De voorbereidingen, woensdag, donderdag... de benen...
Ze doen opeens aan alle kanten zeer. Maar voelen wel sterk.
Dat zeer, kan te maken hebben met wat wandeltochtjes met zware wandelschoenen...
Gisteren 16k gelopen waarvan 8km rond de 14 a 16 km/uur. Pas tegen het eind veranderde het harkende lopen in relatief soepel kaatsend vlot lopen..
Vandaag, zaterdag, dus: Bovensmilde 10 kilometer.
Ik voelde me prima, had helemaal geen last, qua benen, van de woensdag/donderdagtraining. Het was mijn weer, lekker warm, en ik besloot nu eens echt alles te geven in de wedstrijd. De start: groepje van 3 met een snelle Groningen Atletiek dame liep meteen weg, groepje daarachter waar ik net bij kon blijven. Na een kilometer ofzo merkte ik dat ik goede benen had en kon de groep passeren... ik liep 4e, dus 3e in cat. mannen. Liep echt te genieten, power in benen, een gevoel identiek aan mijn tijdritje afgelopen zondag. Toen na 2.5 km opeens een raar gevoel in linkerhamstring... bleef wat op achtergrond maar op 3.5 opeens kramp, ik kon niet doorlopen. Snel klokje ingedrukt en gestopt. Terugdribbelen naar auto.
Ik bleek 3.52 km in 13.04 gelopen te hebben, dit is schema 37.15. Had ik vast niet gehaald maar er zat vandaag zeker een 38.00, misschien wel sneller, in. Jammer!
Maar... ondanks de kramp was het een goede dag... want ik had wel het zelfvertrouwen en agressie en 'wedstrijdgevoel'... Ik bedoel: ik denk vaak teveel na en probeer alles te berekenen. Maar in een goede wedstrijd ben je blanco, je denkt niet op die manier na en gaat gewoon voluit.
Over de oorzaak vd kramp: kan iets te maken hebben met de woens/donderdagtraining, met uitvalpassen etc. En met het lopen op wandelschoenen en met dochter/zoon op rug lopen, misschien is er 'iets' scheef geschoten. Er lijkt iets uit de rug te komen. Nouja... maar even goed uitfietsen zo.
POV
ps.. 's avonds nog uitgefietst. Zoals verwacht goede benen, 31 km/h....
ps2... Morgen de Ventoux... ik heb hem ooit ook beklommen, het was volgens mij '96. Ik fietste hem op in 1.46, met een hartslag van continu 162. Een eerdere poging een dag eerder faalde op een verkeerd verzet (totaal verzuurd moest ik toen na 8 kilometer omkeren). Die laatste 8 kilometer was wat gemakkelijker dan het stuk door het bos... eigenlijk niet al te moeilijk, maar wel lang. Het is gewoon simpelweg ruim 100 minuten 'vermogen trappen', maar deze gewone phyzieke prestatie wordt bijzonder gemaakt omdat het toevallig tegen een bekende berg op is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten