Donderdag en zaterdag rustdagen, te moe cq geen zin.
Vrijdag 6 kilometer in 30 minuten, harken, moeizaam, geen souplesse, ik worstelde me door het verplichte halve uurtje heen. Teveel gewerkt, moe, duizelig.
En vandaag: met loopgroep een gezamenlijke ochtendtraining Norg/Peize/Roden gedaan. Voor mij kwam dit neer op te vroeg opstaan, heen willen fietsen (8 kilometer), lekke band, wisselen, heel hard (30+) fietsen om op tijd te zijn, net te laat, gezocht lopend en op fiets, na 40 minuten de groep gevonden, nog wat meegetraind (totaal 8 kilometer).
Maar het was nog niet gedaan! Ergens in mijn hoofd zat nog een plan om 'iets zwaars' te doen, en 's avonds nog net in het licht: 6x1000 met 2'pauze: 3.45/45/48/50/54/54. Dit ging zwaar, ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat ik dit tempo 10 kilometer vol ga houden. Maar dat zal gemakkelijk gaan lukken... Die aanname is uitsluitend gebaseerd op ervaring hoe dit gaat lopen. Komende woensdag weer 6x1000 die, op de baan, sneller zal gaan en gemakkelijker (trainingseffect van de vandaag gelopen 6x1000). Daarna klikt er iets op zn plaats en kan ik opeens langere tijd hoog tempo lopen. Ja...
En ook zet zo'n 6x1000 alles weer in perspectief. Was ik ervoor nog gestresst van het werk en alle verantwoordelijkheid, na de training weet ik de prioriteiten weer; training en relaxt zijn komt eerst, daarna zal alles gemakkelijk volgen, werk zal goed gaan omdat ik relaxt ben ... maar laat ik maar stoppen nu, het is al laat.
POV
POV
Geen opmerkingen:
Een reactie posten