Fietsen
Deze week: ik heb een nieuwe fiets.
Donderdag juist een segmentje op 40 km/uur geknald en het kon nog wel harder.
De fietsbenen zijn dus goed. Als het morgen windstil zou zijn zou ik er niet van opkijken dat mijn 60 km PR van 1.49.40 eraan zou gaan.
Hardlopen
Vandaag 21.1 km gelopen in 1.43, okee... Ging best aardig, ik liep 5-4-3 km in 23.30/18.20/13.40, met hartslagen van 135/137/138. Allemaal best laag.
Maar: de benen zijn zwaar, ik kan niet gemakkelijk harder dan 13 km/uur lopen, lijkt het. En diezelfde benen, als ik vanavond een fietstochtje zou doen, zouden het perfect doen. Ik zou gemakkelijk 30+ kunnen trappen.
De combi
Er wordt vaak gezegd: je hebt fietsspieren en loopspieren en ja, da wil nie tegelijk.
Maar: de spieren zijn hetzelfde.
De basistheorie waarom dit niet wil: statisch / dynamisch: bij fietsen gebruik je je spieren dynamisch: ze verkorten en verlengen continu, terwijl ze energie produceren. Bij hardlopen gebruik je je spieren in een groot deel van de loopbeweging statisch: je landt, houdt 'statisch' je valbeweging tegen, en kaatst statisch, okee je zet wel nog wat af, maar grotendeels is het statisch.
Dit omschakelen van statisch naar dynamisch lukt soms niet zo goed.
Mijn eigen theorie is dat het iets met bloeddruk ofzo te maken heeft. Op een fietszadeltje zitten, hoeft het hart slechts het bloed rond te pompen in een mooi egaal tempo. Dit is vrij gemakkelijk.
Bij hardlopen daarentegen moet je staan, je lichaam rechtop houden, soms wordt de bloedstroom even wat afgekneld als je landt, en tijdens de zweeffase kan er weer gepompt worden. Dit is ook niet al te moeilijk, maar het is een ander soort interne regeling dan die zich afspeelt bij fietsen.
Enfin... saai verhaal.
Wordt nog vervolgd
POV
Geen opmerkingen:
Een reactie posten