De training ging goed.
Langzaam verdwijnt de blessure. Sterker nog, vanaf de buitenkant weet niemand meer dat ik geblesseerd ben.
Want in de sportschool liep ik 2 sets van 5x1 minuut (2'wandel/dribbel pauze), afgewisseld met krachtoefeningen. Nadat de eerste set in gemiddeld 17.3 km/u was afgewerkt en ik nog nergens last van had, heb ik in set twee nog er een paar op 18.0 km/u gedaan en, okee, nog een laatste a 19 km/u (er keken ook zoveel dames mee).
Het herstel gaat heel goed. Het tempo stijgt geleidelijk, zonder problemen, en de tijdsduur na de training dat de onderste buikspieren zeer doen is verkort tot twee dagen.
De aanpak om met minutenlopen in plaats van rustige duurlopen te beginnen is goed geweest. Ik ga er nog een tijdje mee door totdat de tijdsduur van zere buikspieren is beperkt tot nul dagen en nul minuten.
Het theorietje
Het lijkt alsof bij dit soort blessures, en veel andere 'vage' blessures, die 'over zouden moeten gaan' maar niet over gaan, er een soort verkrampingsfactor een rol speelt. Het lijkt alsof, bij een bepaalde niet al te hoge belastingdrempel, het lichaam aan de rem trekt door enkele spieren in te laten verkrampen. Normaal een gewenste reactie om overbelasting te voorkomen, maar soms lijkt het alsof die verkrampingstrigger te vroeg af gaat.
Deze verkeerde instelling van het lichaam kan volgens mij ongedaan gemaakt worden door telkens te belasten tot net onder die verkrampingsbelasting. Bijvoorbeeld 10x40 seconden soepel, of 10x10 seconden soepel desnoods. Net voor je verkrampt ga je stoppen en weer ontspannen worden.
En elke volgende training blijkt die drempel weer iets verder te liggen: omdat je lichaam niet in 'hoeft te grijpen' wordt die foute vaardigheid afgeleerd.
bovenstaande moet ik nog wat herformuleren, maar vooruit, publiceren maar...
POV
2 opmerkingen:
Mooie redenatie... ik zelf heb door nog steeds toenemende looptrainingbelasting en relatief geringe loopervaring (2 jaar nu en leeftijd: 52) ook dit soort blessures. Soms langer durend, soms korter - meestal intens en uiterst vervelend.
Het advies van mijn fysio (Jeanet Spigt, praktijk Nassaukade57) is in dezelfde richting als jouw strategie... zorg dat je zo kort belast dat je geen last of pijn krijgt, intensiteit niet per sé beperken, alleen als pijn of last je corrigeert.
En... nu komen we op het niveau dat ligt onder jouw redenatie: de 'kramp', of hoe jij dat noemt, van spieren/pezen heeft heel waarschijnlijk te maken met onvoldoende specifieke kracht van compenserende spieren of stabiliteit van banden- pees en spiergestel, dat indirect of direct verbonden is met de geblesseerde 'plek'.
Dat pleit dan weer indirect voor complementaire krachttraining.
De vraag blijft... is de tijdsduur en intensiteit verminderen als generieke algemeen geldende maatregelen specifiek genoeg voor recreatieve of wedstrijdgerichte lopers?
Overigens leuk om je gedachtengang te volgen? Helpt mij wel. Dank.
Mooi dat je d'r wat aan hebt,
Waar ik op doel is de situatie dat eigenlijk alles alweer genezen of 'sterk' is, maar dat je lichaam (of een soort 'central governor', zie google), nog op d'een of d'andere manier aan de rem trekt hoewel dat niet nodig is. En die rem probeer je van de rem af te halen.
Maar daarnaast is het belangrijk, zeker als je nog niet zolang traint, om gevarieerd te trainen, en eventueel krachtoefeningen te doen. Hoewel veel recreatieve lopers vaak kracht genoeg hebben maar (te) weinig duurvermogen.
Ik zou zeggen, tijdsduur verminderen, en (als de acute blessure over is), intensiteit enigszins handhaven.
En alternatieve training (fietsen).
En je moet weten dat je progressie niet drastisch afneemt van een paar weken of zelfs een paar maanden alternatieve training. Als je de intentie hebt om terug te komen dan kom je sterker terug, al was het alleen al omdat je doordat je die intentie hebt, oog zult hebben voor goede alternatieve trainingen en gevoel houdt voor je lichamelijke mogelijkheden en zult weten wanneer je weer los kan gaan. Pff... wat een volzin.
Tenslotte, op jouw leeftijd zijn blessures niet in een weekje over, het duurt gewoon langer, zoals ook in mijn Loopgroep Roden. Maar ze gaan over.
Een reactie posten