Writer's block ten einde

Dat wil zeggen: ik heb opeens de behoefte om weer te schrijven.
Stukjes, en tekstjes, over diverse onderwerpen.
Dit, om de tsunami aan onzin die hier en daar op ons afkomt, enigszins in te dammen en in de juiste kaders te plaatsen.
Er worden uiteraard ook veel "goede dingen" geschreven, maar toch, maar toch...

Er zijn onderwerpen zoals:

• Omgaan met blessures continued.... mijn eigen blessure is nog niet over, niemand weet wat de oorzaak is en ik weet niet wat ik moet doen om het over te laten gaan. Hierbij ontstaat het verschijnsel dat divers mensen meningen krijgen zoals "je moet gewoon een maand niets doen" en dat heel dwingend gaan vertellen, onwetend van alle ins en outs van de specifieke blessure...
• Voeding: er is de tsunami aan goedbedoelde adviezen om "veel koolhydraten te eten" als hardloper. Hier zijn serieuze gezondheidskundige kanttekeningen bij te plaatsen en die gaan dan in tegen gevestigde meningen en namen. Er is ook een tsunami aan "geen koolhydraten mafia" die het tegenovergestelde beweert. Hiertussen ligt het ideale optimum, en eigenlijk heeft vrijwel niemand voldoende informatie over waar dat ligt. Ik wel (...).
• Training: er is de 'anaerobe drempel mafia'. Die drempel moet omhoog..... En er is de krachttraining en intensieve-training mafia die deze vormen door wil drukken. Hierbij vergetend dat 80% van de recreatieve hardlopers veel van deze trainingsvormen helemaal niet verdraagt en er geblesseerd of gedemotiveerd van raakt of te moe van wordt. Deze groep wordt totaal onderbelicht, ik wil de hele zaak vanaf de andere kant (de recreant) benaderen.
• "wat moeten we in deze wereld", we zijn ons leuk aan het vermaken met sport enzo, ondertussen gebeuren er allerlei belangrijke dingen in de wereld, maar hey, het zal mijn tijd wel duren.
• Wat is nu exact de anaerobe drempel, is het van belang, wat gebeurt er fysiologisch gezien, waarom moet je er boven of er onder trainen, waarom werkt het als je dergelijke trainingen doet. Er zijn, heb ik gemerkt, zovele misverstanden....

Maar ik moet me niet vertillen, klein beginnen... 

Okee... later meer

Trainen gaat overigens okee. Enkel nog steeds knel, maar doet niet pijn dus tja. 

POV

ps: jeej!!! Mijn 3 LT3 trainers die ik begeleidde, zijn allen geslaagd voor hun examen! Het was niet voor iedereen even gemakkelijk maar toch gelukt.

ps2: jeej!!!! Ik werd op datzelfde examen gepolst voor een functie van (adspirant) opleider bij de KNAU, de atletiekunie. Oopsss.... even over denken. Lijkt me interessant.