Bij het opstaan: rare steek in linker enkel. Nog steeds iets vocht in de voet. Tja.
Verder blijk ik inderdaad te kunnen blijven fietsen, dit heeft zelfs gunstige invloed op dat vocht, dus da's mooi. De getallen uit de fietstraining zijn ook goed:
Zaterdag 45k gemiddeld 31
- 1.56 per km: Hartslag 128
- 1.54 per km: Hartslag 134
- 1.51 per km: Hartslag 139
Zondag 55k gemiddeld 31
- 1.49 per km: HF 141
- 1.56 per km: HF 128
Ben nu bezig wat plannen en toekomstvisies m.b.t. mijn eigen hardlopen te dumpen. "ik moet begin november weer in vorm zijn" of "marathon Parijs". Ik zal blij zijn als ik daar gewoon kan lopen, hoe dan ook wordt het fijn.
Anders gezegd: afkicken van het 'in training zijn'.
En er is ruimte voor andere 'dingen'.
Er is uiteraard altijd ruimte voor van alles en nog wat. Het menselijk brein is enorm qua capaciteit en mogelijkheden. \
Ik lijk opeens creatief te worden: zou het mogelijk zijn een BOEK over training te publiceren, als booklet op mijn eigen halfslapende website (www.pauloudevrielink.com). Als een miljoen mensen dit kopen, ben ik een rijk man!
Ook spiegel ik mezelf aan filosofen en wetenschappers: wat zeggen zij, wat mij raakt.
Wetenschap en trainingsleer wordt vaak gezien als "als we maar genoeg weten dan zijn we uit de problemen", maar vergeten wordt dat er naast kennis, wat gezien kan worden als het "snappen van bepaalde onderdelen van de Wereld" of van een bepaald gebied zoals atletiektraining, er nog veel meer "niet-kennis" is, ofwel gebieden die slechts te betreden zijn wanneer men zich van zijn huidige kennis ontdoet. Onontgonnen gebied is alleen met een open, niet door kennis gekleurde geest toegankelijk (en ALLE kennis kleurt / bepaalt de geestestoestand). Hoe saai zou het zijn als we alles (denken te) begrijpen.
En de huidige wereld waarin wij leven focust zich natuurlijk enorm op 'dingen weten', zodoende alles onder controle kunnen houden, elke omstandigheid de baas zijn.
Maar een simpele blessure slaat de controle al uit handen. En dan dringt zich dit inzicht aan mij op: precies dat uit handen slaan van de controle, maakt de weg vrij voor "leven" zoals het uit zichzelf, zonder ballast van het weten van dingen, manifesteert.... moet de consequenties van dit inzicht nog wat tot me laten doordringen maar ben nu al blij met wat de blessure mij brengt.
later meer...
POV
Geen opmerkingen:
Een reactie posten