Het resultaat was niet om over naar huis te schrijven, daarom deze blog maar.
Tijdens het inlopen ging het allemaal nog reuze gemakkelijk, maar een paarhonderd meter na de start, op zo'n 15.5 km/uur, merkte ik dat ik nog moe was van de dinsdag- en woensdagtraining (resp 4x500+10x200, en 6x1000). Toch maar doorgelopen, maar na zo'n twee kilometer was het wel gebeurd. Zware benen, geen zin meer. Rustig doorgelopen.
Dan de maandag: ik had geen zere knie meer, dus mocht van mezelf hard op de nieuwe racefiets.
En hard ging het!
De 5 kilometer van Hoogkerk naar Peize, in 7.24 ofwel 40.6 km/uur, en terug tegen de wind in trappen in 10.30. Totaal gemiddeld rekenkundig 34.7 km/uur of 33.5 km/uur (afhankelijk van hoe je redeneert). In elk geval goede benen, en dan ook meteen een (voor mijn doen) hoge hartslag van ca 155.
Het rare is dat met fietsen ik gewoon 'diep kan gaan', het melkzuur beweegt zich juichend in mijn benen, maar hardlopend lijkt zodra ik boven een bepaalde (lage) intensiteit kom, het harken de overhand te nemen. De souplesse is nog ver te zoeken. Maar misschien verandert dat binnenkort wel.... niet alles is te beredeneren of precies te plannen.
POV
Geen opmerkingen:
Een reactie posten