Ja, het gaat best goed eigenlijk, de laatste tijd.
Sinds de kleine blessure over is heb ik o.a. het rondje Mensinghebos 3900 meter, gelopen in tempo's van 1 minuut hard / 1 minuut stilstaan, eerst netto 14.13, toen 13.55.
Ook allerlei andere trainingen met tempo's rond 15 km/uur, wat vlotte langere minutenlopen en blokken 4-3-2 kilometer, heel prima.
Vandaag wilde ik iets als 4000+2000 doen als lang tempo voorbereiding op de zaterdagse Appingedam 10 kilometer. Maar het liep anders!
Inlopen... meh. Zware benen die niet op te tillen waren. Waarom!!! Hoe kan ik zulke slechte benen hebben... enfin, verder niet te zwaar aan tillen en beginnen met het 4000je. Nouja 4000je... ik moest na 500 meter stoppen wegens overweldigend zware benen en geen tempo, geen spanning. Terwijl ik net 13 kilometer per uur liep waar 15 de planning was.
Totale bagger dus.
Ik keerde teleurgesteld terug richting huis... waarom is hardlopen toch zo moeilijk, zucht....
Maar toen,
toen,
toen kreeg ik een idee. Wat als ik nu dat Rondje Mensinghe ga lopen in intervallen van 1 minuut. Ahnee weg dat idee dat kan toch niet! Maar... maar als ik gewoon ga beginnen. Ik kan altijd stoppen na 1 interval als de benen nog steeds bagger zijn, of doorgaan naarmate het goed gaat. Ok
OK!
En alsof de hele zwarebenengeschiedenis niet bestond, ramde ik opeens het rondje, in een keurig gemiddelde van 17.2 kilometer per uur, in 14 intervalletjes van telkens een kleine minuut met minuut stilstaan pauze.
PR 13.35! En aardig op weg naar alltimePR van 12.39
Geen opmerkingen:
Een reactie posten