ik hink op twee gedachten (letterlijk)

De aanpak van rusten werkt maar matig. Misschien heb ik te weinig geduld, maar vandaag bij mijn duurloopje van een uurtje ging het niet beter dan zondag. Het licht beknellende gevoel in mijn kuit gaat niet echt weg. Maar aan het eind van het uurtje werd het beter, en de 2x1000 in 4 minuten op het eind, gingen zelfs wel aardig.

Het fietsen op de hometrainer wat mijn plan was, ik heb het nog niet gedaan, deels door tijdgebrek, deels omdat ik deze week naar/van mijn werk ben gefietst. En deels omdat gewoon rusten ook wel lekker is

Zoals Simon Vroemen al zei, wedstrijden gaan ook vaak niet goed, dan wordt de herinnering aan goed gelukte experimenten nog beter. Op mijn sterfbed murmel ik waarschijnlijk 'jaaah kleinkinderen, opa heeft in 1997 nog eens harder gelopen dan jullie allemaal bij elkaar, heheheh'

POV