okee terug van vakantie nu de training weer oppakken

Afgelopen drie weken ofzo, erg weinig getraind qua lopen: 110 km in 4 weken.
Vrij veel gefietst, met een PR op het vlakke (60 km 1.51.45).

Nu een plan maken om toch nog de berenloop te kunnen lopen:

Het plan is grofweg om de komende 13 trainingsweken (gerekend van woensdag tot dinsdag, dinsdag is de laatste trainingsdag voor de Berenloop), 1300 kilometer te lopen. Ik begin rustig, en ga geleidelijk meer, langer, harder lopen.

Opbouw is ongeveer hetzelfde als voor Amsterdam 2013, hoewel ik nu het gevoel heb minder 'in vorm' te zijn dan vorige zomer. Voet doet nog steeds iets zeer, maar dat trekt misschien weg als ik echt in training ben. Had/heb nog een raar gevoel in longen, gisteren (terugreis uit Frankrijk) continu een soort steken.

Het voorlopige concept is dat ik net als vorig jaar heel weinig 'harde tempo's' ga doen. De 80-10-10 verhouding wordt misschien wel 85-7-7. Ik ga vooral heel veel heel rustig lopen, heel 'fit' worden, en tzt (oktober) komt hopelijk het tempo erin.

Veel meer kan ik nog niet zeggen. Het wordt ongetwijfeld een enorm interessante voorbereiding, maar het zou een fout zijn om teveel tevoren vast te leggen (zoals wanneer welke duurloop en in welk tempo, onmogelijk te zeggen zelfs een week vooruit). Het 'teveel plannen' is in feite een beperking op de natuurlijke ontwikkeling van het trainingsproces. Eigenlijk wil ik me zo weinig mogelijk mentaal bemoeien met het trainingsproces, maar het op een soort intuitieve natuurlijke manier zichzelf laten ontwikkelen: perfectie. Het is een vrij lastige combinatie: zowel heel erg aanwezig zijn (je moet de trainingen uiteraard DOEN), als heel erg afwezig zijn zodat de training zichzelf regelt (get out of the way, het gras groeit uit zichzelf). Als de balans naar teveel 'sturing' of 'aanwezigheid' doorslaat zal het resultaat geforceerd zijn, als de balans de andere kant op slaat is er te weinig lijn in de training. Het is volgens mij vergelijkbaar met een kunstenaarsdilemma: je moet nou eenmaal de kwast op het doek zetten om iets te laten zien. Maar aan de andere kant moet het schilderij zichzelf schilderen zonder bemoeienis van een 'ego'.

ach.. vaag verhaal.

Ander verhaal zou zijn: ik moet mijn AD ophogen naar 15.7 km/u om een sub 3 uur mogelijk te maken. Hiertoe moet ik een aantal weken lang 10x1000 op 3.55-4.00 lopen en lange duurloop uitbouwen naar 2.5 uur, en enkele lange harde duurlopen. Omvang 8 weken van 100. Probleem hiermee is dat dit op een of andere manier een fantasieloos saai verhaal is.

POV