Aftermarathon

De marathon is een merkwaardig ding.

In de voorbereiding heb ik me gefocust op het opbouwen van een redelijke vorm, een 3.08 marathon (hopend op 3.00 vorm maarja dat zit er gewoon niet in. Of ik moet stoppen met alle andere dingen die ik doe). 

Deze focus blijkt energie te kosten. Je moet eigenlijk continu plannen, trainingen bedenken en uitvoeren, zorgen maken over gebrek aan vorm, concentreren. Je moet jezelf in een kunstmatig raamwerk persen, enigszins.

En wat blijkt: na de marathon is het raamwerk opeens weg en ben je vrij!

Vele hardloopverslaafden durven deze vrijheid niet aan en zitten binnen drie dagen alweer in een ander schema. Een 'after marathon schema' met goedbedachte rustdagen en -activiteiten, allemaal gepland. Dus raamwerk.

Ik heb besloten mentaal gesproken die vrijheid toe te laten en sindsdien is mijn training en mijn denken behoorlijk ongestructureerd aan het worden.

Voorbeeldjes:

• Opeens lag ik in het zwembad, lekker een paar keer per week zwemmen. Geen schema, geen lange tempo's, nee: gewoon een klein uurtje bezig zijn, wat techniek oefenen, af en toe baantje snel. Niets moet.
• Ik deed een paar looptrainingen maar kreeg wat last van kuit. Geen probleem. Gewoon wat rustdaagjes erin proppen en klaar.
• Op het werk is er het merkwaardige verschijnsel dat als je 's avonds nog 'moet trainen', je daar al een klein beetje mee bezig bent. Kennelijk houdt het weten dat je een bepaalde taak moet doen, je uren daarvoor al bezig. Maar nu hoef ik 's avonds helemaal niets dus overdag wordt er geen mentale kracht weggezogen en ben ik Helemaal Aanwezig. En dat werkt wel lekker, moet ik zeggen.

Natuurlijk, natuurlijk.... misschien wil ik in het najaar toch wel een marathon lopen, en dan richting 3 uur. En natuurlijk, ik wil dit voorjaar mijn tempo, kracht verhogen. 

En ja: ik zou al heel snel weer een schema kunnen aannemen en "gaan werken aan mijn tempo". 

Maar ik kan ook gewoon wachten, zoals een rivier de natuurlijke loop neemt of de natuur zijn eigen weg kiest. Wachten tot er zich weer onontkoombaar een schema aandient. Maar dat hoeft eigenlijk helemaal niet. Misschien is vrijheid veel belangrijkere. 

POV

ps Maandag Boston gekeken. Wat Een Race! Kawauchi liet zien hoe je een marathon moet lopen. Ergens vormt zich in de verte alweer een klein plannetje, misschien....

De Marathon: Het Verslag

Jazeker,

Op Facebook zijn al wat woorden verschenen... dat ik 3.17.06 liep, best wel tevreden was en dat ik last had van warmte, lopers op het parcours en dat ik niet 100% voluit gegaan was.

Een kort kilometer voor kilometer verslag:

1. Even op gang komen, en het loopt lekker, een eerste kilometer in 4.22
2. Tweede ook zo. Maar het voelt al alsof het warm is.
3. Ietsje temperen, 4.32, het is nog lang. En op dit moment zet ik de snelle tijd (van laten we zeggen 3.03) al uit mijn hoofd, het is te warm.
4. Ik begin al in de staart van Wave 2 te komen. Nog niet al te druk, 4.22
5. Nu iets drukker... 
6. t/m 15 km: heel erg veel mensen inhalen, door de berm lopen, soms gewoon even 11 km/uur lopen omdat inhalen niet mogelijk is. Zucht... waarom heb ik met te laat ingeschreven zodat ik een startnummer van iemand moest overkopen die in wave 3 start en waarom ging de organisatie mij niet even herplaatsen? Ik zet elke tijd uit mijn hoofd en ga gewoon relaxed lopen en misschien loopt de laatste 10 kilometer nog best goed... 
7. ..
8. ..
9. ..
10. ..
11. ..
12. ..
13. ..
14. ..
15. ..
16. iets meer ruimte om te lopen, maar mijn benen voelen niet heel krachtig meer. Beetje leeg. Kan te maken hebben met het niet slapen en de hoofdpijn van de nacht, ik weet eigenlijk niet precies.
17. Het gaat wat sneller, een paar 4.25'ers, maar het heeft geen zin om voluit door te lopen, besluit ik. Gewoon wat rustiger, lekker genieten van de afstand en de pijn.
18. ..
19. ..
20. ..
21. ik kom door in 1.36 en denk dan dat misschien nog een 1.36, tot een 3.12 kan leiden.
22. maar benen zijn net niet goed genoeg daarvoor dus ik geef maar geen extra gas. Waar zijn toch die goede benen van een paar weken geleden gebleven, waar ik geen last van stijve benen had, zelfs niet na 30 kilometer? Is het de warmte? Of de iets te volle benen van het onvermijdelijke koolhydraten stapelen? 
23. ..
24. ..
25. ..
26. Erasmusbrug. Langzaam omhoog, en naar beneden weer vlot. Dit gaat best goed.
27. ..
28. ..
29. ..
30. .. iets van 2.19 ofzo. Okee... eigenlijk een tijd horend bij een vlotte duurloop, niet bij een wedstrijd. Maarja het is wat het is, ik ga me nu niet kapotlopen.
31. ..
32. ..
33. ..
34. .. opeens een videoboodschap van een paar clubgenoten! Ik geef direct gas en besluit 50 meter later dat dit toch niet zo'n goed idee was.
35. ..
36. ..
37. ..
38. .. benen worden nu wel erg zwaar maar ik kan nog altijd iets van 4.40-4.50 tempo lopen
39. ..
40. ..
41. De langzaamste kilometer in 5.07
42. en de laatste in 4.28, fijn. Nu uitwandelen, snel herstellen, 

Nu, twee dagen later, nog wat andere gedachten.

Doel

Ergens eind december stelde ik mijn doel vast: goed hard trainen en proberen in de buurt van mijn beste niveau te komen.

Mijn beste niveau is (zie rechts het linkje 'mijn doeltijden op mijn leeftijd') geeft aan dat mijn beste tijd van vroeger (2.36) omgerekend nu rond de 2.58.30 waard is. Als ik dus dat loop ben ik "net zo goed als vroeger".  Maar ik wist al: dit gaat lastig worden. Want die beste tijd is alleen haalbaar met ca 110 km/week, een aantal goede wedstrijden, en een fors blok training. Dat forse blok training is best aardig gelukt, maar totale omvang was iets te weinig met 80 kilometer per week. Ook ontbrak het aan wedstrijden, tempohardheid.

Resultaat

Achja, resultaat.... het is zo'n westers woordje, zo doelgericht... maar okee.

Mijn niveau, geschat op basis van trainingen, was ongeveer 3.07 (afgaande op niveau van 40.30 op de 10km en factor 4.65 kom je op 3.07 uit).

Mijn resultaat, 3.17, is een beetje vertekend. Want het was best warm (scheelt zeker drie minuten) en ik liep in verkeerde startvak (scheelt ook drie minuten) en ik liep niet helemaal voluit (nu ik dit typ, na twee dagen, voelen mijn benen alweer aardig goed) (scheelt 2 minuten). Ik denk dus dat ik mezelf 3.09 mag toerekenen.

VROEGER zou ik dan 2.44 gelopen hebben, wat ik toen ook daadwerkelijk best vaak liep. Dus al met al geen al te beroerd resultaat. Zelfs de 3.17 is omgerekend 2.52.30 dus ruim onder de drie uur.

Maarja de tand des tijds dus.


RESULTAAT

Er zijn, in bredere zin, miljoenen resultaten.

• Ik heb een hele fijne trainingstijd gehad. Ik geniet nog na van die 35 km lange loop op tempo, of van een aantal lange ultra loopband trainingen. Of van wat harde krachttrainingen.
• Ik heb nu een betere indruk van mijn belastbaarheid en heb mijn bijna 55-jarige lichaam opnieuw leren kennen, qua trainingsmogelijkheden.
• Er is nu voor mij basis om op door te bouwen: ik kan starten met wat hardere trainingen die (denk ik) een sub 40 weer mogelijk maken.
• Ik kijk weer wat anders tegen hardlopen aan: ergens dacht ik in oktober-november nog "dit varkentje was ik wel even", maar elke loper en elke periode is anders, wat voor de een geldt geldt niet voor de ander.
• Nieuwe inzichten (nou ja nieuw...) in looptechniek. Ik denk nu dat de onzichtbare efficiëntiecomponent van looptechniek een grotere rol speelt dan het bewust beredeneerde en zichtbare deel. Ik zag in Rotterdam diverse lopers "heel mooi lopen", kaatsend op de voorvoet, hakken optrekkend, heel mechanisch de armen bewegend, met als probleem dat het "te mooi was". Te veel kaatsen voor de snelheid (11 km/u), teveel op voorvoet (doorzak naar hak op 11 km/u is toch echt beter), en die hak optrekken: dit is niet iets wat je bewust moet doen!

Hoe nu verder?

Dit marathontrajectje was voor mij toch wel vrij belastend: en werken, en training geven, en privezaken, en nog wat stukjes schrijven, en en.... Daarom leg ik mezelf nu even niets op. Ik kan dus ook niet exact zeggen wat er gaat gebeuren qua training.

Ik vermoed:

Beetje zwemmen. Kijken hoe dat gaat, ik heb al een halfjaar niet gezwommen en ben vanavond weer begonnen. De 25 meter borstcrawl ging niet harder dan 24 seconden, ofwel: alle snelheid is weg. 

Beetje fietsen. Ook al tijden niet gedaan.

Wat snelle looptrainingen. Misschien zelfs de spikes pakken. Misschien ergens een 5000 meter op de baan!?!?!

En alle andere dingen waar ik niet aan toegekomen ben. 

POV

De training, de evaluatie, de voorspelling

Voor het eerst in jaren sta ik weer eens redelijk goed voorbereid aan de start van de marathon.

We tellen de Berenloop 2015 en Athene 2017 even niet mee. De Berenloop was door kleine blessure niet lekker, Athene was vooral genieten.

Nu heb ik mijn best gedaan om alle trainingscomponenten goed te hebben:
1) Omvang: nu 80 km/week over 13 weken. Iets minder dan ik eigenlijk wilde, maar kleine blessure en griep kwamen voorbij
2) Lange vlotte lopen: op de loopband een 35 km met lange stukken snel, en buiten ook 35 km up-tempo.
3) Blokken: vele loopband blokken van 3x4km tot 5x2000+5x1000 tot 16 km tempo blokken.
4) Kracht

Al deze dingen samengenomen zouden moeten leiden tot sub-3-uur-benen.

Maar zou het echt zo uitkomen?

De laatste training

Gisteren 18 kilometer gelopen met hiervan zo'n 13 km op/tegen marathontempo aan, ik denk in gemiddeld 4.22 ofzo. Op zich voelde dat goed, maar voor een sub 3 moet ik eigelijk nog iets gemakkelijker lopen.

Mijn Garmin vond alles wél okee en toonde wat mooie informatie:

Op basis van hartslag tijdens de training (die laag was) vond hij dat ik dit zou kunnen lopen. En ja... gevoelsmatig moet ik in de buurt kunnen komen.

De voorspelling

Het zou zomaar kunnen dat zondag alles samenvalt:

• Het tempo verschijnt in de benen
• De hartslagmeter vindt alles goed
• Ik raak uitgerust van alle training, van de laatste vermoeiende lange duurloop
• De twee rustdagen (morgen/vrijdag) verwijderen de laatste vermoeidheid
• Het weer wordt perfect

Ik zou in het allerbeste geval net nipt onder de 3 uur kunnen duiken, maar....

MAAR

Ik durf eigenlijk niet op dat tempo weg te gaan. Eerste helft 1.30 terwijl ik al twee jaar zelfs nog geen halve marathon in dat tempo gelopen heb... oei. Ik zou bij 30 instorten...

De hoeveelheid kilometers is net wat aan de kleine kant voor een sub 3... bij 110 km/week zou ik meer inhoud hebben. 

Of... moet ik het toch maar gewoon proberen? Misschien het beste er niet over na te denken maar gewoon zo goed mogelijk voorbereid en het dan DOEN. 

Enfin. Ik houd overal rekening mee. Met DE perfecte benen, waardoor wellicht sub 3, maar ook met een niet zo goede dag en moeite met 3.10 tempo. Zou trouwens ook allang een prima tijd zijn gezien de laatste jaren en leeftijd en zo. Die sub 3 krijg ik niet zomaar, ik denk dat daar nog een halfjaar training extra voor nodig is. Amsterdam 2018. 

Of......