Techniek dus
Ik kan het niet genoeg benadrukken.
Vandaag mijn eerste wat meer omvangrijke loopbandtraining sinds.... sinds.... dat moet augustus vorig jaar ofzo zijn geweest. Of juni....
Want: ik kreeg een Epiphany: als ik in het hardlopen überhaupt nog iets wil, en niet wil terugvallen naar trimniveau (anders gezegd: als ik gewoon weer richting 38-39 minuten op de 10k wil in plaats van de 42-43 regionen (anders gezegd: als ik gewoon weer Echt wil Hardlopen)), dan moet er NU IETS GEBEUREN.
En na deze realisatie, wist ik niet hoe snel ik mijn tas moest inpakken om naar sportschool te gaan en 7x1000 meter te lopen.
Want: ik realiseerde me ook: looptechniek trainen, en kwalitatief trainen, gaat gewoon geweldig goed (GGGG) op de loopband. Er is geen afleiding, je kan perfect op techniek focusen. Techniek op 15 km/uur betekent: vlot loopritme (185 passen per minuut), korte contacttijd, snelle wisseling spanning-ontspanning in beenspieren, grote krachtlevering in klein moment.
En zogezegdzogedaan: 7x1000 T15. Hartslag liep op van 140, tot 150 in de laatste herhaling. De laatste zelfs op wedstrijdschoenen gelopen, heel fijn. En best zwaar.
POV
Alles over mijn eigen hardloopbeleving, trainingsprestaties, trainingsmethoden
27 juni 2016
Techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek techniek
18 juni 2016
Betere training en de bijbehorende inzichten
De training gaat de goede kant op,
Nadat ik afgelopen zondag mijn snelste tempo's dit jaar liep (600 in 2.03, het stelt nog niet veel voor maar vergeleken met de rest van het jaar is het tenminste iets), lijken mijn benen zich verder te verbeteren.
Het kan komen doordat ik noodgedwongen even (het regende en regende de hele tijd) niet gefietst heb, of het kan komen doordat ik harde tempo's gedaan heb, maar 'het gevoel' lijkt opeens terug te komen in de benen.
Het gevoel
Wat is dat dan, 'het gevoel': dat is een soort timing van de loopbeweging, alsof je je opeens herinnert hoe je moet afzetten, alsof er een fase overgang is van 'harken' (ik herinner me vorige week dinsdag waar ik heel veel moeite had om het inlopen a 12 km/uur te volbrengen, en een 400je in 94 met harkende techniek volbracht), naar 'efficiënt lopen': afgelopen woensdag kon ik opeens wat 400jes in 87 lopen zonder al te veel problemen.
Vandaag had ik ook dat gevoel...
In totaal liep ik 21.1 km in 1.40.15, met daarin vier blokken a ca 4.35, van 4,3,3,2 kilometer, en de rustige stukken rond de 4.52. Dat laatste is opvallend want tot nu toe dit jaar liep ik rustige stukken op 5.20 of langzamer (harkend). Nu was het een soort gemak, en ook een gevoel dat dit niet 'te hard is', maar juist precies goed, effectief.
De inzichten:
Nadat ik afgelopen zondag mijn snelste tempo's dit jaar liep (600 in 2.03, het stelt nog niet veel voor maar vergeleken met de rest van het jaar is het tenminste iets), lijken mijn benen zich verder te verbeteren.
Het kan komen doordat ik noodgedwongen even (het regende en regende de hele tijd) niet gefietst heb, of het kan komen doordat ik harde tempo's gedaan heb, maar 'het gevoel' lijkt opeens terug te komen in de benen.
Het gevoel
Wat is dat dan, 'het gevoel': dat is een soort timing van de loopbeweging, alsof je je opeens herinnert hoe je moet afzetten, alsof er een fase overgang is van 'harken' (ik herinner me vorige week dinsdag waar ik heel veel moeite had om het inlopen a 12 km/uur te volbrengen, en een 400je in 94 met harkende techniek volbracht), naar 'efficiënt lopen': afgelopen woensdag kon ik opeens wat 400jes in 87 lopen zonder al te veel problemen.
Vandaag had ik ook dat gevoel...
In totaal liep ik 21.1 km in 1.40.15, met daarin vier blokken a ca 4.35, van 4,3,3,2 kilometer, en de rustige stukken rond de 4.52. Dat laatste is opvallend want tot nu toe dit jaar liep ik rustige stukken op 5.20 of langzamer (harkend). Nu was het een soort gemak, en ook een gevoel dat dit niet 'te hard is', maar juist precies goed, effectief.
De inzichten:
- Techniek is nog weer belangrijker dan ik al dacht. Het landen, fixeren, daarna goed voorwaarts afzetten....
- Het LEREN van de techniek: dit lijkt eigenlijk vooral/voornamelijk te lukken door... ja, door..... door... HARDE TEMPOS TE DOEN. De enige manier. Harde tempo's vormen een "dwangstelling": je kan alleen heel hoog tempo lopen als je het technisch goed doet. Je kan techniek niet leren door langzaam te lopen, dan is het "nabootsing van techniek". De echte precieze timing kan je alleen leren aanvoelen door hard genoeg te lopen. Hard genoeg = bijvoorbeeld 3x800 hoog tempo met lange pauze, etc etc etc.
- De tsunami aan meetapparatuur, GPS's, hartslagmeters, websites met mooie plaatjes, grafieken van contacttijd en oscillatie.... dit leidt allemaal alleen maar af van waar het om gaat: DE HARDLOOPBEWEGING.
Over dat laatste puntje: een reden dat "we" vroeger harder liepen is (afgezien van leeftijd) ook, dat we toen geen afleiding hadden. Bij een rondje door het bos hadden we alleen maar een analoog horloge, en 'het gevoel van de beweging'. Geen afleidingen. En er liepen mensen voor je die je per se wilde bijhouden.
Ook is er de tsunami aan websites en goede adviezen. HET probleem van al deze adviezen is: het is te veel. Het leidt af van het hardlopen zelf. Vergelijk het met pianospelen. Daar is overduidelijk: het gaat om de coordinatie, de timing,
Over dat "nabootsing van techniek": als je techniek goed is, dan zit het allemaal op de honderdste seconde nauwkeurig exact goed. Als de techniek net niet goed is, dan is dat met het blote oog nauwelijks te zien. Je landt net ietsje te vroeg, wacht net niet lang genoeg met afzetten omdat je gehoord hebt dat je moet 'kaatsen', je oefent net wat te weinig kracht uit in korte tijd omdat je 'soepel wil lopen', Al die fouten gaan er met hardere tempo's genadeloos uit.....
,,,, ik voel een stukje aankomen.
POV
ps... maandag sportschool 40'fietsen, dinsdag 17k lopen bijna T12, woensdag 7x400 92-86, donderdag 13k fietsen, vrijdag 32k fietsen, vandaag 21.1 km lopen.
12 juni 2016
Een fraai trainingsdagje
De fijncoördinatie is na vijf fietsloze dagen weer aardig terug aan het komen.
Nadat ik gisteren 10k rustig liep, gingen vandaag de tempo's best goed:
- 6x200 in ca T16
- 1x800 in ca T16
- 1x900 in ca T15
- 1x600 in 2.03
- 4x80 hard
- 1x800 in ca T17
Totaal dus ca 4.5 km rond T16, en bij die laatste voelde ik gewoon weer eens die lekkere verzuring... het bijna door je bovenbenen zakken van vermoeidheid. Fijn.
Dat fietsloze was niet de bedoeling. Donderdag wilde ik fietsen maar was te moe, Vrijdag geen tijd. Zaterdag geen tijd. Zondag ging het opeens regenen. Misschien morgen dan maar.
POV
Nadat ik gisteren 10k rustig liep, gingen vandaag de tempo's best goed:
- 6x200 in ca T16
- 1x800 in ca T16
- 1x900 in ca T15
- 1x600 in 2.03
- 4x80 hard
- 1x800 in ca T17
Totaal dus ca 4.5 km rond T16, en bij die laatste voelde ik gewoon weer eens die lekkere verzuring... het bijna door je bovenbenen zakken van vermoeidheid. Fijn.
Dat fietsloze was niet de bedoeling. Donderdag wilde ik fietsen maar was te moe, Vrijdag geen tijd. Zaterdag geen tijd. Zondag ging het opeens regenen. Misschien morgen dan maar.
POV
07 juni 2016
"De fijncoördinatie is weg"
Deze wijze woorden werden me door mede LA loper J toegesproken, met daarbij ook "de eerste drie weken na een fietsvakantie was mijn coördinatie helemaal zoek" (of die strekking).
Dit alles slaat op mijn huidige sport toestand, waarin ik heel prima kan fietsen, en me tegelijkertijd heel ongecoordineerd en moeilijk over de atletiekbaan beweeg.
Ik lijk op sommige dagen (gelukkig niet alle) enorm slecht te lopen. De timing is helemaal weg. Ik land maar kaats dan niet meteen weg, ik zak nog wat door en zet net iets te laat af waardoor ik de afzet mis. Het is erg lastig uit te leggen, maar elke goede loper weet wat ik bedoel. Als hardlopen goed gaat is alles precies op de honderdste seconde gecoördineerd.
Ik vermoed dat dit gevoel een beetje verdwenen is door a) ouderdom waardoor de reflexen niet meer heel perfect zijn, b) doordat ik al een halfjaar, qua enkel, niet heel hard train en het kaatsen een beetje uit de benen verdwenen is, c) doordat hardfietsen qua zenuwaansturing volkomen niet op hardlopen lijkt.
EN het is ook wat verdwenen omdat "ik niet per se heel hard hoef te lopen". Als het uiterst belangrijk zou zijn zou ik de fiets laten staan en allerlei loopgerichte dingen doen en nu al veel verder zijn qua loopvorm. Misschien heeft 'iets' de keus voor het fietsen al gemaakt, en word ik me daar nu pas min of meer bewust van?!?!?
Okee wat nu?
Wetende dat mijn enkel zich langzaam verbetert, en nu in de goede fietsvorm zijnd, is het plan ongeveer:
Dit alles slaat op mijn huidige sport toestand, waarin ik heel prima kan fietsen, en me tegelijkertijd heel ongecoordineerd en moeilijk over de atletiekbaan beweeg.
Ik lijk op sommige dagen (gelukkig niet alle) enorm slecht te lopen. De timing is helemaal weg. Ik land maar kaats dan niet meteen weg, ik zak nog wat door en zet net iets te laat af waardoor ik de afzet mis. Het is erg lastig uit te leggen, maar elke goede loper weet wat ik bedoel. Als hardlopen goed gaat is alles precies op de honderdste seconde gecoördineerd.
Ik vermoed dat dit gevoel een beetje verdwenen is door a) ouderdom waardoor de reflexen niet meer heel perfect zijn, b) doordat ik al een halfjaar, qua enkel, niet heel hard train en het kaatsen een beetje uit de benen verdwenen is, c) doordat hardfietsen qua zenuwaansturing volkomen niet op hardlopen lijkt.
EN het is ook wat verdwenen omdat "ik niet per se heel hard hoef te lopen". Als het uiterst belangrijk zou zijn zou ik de fiets laten staan en allerlei loopgerichte dingen doen en nu al veel verder zijn qua loopvorm. Misschien heeft 'iets' de keus voor het fietsen al gemaakt, en word ik me daar nu pas min of meer bewust van?!?!?
Okee wat nu?
Wetende dat mijn enkel zich langzaam verbetert, en nu in de goede fietsvorm zijnd, is het plan ongeveer:
- t/m begin augustus gewoon veel fietsen en proberen eens zo hard mogelijk over een uur, en/of 60 km, te gaan. En natuurlijk strava segmentjes
- ook redelijk wat blijven lopen zonder goede tijden te verwachten, maar met het oog op revalidatie/belasting aan kunnen
- Na augustus: echt serieus lopen en fiets beetje laten staan. Hierdoor Zal de Fijncoordinatie Zich Verbeteren En het Nu Onhaalbare Sub 3 Uur Doel Weer In Zicht Komen.
- Met als lange termijn doel: Rotterdam'2017. Hier zou het dan weer 100% moeten zijn. In het najaar al hier en daar lang lopen... onderzoeken of dat 'iets' een keus voor hardlopen maakt of misschien toch niet. Hangt wellicht ook af van snelheden. Mocht ik 37 km in een uur kunnen fietsen....
Het plan is dus niet in beton gegoten, alles is onder voorbehoud, maar dan heb ik tenminste een beetje een idee van de richting.
POV
P.s.: lopen versus wielrennen. Lopen is een complexere sport. En als je leven al erg complex is (en dat is het) dan is fietsen misschien wel een betere tegenhanger dan lopen. Aan de andere kant: als de coördinatie goed zit en je hebt geen blessures, dan is lopen vrij simpel, en is het misschien ook wel een goede tegenhanger. Maar aan de andere andere kant... etc etc etc..... (ofwel: door redeneren kom je hier niet uit. Laat ik gewoon maar doen wat voor mijn voeten komt en kijken wat er gebeurt).
04 juni 2016
10x500 1.50.6
Waar ik mijn vorige 10x500 van een maand geleden nog gemiddeld 1.53.6 scoorde, zakte dat vanochtend naar 1.50.6.
Benen voelen de laatste dagen iets beter dan de afgelopen weken, en ook enkeltechnisch is het nu vrij goed.
Hartslag eindelijk weer eens richting 160, dit betekent dat ik harder door kan lopen zonder dat ik technisch gesproken instort. Er komt meer power in benen, het is met wielrennen ook te zien. Het zou kunnen dat dit komt doordat ik weer met ijzerpilletjes begonnen ben (misschien was ik extreem laag in de ijzer waardoor het myoglobine in de spiercellen te laag was, daar komt een zwaar gevoel in benen vandaan, en mijn benen wogen op het dieptepunt vorige week maandag gevoelsmatig wel een TON).
Anyway, vanochtend ging het goed. Nog met gewone trainingsschoenen gelopen (de enkel niet te zwaar belasten), maar het voelde alsof ik binnenkort weer met wedstrijdschoenen kan beginnen. Het was wel enorm warm en ik werd in de 7e herhaling even opgehouden.
Dat wil zeggen: ik voelde me te moe, stopte eventjes, maar herpakte mezelf toen: "Wat is DIT! Waarom stop je??? De sport heet HARDLOPEN!!! Niet zo soft doen, doorlopen!!!". En dus training afgemaakt.
Overigens: ik herinner me dat ik ooit 2.35.55 liep op de marathon, en dat is exact het tempo van deze training. Raar idee dat ik dat toen het hele end kon volhouden. Wat ben ik slecht geworden zeg!
POV
Benen voelen de laatste dagen iets beter dan de afgelopen weken, en ook enkeltechnisch is het nu vrij goed.
Hartslag eindelijk weer eens richting 160, dit betekent dat ik harder door kan lopen zonder dat ik technisch gesproken instort. Er komt meer power in benen, het is met wielrennen ook te zien. Het zou kunnen dat dit komt doordat ik weer met ijzerpilletjes begonnen ben (misschien was ik extreem laag in de ijzer waardoor het myoglobine in de spiercellen te laag was, daar komt een zwaar gevoel in benen vandaan, en mijn benen wogen op het dieptepunt vorige week maandag gevoelsmatig wel een TON).
Anyway, vanochtend ging het goed. Nog met gewone trainingsschoenen gelopen (de enkel niet te zwaar belasten), maar het voelde alsof ik binnenkort weer met wedstrijdschoenen kan beginnen. Het was wel enorm warm en ik werd in de 7e herhaling even opgehouden.
Dat wil zeggen: ik voelde me te moe, stopte eventjes, maar herpakte mezelf toen: "Wat is DIT! Waarom stop je??? De sport heet HARDLOPEN!!! Niet zo soft doen, doorlopen!!!". En dus training afgemaakt.
Overigens: ik herinner me dat ik ooit 2.35.55 liep op de marathon, en dat is exact het tempo van deze training. Raar idee dat ik dat toen het hele end kon volhouden. Wat ben ik slecht geworden zeg!
POV
Abonneren op:
Posts (Atom)