Nu de WK atletiek begonnen is, en de eerste wedstrijden gelopen zijn, 'voel' ik al kijkend, alweer de kick van het lopen van snelle wedstrijden. Het moeiteloze harde lopen, gevolgd door het doorbijten en dieper gaan dan je kan, de intensiteit.
Er is wel eens onderzoek verricht naar het effect van kijken naar topprestaties, op je eigen presteren. En het blijkt dat je daar 'beter van wordt'. Dit komt omdat je ziet 'hoe het moet'. Bij technische sporten als basketball of biljart ligt het voor de hadn, maar ook hardlopen is natuurlijk een technische sport.
Vandaag zag ik de 10 kilometer vrouwen, dat roept weer beelden op van mijzelf moeiteloos hardlopend tijdens snelle wedstrijden ooit (naast andere beelden), een bepaald beeld 'snelle wedstrijd' wordt opgeroepen. Het is een beeld van hardheid/pijn/ontspanning/techniek/concentratie, en ik zie mezelf morgen de 10kilometer al lopen in Groningen... zou ik mijn 45+PR van 38.30 kunnen breken?
POV
ps... deze week een aardig blokje gedraaid,
in totaal 120km gefietst@30km/u en 45 km hardgelopen, aeroob equivalent ongeveer 90 km, nog exclusief morgen waar ik toch wel probeer in totaal 25 km te lopen.
pps... na morgen ga ik beslissen: wel of geen marathonvoorbereiding. Ik ben erg 'fit', niet moe te krijgen en kan gemakkelijk veel training aan. Het is alleen maar een kwestie van wel/geen blessure.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten