Vandaag mijn eerste fietstocht in normale fietskleren,
tot nog toe was het een grote ellende met kou, lange broeken, wapperende jackjes en lage snelheden.
Maar nu: 60k in 1.56.45, gemiddelde hartslag 133, ofwel: heel fijn gefietst. Enorme hoeveelheid vitamine D getankt... Ik was na 40 km eigenlijk wat leeg maar kon toch nog vrijwel op snelheid doortrappen.... hiermee is dit mijn beste seizoensstart ooit, en meestal word ik van dit soort ritjes heel snel veel beter. Ik zou bijvoorbeeld volgende week al probleemloos 33 km/uur kunnen fietsen, enkel en alleen omdat de benen een enorme knal (omhoog) van deze training krijgen.
Verder is er uitzicht op een echte Carbon fiets, iemand heeft mij er eentje aangeboden. Zou fijn zijn om daarmee dan opeens 2 km/uur harder te kunnen fietsen maar zal wel niet...
En rest van de week was ook wel okee. Ondanks de nog altijd merkwaardige enkel/voet (linkervoet is nog altijd wat rood en voelt wat gespannen aan) lijk ik niet teveel belemmerd te worden qua training.
Later meer...
POV
ps. mijn volgende blog zal weer meer filosofies zijn. Ik voel dat ik mezelf weer wat van hardcore training richting filosofie beweeg.
Wat voor filosofie, dat weet ik nog niet. Wellicht is filosofie een fout woord. Het leven zelf onttrekt zich aan elke poging het te verpakken in "filosofie". Misschien is het juist de bedoeling om alle gefilosofeer achterwege te laten, wellicht is filosofie gewoon een vlucht, een methode om niet al te hard geconfronteerd te worden met het kale harde complexe conflictueuze tegenstrijdige rommelige rare leven zelf.
Afijn... ik dwaal af.
Of... bestaat afdwalen wel? Is afdwalen niet gewoon het betreden van een bepaald weggetje, en daarmee ook 'leven'? Je kunt nooit afdwalen.
Afijn... ik dwaal niet af maar toch ga ik stoppen, het eten is klaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten