De training
Gaat opzich goed.
Mijn Garmin zegt dat mijn VO2max zakt, nu nog slechts 55. Kan zijn dat dat een reactie is op de vele training.
Sinds woensdag 2 weken geleden heb ik in 16 dagen ongeveer 210 km equivalent getraind (ca 160 lopen en ca 120 km fietsen). Benen voelen best okee...
Vanaf morgen tot volgende week zondag wil ik zo'n 140 km lopen, alles vrij rustig. Laten we zeggen: 25+20+10+14+16+10+0+25+20. Dan daarna wat rusten en dan de 10km van Vries.
Het zou zomaar kunnen dat ik daar weer 'goede benen' heb. Ik zie mezelf wel 41.xx lopen, daaronder wordt moeilijk tenzij "de magie" toeslaat.
De magie
Ik heb me er een hele tijd niet echt mee bezig gehouden: met de volmaakte perfectie die achter het leven ligt (weet niet exact hoe ik het moet zeggen).
Alles lijkt 'gewoon' als je er niet bij stilstaat. Maar het is uiteraard al een wonder dat je elke ochten redelijk gezond weer opstaat. Alles doet het nog. Cellen zijn vernieuwd... de perfectie in de natuur doet continu zijn werk.
Volgens mij strekt zich dat uit over "alles", alles wat je doet is ook doortrokken van perfectie. Tenzij.... tenzij je daar niet op vertrouwt. Voorbeeld: blessure. Als je een blessure krijgt is de natuurlijke neiging om even rustig aan te doen. Maar dat doen we natuurlijk niet. We weten het beter dan de natuur. Of neem doelen. Als je een goed doel kiest dat in het verlengde ligt van de natuurlijke lijn der dingen dan gaat alles vanzelf. Maar als het haaks staat op... tja dan...
anyway, over die 10k: de magie bestaat erin dat allerlei lichaamsprocessen en ook iets als zin om te lopen samenvallen, en dat ik daar niets bewusts aan moet/kan doen. Wel trainingsschema, maar hoe het op dat moment zelf gaat niet.
Okee nog een poging.
Er is natuurkracht die zich volledig onttrekt aan het denkende brein. Ik kan dus niets doen om die kracht bewust in te zetten, ik kan slechts me ervan bewust zijn dat "ik niet alles zelf hoef te doen", iets helpt mij (en iedereen).
Dat kleine feitje weten scheelt alles
POV
Alles over mijn eigen hardloopbeleving, trainingsprestaties, trainingsmethoden
27 oktober 2018
20 oktober 2018
Marathon gelopen - weer in training - sporthorloges - Vaporfly - trainingsaanpak
Marathon gelopen!
Voor wie het niet wist: ik ben tweedes geworden op de Westerkwartier Marathon.
Tijd 3.27.
Gelopen op 5 weken training a 65 km/week. Niet veel voor een marathon en ik kon er net een paar duurlopen in krijgen (resp 16, 18, 28, 31) wat net genoeg was om de marathon in een soort vlot duurtempo uit te lopen. Tweede tijd bij de 50+.
Weer in training
Na de marathon was het de vraag: hoe verder. Want ik wil nog altijd (hoewel het waarschijnlijk onmogelijk is) onder de drie uur lopen. En daar moet wel wat voor gebeuren.
Ik had met trainer PD twee strategieën besproken:
Ik ben nu eerst strategie 1) aan het doen: heb na de marathon in 6 dagen tijd 100 km (equivalent) getraind (65 lopen 35 fiet equivalent).
Onderdeel van deze strategie is overigens wel om af en toe eens te kijken "hoe goed de benen nu eigenlijk zijn" en dan komen we uit bij:
Vaporfly test training
Vandaag gedaan: 2.6, 2.0, 1.4 km op de Vaporfly 4% schoen. Zou ik enigszins tempo kunnen maken?
En ja!
Conclusie voorlopig: plan a) werkt voor mij! Rustig veel kilometers maken vergroot je topsnelheid op de 10k!?!
We roepen in herinnering: ik liep in 2013 de marathon Amsterdam in 2.57. Toen heb ik tevoren ook vooral heel veel duurwerk gedaan en eigenlijk vrijwel geen dingen sneller dan marathontempo, afgezien van een 15x1500 meter monstertraining. Maar trainingen als bijvoorbeeld 10x400 hard of 6x1000 in 3.50 kwamen niet voor in mijn schema. Of de marathon Rotterdam 2013. Wegens blessure kon ik 2 maandenlang niet boven de 13 km/uur lopen. Vervolgens helemaal uit het niets een 10k in 38.00 en een 2.58 marathon.
Sporthorloge
Okee okee. Ik heb een Garmin645. Maar.... hij heeft een soort interne coach.
Deze coach vertelt dat ik 3 weken geleden in 'piek' vorm was met een VO2max van 61. Deze vertelt me de hele afgelopen week dat ik in "niet productief" training ben met VO2max van 58. Hoezo niet productief. Vandaag zojuist een training gelopen die kwalitatief de beste van de afgelopen zes weken was, en waarbij ik de afgelopen anderhalve week vele rustige kilometers gemaakt heb. Zeer productief dus slaat de plank mis.
Ik begrijp het wel: door het grote trainingsblok was ik wellicht wat moe en was hartslag bij 12-13 km/uur wat hoger dan twee weken eerder. MAAR DAT IS JUIST DE BEDOELING VAN TRAINING. Dat je 'wat moe bent'. En dat je lichaam daar dan op reageert.
Het horloge geeft dus eigenlijk een iets te directe / kortzichtige feedback. Het moet eigenlijk zeggen "gezien je trainingsfase is het huidige patroon correct, ga zo door" maar zegt "huh je bent moe...stoppen!!".
Enfin.
Voor wie het niet wist: ik ben tweedes geworden op de Westerkwartier Marathon.
Tijd 3.27.
Gelopen op 5 weken training a 65 km/week. Niet veel voor een marathon en ik kon er net een paar duurlopen in krijgen (resp 16, 18, 28, 31) wat net genoeg was om de marathon in een soort vlot duurtempo uit te lopen. Tweede tijd bij de 50+.
Weer in training
Na de marathon was het de vraag: hoe verder. Want ik wil nog altijd (hoewel het waarschijnlijk onmogelijk is) onder de drie uur lopen. En daar moet wel wat voor gebeuren.
Ik had met trainer PD twee strategieën besproken:
- 'veel kilometers maken, rustig trainen', bijvoorbeeld 100+ per week en kijken of de benen daar goed van worden. Als experiment zou ik dan vanaf 10 oktober een week of zes veel kilometers maken en kijken wat er gebeurt. Bijv in een week: 12km - 14km - clubtraining 14km - rust - 15km - 20km - 25km. Onderdeel van de strategie is: NIET hard trainen maar alles in sub tempo, hartslagen rond 130-140.
- 'oudemannentraining': wat minder kilometers, wat meer rustdagen. Sommige trainingsdagen flink zwaar maken maar andere dagen rusten. Bijv in een week: rust - 10km - clubtraining 20k - rust - krachttr - 30km - 10 km. Soms hard trainen, hartslagen wat hoger.
Ik ben nu eerst strategie 1) aan het doen: heb na de marathon in 6 dagen tijd 100 km (equivalent) getraind (65 lopen 35 fiet equivalent).
Onderdeel van deze strategie is overigens wel om af en toe eens te kijken "hoe goed de benen nu eigenlijk zijn" en dan komen we uit bij:
Vaporfly test training
Vandaag gedaan: 2.6, 2.0, 1.4 km op de Vaporfly 4% schoen. Zou ik enigszins tempo kunnen maken?
En ja!
- 2.6km op circa 4.14 tempo / HF145. Voelde redelijk gemakkelijk en is het sub 3 uur tempo
- 2.0km in 3.57/4.01, HF150. Voelde niet eens slecht. De Vaporfly's lijken hier 10 sec per km aan mijn tempo toe te voegen!
- 1.4km in 3.48 tempo, HF tot 153.
Ik blijk dus ondanks dat ik in training al wekenlang dit tempo niet gelopen heb (we tellen de 2x500 T15 van afgelopen woensdag ff niet mee) toch zomaar goed tempo te kunnen maken!
Conclusie voorlopig: plan a) werkt voor mij! Rustig veel kilometers maken vergroot je topsnelheid op de 10k!?!
We roepen in herinnering: ik liep in 2013 de marathon Amsterdam in 2.57. Toen heb ik tevoren ook vooral heel veel duurwerk gedaan en eigenlijk vrijwel geen dingen sneller dan marathontempo, afgezien van een 15x1500 meter monstertraining. Maar trainingen als bijvoorbeeld 10x400 hard of 6x1000 in 3.50 kwamen niet voor in mijn schema. Of de marathon Rotterdam 2013. Wegens blessure kon ik 2 maandenlang niet boven de 13 km/uur lopen. Vervolgens helemaal uit het niets een 10k in 38.00 en een 2.58 marathon.
Sporthorloge
Okee okee. Ik heb een Garmin645. Maar.... hij heeft een soort interne coach.
Deze coach vertelt dat ik 3 weken geleden in 'piek' vorm was met een VO2max van 61. Deze vertelt me de hele afgelopen week dat ik in "niet productief" training ben met VO2max van 58. Hoezo niet productief. Vandaag zojuist een training gelopen die kwalitatief de beste van de afgelopen zes weken was, en waarbij ik de afgelopen anderhalve week vele rustige kilometers gemaakt heb. Zeer productief dus slaat de plank mis.
Ik begrijp het wel: door het grote trainingsblok was ik wellicht wat moe en was hartslag bij 12-13 km/uur wat hoger dan twee weken eerder. MAAR DAT IS JUIST DE BEDOELING VAN TRAINING. Dat je 'wat moe bent'. En dat je lichaam daar dan op reageert.
Het horloge geeft dus eigenlijk een iets te directe / kortzichtige feedback. Het moet eigenlijk zeggen "gezien je trainingsfase is het huidige patroon correct, ga zo door" maar zegt "huh je bent moe...stoppen!!".
Enfin.
04 oktober 2018
De Pegasus
Hellllpp… wat zijn er veel schoenen!
Een
tsunami aan hardloopschoenen lijkt de markt te overspoelen. Je kan er mee
hardlopen en/of casual dragen en/of op de schoorsteenmantel zetten om mee te
pronken. Want o wat zijn ze tegenwoordig mooi: afwerking, kleurstelling… Het is
lastig kiezen. Je kan natuurlijk gewoon de oude vertrouwde schoen kiezen, de
diverse Asics Cumuli (waar ik altijd in loop). Maar je wilt ook wel eens wat
nieuws, iets moois. Alleen… oei die prijs. Al snel kijk je tegen 180 euro aan.
Hoe kies je eigenlijk een schoen?
Je kan natuurlijk gewoon naar de winkel gaan en eens wat proberen. Maar je kan ook een voorselectie doen.
- Waar loop ik al heel lang heel fijn op? Bijvoorbeeld, sedert ergens in de jaren ’80 bestaat er de Nike Pegasus. Een mooi schoentje die iedereen leek te passen. Soepel genoeg om veel te dragen, licht genoeg voor wedstrijden, sterk genoeg voor trainingen.
- Welke vernieuwingen zie ik zitten? Wellicht iets in de zool dat een groot percentage van de landingsenergie teruggeeft?
- Bovenwerk, ik wil geen stugge veters of vervelende naden en drukpunten.
Zoals gezegd, ik loop al
heel lang op de Asics Cumulus. De fabrikant heeft niet de fout gemaakt om een
populaire schoen uit te faseren en zo een heleboel ontevreden klanten te krijgen.
Nee… ik kan altijd vertrouwen op een volgende versie, weer ietsje beter, ietsje
moderner, maar met dezelfde goede eigenschappen.
… en… en… toen kwam de Nike Air
Pegasus 35
Dan is er het verhaal van Pegasus. Al vele jaren een household name… de schoen eigenaren kunnen erop vertrouwen dat het volgende model vrijwel gelijk is aan het vorige en kopen de schoenen blind.
Maar: Oeioei! In haar
onnoemelijke wijsheid heeft Nike gemeend het model flink te moeten veranderen. Nieuw
zijn o.a. een Zoom Air unit over de hele lengte en Mesh/Flywire bovenmateriaal
en veters. Hierdoor voelt de schoen ietsje anders aan. Iets krapper in de
voorvoet maar dit wordt deels gecompenseerd door de soepele mesh bovenkant. Aan de ene kant moet
de trouwe Pegasus gebruiker zich even heroriënteren: zitten ze nog steeds
vertrouwd? Ben ik blij met de andere pasvorm? Aan de andere kant blijkt de
Pegasus 35 een echte verbetering te zijn. Aan de bovenstaande criteria bullet 2 en 3 wordt aan voldaan!
Nike besefte uiteraard ook dat vernieuwing wel tot verbetering moet leiden en
heeft daarom Mo Farah gevraagd naar zijn oordeel. Deze heeft wat kleine tips
gegeven (o.a. extra ruimte voor de achillespees) en ja! De Schoen Is Goed.
Ik scan snel wat
reviews en de berichten zijn goed. De zool en de soepele pasvorm worden gewaardeerd.
Bestaande Pegasus gebruikers: wel even passen en niet blind kopen, maar er zijn
geen redenen om te switchen naar een andere schoen.
Natuurlijk even de prijs
afwachten want voor 180 euro kopen we hem niet. Maar ahh…. Een zeer acceptabele
119 euro is wat ik zie.
Via de website als sportshowroom.nl
zijn alle varianten van de schoen te krijgen. Kopen!
POV
(advertorial)
(advertorial)
Abonneren op:
Posts (Atom)