"melkzuur is een afvalstof"
Altijd Trainen Onder De Drempel
De Verzuring Uit De Spieren Lopen
Melkzuur is een halfverbrand suiker. Het is niet 'zuur' en je bloed wordt dus ook niet zuur als het melkzuur erin komt. Sterker nog, na een 6x300 meter vrijwel voluit met 2' pauze is het melkzuurgehalte soms wel 16-18 mmol/liter, maar wat voel je? Niets. Een beetje zere BENEN, maar verder...
Het melkzuur in je bloed wordt verwelkomd door hart, lever, nieren, andere spieren die ermee aan de slag gaan. De lever maakt er suikers uit zodat je geen te laag bloedsuikergehalte krijgt (jaja het systeem is heel slim bedacht... de wetenschap vindt langzamerhand de regelmechanismen die al die tijd al feilloos werkten).
In je spieren gebeuren heel andere dingen.
H+ ionen schijnen (ik heb het nog niet gedubbelcheckt) de stofwisseling wat te dwarsbomen. Deze ionen zijn een bijprodukt van de halfverbrande suikers. Maar binnen de spieren worden deze gebufferd, en/of via andere slimme trucjes verder afgebroken. Het is allemaal niet slecht, je kan niet zeggen 'dit moet ik vermijden'.
Maar, die regelmechanismen die zo feilloos werken, die werken volgens mij ook op een hoger niveau. Dat wil zeggen: als je echt 'zin hebt in hard trainen' dan ben je er ook klaar voor en dan werkt het. Als je tegen je zin een training 'moet doen' die "nu eenmaal op het schema staat" ga je in tegen deze mechanismen.
Morgen heb ik zin in hard trainen, weet ik nu al.
2 mei niets gedaan
3 mei met loopgroep wat minutenlopen en nog 1350 meter in 4.40
4 mei 3x1350 in 5.40-25-24 (15 km/u ongeveer).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten