De huidige werkhypothese is dat ik longembolieen had / heb, waardoor mijn zuurstofopname niet goed was en ik snel buiten adem raak(te).
Maar laat ik het probleem nog even helder uitleggen.
De kale testdata
In juni liep ik slecht. Bijvoorbeel bij een 4000 meter in 6.15 tempo was ik volkomen buiten adem, terwijl mijn hartslag daar niet bij hoorde (die was nog geen 140, hierbij hoort niet 'buiten adem').
In juni ook deed ik de sporttest in het Martini. Ook hier weer: volkomen buiten adem bij een relatief laag wattage (275) en bij een maximale testhartslag van ongeveer 150. Opzich zou je verwachten een hartslag dichter bij het maximum (schatting 165 voor mij) te bereiken, bijv 158.
Er werd tijdens deze teste een zgn V/P mismatch geconstateerd, een ventilatie perfusie mismatch, of in gewoon nederlands: ik ademde hard maar het zuurstof kwam niet in mijn bloed.
Bevinding van de sportarts: ofwel longembolieen ofwel mogelijk hyperventilatie.
Longembolie onderzoek
De longarts deed een SPECT CT scan (scan waarbij ventilatie wordt gemeten, welke delen van longen met lucht gevuld worden, en perfusie: delen van longen die daadwerkelijk doorbloed worden), hierbij zie je welke delen van de longen minder bloed krijgen. Voorbeeldplaatje:
- er zijn geen feitelijke longembolieen gezien op de scans
- de vrij lage hartslag tijdens het buiten adem zijn is in tegenspraak met wat je zou zien bij longembolieen (dan zou je juist een hoger dan verwachte hartslag zien)
- "waarom zou ik nu, na 60 jaar, zonder dat er een stollingsstoornis ontdekt is, ineens longembolieen hebben"
- er zijn mogelijk wel redenen voor hyperventilatie (maar ga ik hier niet op in verder), dat soort redenen lopen via onderbewuste mechanismen. Er zijn ook een soort heel basale hyperventilatie redenen, een soort per ongeluk aangeleerde foute manier van ademen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten