warm, ook spierpijn. Doe ik hier wel goed aan. Bla bla. We zullen wel zien wat het wordt, belangrijk in de laatste fase van marathontraining is de training achter je te laten en zonder ballast te zijn op marathon dag, licht, uitgerust.
Verder heb ik nog een puntje op de i gezet door wat overbodig haar te laten weghalen. Dit scheelt vast nog wel wat seconden.
POV
Training: een 23 kilometer rustige loop, 1.56 uur. Was vrij warm, ook spierpijn. Doe ik hier wel goed aan. Bla bla. We zullen wel zien wat het wordt, belangrijk in de laatste fase van marathontraining is de training achter je te laten en zonder ballast te zijn op marathon dag, licht, uitgerust.
Verder heb ik nog een puntje op de i gezet door wat overbodig haar te laten weghalen. Dit scheelt vast nog wel wat seconden.
POV
laatste blokje
vandaag (gisteren vrijdag eigenlijk) wat lange intervallen op loopband gedaan.
1000-1200-1400-1600-1200-1200-1400-1000, totaal 10 km, pauzes ongeveer 1'.
Tempo 16.2 km/u. Voelde eerst 'erg hard', maar later, toen er meer spanning op mijn benen kwam voelde het redelijk gemakkelijk.
Programma'tje: alleen maar ontspannen trainingen, maar nog wel wat omvang en marathontempo's.
- morgen ochtend 20 km (ofzo) rustig, middag eindje fietsen. Tussendoor: kapper.
- zondag ochtend 15 km (ofzo)
- maandag rust
- dinsdag nog iets langs met merathontempo's, misschien 2x20 minuten op de weg.
- wo/do/vr/za rustig
POV
1000-1200-1400-1600-1200-1200-1400-1000, totaal 10 km, pauzes ongeveer 1'.
Tempo 16.2 km/u. Voelde eerst 'erg hard', maar later, toen er meer spanning op mijn benen kwam voelde het redelijk gemakkelijk.
Programma'tje: alleen maar ontspannen trainingen, maar nog wel wat omvang en marathontempo's.
- morgen ochtend 20 km (ofzo) rustig, middag eindje fietsen. Tussendoor: kapper.
- zondag ochtend 15 km (ofzo)
- maandag rust
- dinsdag nog iets langs met merathontempo's, misschien 2x20 minuten op de weg.
- wo/do/vr/za rustig
POV
01 april 2011
update
woensdag zo'n 2.5 uur bezig geweest,
eerst onze nieuwe beginnersgroep, met ons negenen, we liepen zo'n 4 a 5 kilometer.
daarna de originele loopgroep: 6x1', 8-6-4-2. laten we zeggen 9 kilometer.
Totaal 17 km rustig gelopen.
Toen nog bier (borrel)
Al met al een welbestede avond!!!
Vandaag, donderdag rusten. Ik voel een merkwaardige mix van kracht en moeheid. Even rusten maar, ook geen zin in hardlopen.
Morgen en zaterdag waarschijnlijk redelijk veel lopen, het kan nog net. Ik weet nog niet of het hard of zacht wordt.
POV
eerst onze nieuwe beginnersgroep, met ons negenen, we liepen zo'n 4 a 5 kilometer.
daarna de originele loopgroep: 6x1', 8-6-4-2. laten we zeggen 9 kilometer.
Totaal 17 km rustig gelopen.
Toen nog bier (borrel)
Al met al een welbestede avond!!!
Vandaag, donderdag rusten. Ik voel een merkwaardige mix van kracht en moeheid. Even rusten maar, ook geen zin in hardlopen.
Morgen en zaterdag waarschijnlijk redelijk veel lopen, het kan nog net. Ik weet nog niet of het hard of zacht wordt.
POV
Abonneren op:
Posts (Atom)