Ha,
Al sinds voorjaar 2021 heb ik vage gezondheidsklachten, waarbij het belangrijkste "probleem" is dat ik snel buiten adem ben. In 2021 heb ik een aantal keer bloed laten prikken, en een conclusie was toen dat ik wat bloedarmoede had (bijvoorbeeld 7.6 in plaats van een voor mij normale 8.4 HB).
Na slikken van wat ijzer (hoewel er "geen tekorten" in het bloedonderzoek stond) ging het dan weer iets beter, dan weer iets slechter. In voorjaar 2022 ging het ineens weer slechter (mijn duurlooptempo waarbij ik nog net niet buiten adem raakte zakt dan van bijvoorbeeld 5.20 / km naar 6.00/km), en ik ben toen doorverwezen naar de internist.
Internist doet dan extra bloedonderzoek maar komt ook niet echt verder, behalve 'mogelijk bloedarmoede' en 'misschien beenmergpunctie, ofnee, toch niet, je bloed ziet er opzich goed uit'. Zomer 2022 ging best aardig, met wat langere duurlopen, goede korte tempo's (sprinten etc is geen probeem), maar na de zomer ging het weer wat slechter, om onduidelijke reden.
2023 was een jaar met een lange blessure, en op-en-neer gaande vorm. Nooit echt goed, nooit superslecht. Maar vanaf april 2024 was het totale bagger. Bij 9 km/uur al buiten adem zijn...
Ik had natuurlijk allerlei theorieen waardoor dit zou komen: bijvoorbeeld astma, sporters astma, of longproblemen m.b.t. eosinofielen, etc etc. Maar:
De sporttest
In Mei 2024 deed ik een fietstest met ademanalyse. Ik verzuurde al snel en moest bij 270 watt aftikken. Mijn hartslag was slechts 150 maar ik was volkomen buiten adem, en de metingen logen er niet om:
- VO2max van 32 (op basis van adem gassen), dit was vroeger altijd 50 a 60
- 'dode ruimte' in de longen: dit betekent dat een deel van de longen niet deelneemt aan zuurstof/co2 uitwisseling
De dode ruimte kwam volgens de sportarts mogelijk door embolieen... huh.. wat??
De longscan
In augustus deed ik een radioactieve longscan: een SPECT-CT scan. Hierbij wordt een beetje radioactief materiaal (technetium met halfwaardetijd 6 uur) in bloed gebracht waarna je een mooi beeld van doorbloeding van longen krijgt. Daarnaast is er een CT-scan deel waarbij de longen in beeld worden gebracht.
Hier kwam uit: bepaalde wigvormige delen van de longen kregen te weinig zuurstof. De meest voor de hand liggende verklaring was: ik heb kleine longembolieen.
Verder onderzoek
Waar komen die embolieen dan door? Er zijn mogelijke verklaringen:
- Stollingsprobleem, bijvoorbeeld erfelijk (mijn broer heeft ook een stollings issue), of misschien COVID gerelateerd (ik heb de problemen pas sinds de COVID periode)
- Maligniteiten. Kanker kan zorgen voor stollingsproblemen en embolieen. Maar niet waarschijnlijk bij mij omdat ik geen enkele ander verontrustend symptoom had (bijv gewichtsverlies, moeheid, pijnen ergens)
- 'overige factoren': soms treden stollingsproblemen 'zomaar' op.
Ze deden een extra scan bij mij, om longen, nek, bovenbuik gedetailleerd te kijken. Hier kwam niets raars uit. Conclusie: 'overige factoren'. Behandeling: bloedverdunners.
Het hart
Wegens mijn overgedimensioneerde aorta en wegens bovenstaande problemen deden ze ook een hart echo. Hier kwam uit: groot hart, en vooral grote aan- en afvoer aders en slagaders. Dit laatste hoeft geen probleem te zijn, is mogelijk een reactie op het 40 jaar lang aan duursport doen. Maar mijn rechterkamer en atrium was ook verwijd. Dit komt mogelijk door de longembolieen.
Hoe verder
Bloedverdunners slikken, mogelijk levenslang.
Rustig trainen en wachten tot conditie zich herstelt (longembolieen oplossen leidt tot lagere hartslag, gemakkelijker hoger tempo lopen)
Een sporttest begin januari om te kijken hoe het met de VO2max zit. Als dat flink gestegen is: bingo, probleem opgelost. Als het slechts marginaal gestegen is dan is er mogelijk meer aan de hand of dan zijn er nog eventuele andere issues waarnaar gekeken kan worden.
POV