De Tijdrit.
En hij ging goed
Het parcours was wat saai: asfaltwegen achter Roden met 8x een korte stop (20 seconden) om te keren en om wat suikerwater te drinken (ik vind drinken tijdens hardrijden erg lastig).
Maar het ging goed: 1.49.48, met als tussentijden:
10k: 17.50 (windmee)
20k: 36.25 (windtegen)
30k: 54.55
40k: 72.45 (windmee)
50k: 91.20
60k: 109.48
En het ging eigenlijk erg goed, qua aerobe conditie want gemiddelde hartslag 143, en gevoel in benen was vele malen beter dan vorig jaar, de 1.51.50 poging. Het enige probleem vandaag was dat ik in de laatste 20 km niet kon doortrekken. Ik bleek nog flink wat power over te hebben wegens iets voorzichtige start, maar kon die niet kwijt omdat ik continu tegen de kramp (kuiten) aan zat.
Mede daarom zit ik nu, eigenlijk totaal niet moe, dit verslagje te tikken. Ik vermoed dat een 1.48 er eigenlijk ook wel in zit: hartslag kan rond 147, en op die kramp moet ik iets verzinnen. Waarschijnlijk: niet hardlopen de dag ervoor...
Verder ben ik ook erg "tevreden met mijn hart" want sinds vorig jaar die toestanden met dat bliepje denk ik soms onwillekeurig" ben ik niet aan het overbelasten? Maar vandaag was hart en ademhaling helemaal geen probleem: nergens buiten adem, rustige hartslag. Bottleneck zit, zoals zo vaak, in de Stofwisschelingschprocessen in den Benen. ... dit voelt fijn.
POV
Geen opmerkingen:
Een reactie posten