Toen ik vanavond mijn hardloopgevoel aan trainer D. vertelde, kwam hij met deze toepasselijke titel.
Mijn hardloopgevoel: ik bevind me weer in een soort vroege periode van mijn hardloopleven. Hier bestaan geen geavanceerde schema's, geen hartslagmeters en geen GPS-horloges. In deze vroege periode ging ik naar training, D.A.V. Kronos, alleen maar wetend dat het 'zwaar' zou worden. Soms 6x1000 waarvan de eerste in 3.30 ging ("theoretisch gesproken zou 3.38 beter zijn gezien mijn PR van 18.05 op de 5 kilometer") en de rest harder en goed concentreren om niet door je benen te zakken... Opeens vind ik dit soort trainen veel mooier dan al het o zo verantwoorde gedoe van tegenwoordig ("direkt na de training mengt men 60 gram maltodextrine met een halve liter magere melk en drinkt op").
Ik had expres het schema niet gelezen; de trainer zei het schema, 1600 en 8x400. Ik vroeg voor de zekerheid of er niet nog iets achteraan kwam want zo niet, dan kon ik lekker hard op de 400's.
En zo ging de training:
1600 in 5.53, lekker, vlot
8x400 in 86/82/81/84/76/84/83/83. Pauze 90 sec/200 meter.
De 1600 heb ik mijn mede lopers gelost, om te bewijzen dat ik sneller ben!
Tijden ekspres niet in tienden van seconden want dat deden we vroeger niet, we hadden toen gewoon horloges met wijzers.
De vijfde 400 ging veel harder omdat ik toen even niet oplette en te laat startte. Gewoon even de mannen inhalen dan natuurlijk! Wie niet oplet moet bloeden.
Op het laatst voelde het 'prettig moe'. De laatste 400 in 70 eruitknallen heb ik maar niet gedaan, dat is dan het verschil met 30 jaar geleden.
POV
ps.. na afloop een nuts en koffie. En 2 uur later een liter melk met brinta... Vergeten de Grolsch in te kopen. Damn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten