Ik ben natuurlijk WEL met de marathon bezig,
eigenlijk bedoel ik te zeggen: soms zijn er wat tegenstrijdige krachten aan het werk.
Vandaag was de spierpijn helemaal weg. Ik heb een 30 km fietstochtje gemaakt, heel rustig, hartslag onder de 120 en op 27 km/uur. Tijdens de fietstocht heb ik mijn wedstrijdindeling bedacht, hier komtie:
- 5 km: niet te hard starten, in gemakkelijk ritme komen, uit het gedrang blijven. 21.00. Niets zoets drinken, vetverbranding goed op gang laten komen
- 10: in een iets vlotter ritme terechtkomen, 20.45 per 5 km. Dit moet nog gemakkelijk aanvoelen, hopelijk. Elke 5 km wat water + extran.
- tot aan halve marathon zelfde ritme, komt uit op 1.27.45
- hierna, als alles heel erg gemakkelijk gaat, evt iets versnellen en op 30 doorkomen in rond 2.03.30 (snelste schema). Als het 'normaal' gaat, proberen het tempo vast te houden en op 2.04.30 a 2.05 doorkomen. Als het slecht gaat, tempo aanpassen tot net op 3.00 tempo, 2.06.30.
- Op 25 proberen banaan te scoren; op 30 proberen flesje AA drink te regelen.
- Uitgaande van 2.03.30, proberen dit tempo van 4.05 per km zo lang mogelijk vast te houden. Hoe meer kilometers in dit tempo hoe beter. Misschien dat ik pas na 36 km in tempo terug moet, misschien helemaal niet.
- in de ideale race kom ik uit op 2.53.15. Met verval in de laatste 6 km kom ik rond de 2.56 binnen. In een verkeerd lopende race zie ik mezelf nog wel in 3.02 ofzo binnenharken.
Tijdens trainingsperiode is een marathonloper vaak continu met zichzelf in discussie, 'hoe zijn de benen' 'moet ik vandaag trainen' 'hoe hard hoe lang', 'wanneer duurblok of hoeveel kilometers per week' etc etc. Maar in de laatste week verdwijnt alle discussie en overweging. Want het antwoord op alle vragen is simpel: zondag.
POV
Geen opmerkingen:
Een reactie posten