Ja ik had nog e.e.a. toegezegd, ja ik zou opnieuw iets ophoesten, jajaja....
Maar: er gebeurde niets. Ik klikte geen nieuw documentje open, ik weigerde op een of andere manier een nieuw interessant item te verzinnen. Waar lag dit aan? Wil ik nog wel schrijven? Is het niet veel leuker om gewoon bier te drinken?
En ja... ik wil heus nog wel schrijven, echt.
Maar ik vermoed dat er zich een proces afspeelt: schrijven is uitademen, het uitademen van letters, ideeën, theorieen, info. Maar de tegenhanger hiervan is inademen: luisteren naar de wereld, luisteren naar mensen, horen wat er speelt.... en dit inademen, ja, dit is pas klaar als het klaar is. Het is niet een bewust proces. Ik kan niet zeggen: "zo ik stop nu met inademen ik ga weer uitademen". Ik zal moeten wachten tot opeens de vingers weer het toetsenbord vinden...
Ondertussen lees ik vele stukjes en artikelen en het begint me, vooral in het hardloop-schrijven, op te vallen dat vrijwel alles wat geschreven wordt herhaling is. Alles is intensiteit, hartslag, tempotraining, interval, rekken, rust, voeding (altijd maar weer die koolhydraten, zucht). Het lijkt zelfs alsof er vrijwel niets "nieuws" wordt geschreven, niets dat buiten gebaande paden valt. De gebaande paden zijn zo dominant aanwezig dat elk creatieve idee ofwel in het pad valt ofwel onbegrijpelijk lijkt.
En dat, terwijl er wel degelijk "andere ideeën" zijn: bijvoorbeeld:
- In hoeverre is hardlopen een automatische vaardigheid zoals bijvoorbeeld typen of ademen. In hoeverre moet je de loopbeweging verstoren of juist niet verstoren om dat superieure automatisme helemaal naar boven te krijgen?
- In hoeverre speelt vermoeidheid, spierpijn, eigenlijk een rol? Zou het kunnen dat het eigenlijk geen rol speelt maar dat omdat iedereen er zich zo op focust, het een rol LIJKT te spelen? Ik herinner me dat ik in het middelpunt van zware marathontraining (5 weken tevoren, net 2 weken van 120 gelopen en een lange vlotte duurloop van 34) altijd heel 'moe' was, een deken van vermoeidheid, maar dat dat op een of andere manier helemaal geen issue was. Jazelfs: het was fijn. Een soort bevestiging dat je op het goede punt zit, en gewoon vroeg naar bed en goed op herstel letten. Maar op een ander moment een gevoel dat niet eens interessant genoeg is om bij stil te staan. En zeker geen gevoel waar veranderingen in training op gebaseerd zouden kunnen worden.
- In hoeverre is variatie in trainingsopbouw nodig of: is het juist fout om te variëren, en moet je je (dus) voornamelijk bezighouden met het uitontwikkelen van bestaande trainingen. Voorbeeld:
- Een marathonloper ontwikkelt de vaardigheid een marathon te lopen door te beginnen met een klein trainingkje en die stelselmatig (om de 1 a 2 weken) uit te bouwen tot 'de marathon': bijvoorbeeld de volgende serie (voorbeeld 3 uur loper). Dit is overigens de reeks die ik zelf ga toepassen mocht ik weer in staat zijn een marathontraining te doen.
- duurloop T11 20 km
- duurloop T12 22 km
- duurloop T12 26 km incl 3x3 km T13
- duurloop T12 30 km incl 3x4 km T13.5
- duurloop T13 26 km
- duurloop T13 30 km incl 3x3 km T14
- duurloop 30 km T12 met tussenstuk 10 km T14
- duurloop 34 km start T13 met vanaf 5k ca 18km T14 daarna T12
- duurloop 34 km start T14 tot 10k, daarna 10k T14 daarna 2k T12
- .... DE MARATHON
- In dit voorbeeld zou bijvoorbeeld als 9e training een 36 km duurloop T11, volkomen zinloos zijn omdat het nergens op voortbouwt en zelfs spierpijn (omdat je zo'n langzaam tempo niet gewend bent) en uit ritme raken (omdat een trainingsreeks onderbroken wordt) veroorzaakt.
- Waarom lees ik nooit iets over zo'n progressie-reeks en wel altijd van alles over vetverbranding, 'de 30 aantikken', "het doet wel pijn aan de benen", "ik moet heel diep gaan", "ik kreeg een hongerklop".....
Enfin...
Okee dan nu over naar de training: die gaat best goed. Ik word wel elke ochtend wakker met een wat rood aandoende voet, maar hey, ik kan er (gisteren) gewoon 26k mee lopen en (vanochtend) bijna 14k inclusief wat crosstraining. Ja zelfs maandag 15k in 1.11.40 vlot gelopen, voor een totaal van 54k in 3 dagen.
Benen voelen nu goed hersteld van de 28k van vorige week vrijdag, zodat ik mogelijk komende zaterdag die RtR ga doen. OF (omdat ik het stoppen voor koek en thee vervelend vind en omdat het tijd bespaart) voor mezelf 30k incl wat blokken 13.5 km/u (zie duurloop 4 boven).
Mocht die 30k lukken, dan zie ik mezelf in parijs nog wel een ca 3.18 lopen mits enkel zich houdt.
POV
Geen opmerkingen:
Een reactie posten