Mijn schrijftempo op dit blog past zich aan aan de herstelsnelheid van mijn enkelblessure.
Maar, niet dat er niets gebeurt!
Qua training: de enkel moest wel even herstellen van de zondagse HIIT vorige week, maar opzich hinderde dat de training niet al te erg:
- maandag: testje op HF140 fietsen, leverde een PR qua wattage op: gedurende ruim 20 minuten ca 246 watt
- dinsdag: 17 km rustig, om de duur wat uit te bouwen
- woensdag: eerst 6 km rustig, dan nog 7.5k inclusief wat vlotte 100jes en nog wat rustige tempo's. Gevoelige enkel.
- donderdag: even kort loslopen, verder niets.
- vrijdag: ik wilde 3x1400 lopen op 15.5 km/uur, maar kon het tempo niet maken wegens te zware vermoeide benen. Moest na 700 meter opgeven en besloot dan maar de volgende dag 10x500 te gaan doen.
- ZATERDAG: de benchmark training van 10x 500 meter/pauze kleiner dan 2 minuten. Deze serie volbracht ik gemiddeld in 1.53. Eerste 5 in ca 1.50, dan 3 in 1.53, dan 2 in 1.58. Te hard gestart. Maar okee, enkel hield zich prima, dus fijn. Het viel me tegen hoe moelijk deze training was. De benen waren enorm zwaar de laatste herhalingen, en de hartslag was, paradoxaal, lager (in begin 153, laatsten 147). Kan komen doordat ik nog moe was van slaaptekort.
- zondag: eerst ziek/koortsig, maar later op de dag, 's avonds, nog wat gelopen. Ook als eksperiement, op mijn wedstrijdschoentjes (Asics Gel Hyperspeed) ingelegd met harde steunzolen, kijken of ik hier geen last van enkel op kreeg. En ging vrij goed: ca 3 kilometer op een tempo van ca 12 km/uur met lage hartslag van 125. Het voelt alsof ik (over een hele tijd...) hier wel weer eens tempo's op zou kunnen lopen.
Dat ideetje van die tempo's op die snelle schoenen: als voet maar stabiel genoeg staat zonder teveel zwikken en draaien, dan moet enkel eraan kunnen wennen. Daarom maandagavond even wat filmmateriaal opgenomen: slowmotion filmpjes op 15 km/uur op de Asics Cumulus 17 cq op de Hyperspeed. En een paar screenshots.
Eerst de filmpjes:
De hyperspeed: enkel links buigt behoorlijk door...
De cumuli: enkel blijft aardig stabiel!
Dan de analyse: een paar screenshots: cumuli
En hyperspeed:
Wat duidelijk is uit deze beelden:
- Rechts is er geen probleem. Mooie rechte landing
- Links is mijn enkel te flexibel. Om een of andere reden knikt hij te ver naar binnen. Dit kan de problemen met mijn enkel veroorzaken. Met goede schoenen (cumuli) is het doorzwikken minder, met de antipronatievariant van diezelde cumuli is het NOG beter.
Conclusies: ik ga maar niet op die hyperspeeds lopen, zelfs niet als ik er zolen in doe. Ik zal naar de winkel moeten om race schoentjes te kopen die erg stabiel zijn. Ook een conclusie is dat de UMCG man het wel goed had met de conclusie dat linkerenkel onstabieler was. Alleen: waarom is het dan 35 jaar goed gegaan en ging het 'opeens' fout? We zullen het voorlopig niet weten. Laat ik maar proberen verder op te bouwen. Heel langzaam. Zucht.
Andere conclusie: ik lijk een techniekfout te maken.
Andere conclusie: ik lijk een techniekfout te maken.
Of ik ben te slap in de core of ik land te laat in een onbewuste poging mijn enkel te ontlasten, wat de zaak juist (bij de hyperspeeds) erger zou maken..... hmm....
POV
Geen opmerkingen:
Een reactie posten