Sinds een anderhalve maand (trainingsweekend maart) gebruik ik ijzerpilletjes, 20 mg van de Appie.
Dit doe ik omdat 15 jaar geleden een internist (ik had toen pfeiffer gehad) zei dat ik een extreem laag ferritine gehalte had, en dat hij mij aanraadde, omdat ik veel liep en omdat lopers soms veel ijzer nodig hebben, dagelijks een 20 mg pilletje ijzer te nemen.
In mijn ijzerrijke periode daarna (1995 en verder) liep ik al mijn PR's (tussen 95 en 99). Daarna het ijzer nemen beetje laten lopen, niet echt meer op gelet, de PR's waren toch al binnen en konden toch al niet meer scherper dus waarom nog fanatiek zijn.
Maar in deze marathonvoorbereiding herinnerde ik me de wijze raad weer, vooral ook omdat ik bepaalde symptomen zag. Het belangrijkste symptoom is eigenlijk: niet sterk genoeg reageren op trainingsarbeid. Elke training heeft twee responses: vermoeidheid en herstel. Het leek alsof telkens de vermoeidheidsdip na traning net iets dieper was en het herstel net iets trager, dan normaal.
Nu, 6 weken later, heb ik het idee dat het werkt, ik voel me erg goed en fit (jammer dat het er nog niet uitkwam in Rotjeknor), en bepaalde trainingen hebben weer kwaliteit. Maar garantie tot aan de deur, we moeten het allemaal nog maar zien...
Over ijzer en marathontraining: je lichaam heeft een ingenieus systeem om zuinig met ijzer om te gaan. Als je een hele lange duurloop maakt, gaan er bloedcellen kapot door slijtage/schuren door haarvaten/kapotstampen in voeten, en het ijzer komt vrij in de bloedbaan. Daar circuleert een stofje dat het vrijgekomen ijzer 'vangt' en aflevert elders in het lichaam om weer hergebruikt te worden. Het probleem met marathontraining is dan, dat als je een tweede lange duurloop kort daarop (volgende ochtend ofzo) doet, dat dan het betreffende stofje al 'bezet' is en niet nog meer ijzer kan 'vangen'. Het op de tweede dag verloren gegane ijzer wordt niet meer teruggewonnen en zorgt voor zakkende ijzerreserves. Dit is nog geen probleem, want een paar rustdagen, vlees eten, en niets aan de hand. Maar: marathonlopers lopen vaak weken en maanden bijna elke dag en ook elke dag vrij lang, en verliezen zo geleidelijk steeds meer ijzer. Ook dit is nog geen probleem: vroeger in de oertijd of tijdens seizoen/boeren arbeid, zijn er in het jaar ook lange perioden van herstel. In de winter wordt er niet gewerkt, er wordt soms wekenlang gerust, en reserves worden dan weer opgebouwd. En als marathonlopers in sommige perioden van het jaar niet elke dag hardlopen maar bijv 3 of 4x per week, dan treedt bovengenoemd verlies niet op. En verder is het zo, dat, hoe dan ook, je hebt 10 a 20 mg ijzer per dag nodig. Ook al doet je lichaam nog zo zuinig en efficient, ook al ben je helemaal gezond, als je geen ijzer binnenkrijgt dan loopt het 'fout'. Ik schrijf 'fout' tussen quotes omdat het niet echt fout loopt. Je wordt gewoon moe en hebt minder zin in lopen, dat is ook een manier waarom je lichaam ijzer spaart.
Totzover maar even
POV
Geen opmerkingen:
Een reactie posten