Uiteindelijk denk ik dat het Osteitis Pubis is, een soort irritatie van buikspieren aan het schaambeen.
Naarmate de blessure langer duurt voel je beter waar het precies zit. Het is geen blessure van de beenheffers/iliopsoas, of van de adductoren. Het is misschien ontstaan tijdens de periode van marathontraining maar toen was ik me de pijn nog niet bewust omdat je bij het lopen van zoveel kilomter altijd wel ergens wat voelt. Het is een soort overbelastingsblessure (...), en mogelijk is er tijdens die marathon hier en daar een kleine beschadiging ontstaan.
Anyway, zoals bij veel dingen is de oorzaak minder belangrijk dan de genezing, en de behandeling volgens internet (ik heb nog steeds geen fysio geraadpleegd omdat de blessure rechttoe rechtaan is, er geen echte behandeling zoals ultrageluid oid voor is, ik geen zin/tijd heb om er x keer heen te gaan), is:
- twee weken tot drie maanden echte rust
- twee tot zes maanden weinig sporten
Verder is het een 'self limiting injury', wat zoveel betekent als dat het een blessure is die uit zichzelf geneest omdat je geneigd bent minder te trainen om de pijn te vermijden. Een soort 'blauwe plek'. 90 tot 95 % van deze gevallen geneest in 6 a 9 maanden. Dus ik zit er nog wel even mee, maar het gaat over.
Is verder totaal geen probleem hoor, ik ben blij dat ik zonder problemen kan fieten en krachttrainen. Het enige dat problemen veroorzaakt is lang hardlopen, vanwege de schok- en trek krachten die er dan optreden. Zaterdag en zondag zonder veel problemen 10x1 minuut vlot (16 km/u) gelopen, met ruime pauze tussendoor, en wat gefietst. Vanavond krachttraining, o.a. sprongen met 40 kg in de handen, en hamstrings 18x50 kg (PR), benen voelen zeer goed.
Verder, wat had ik nog over de olympische spelen te zeggen... MOOI die marathon! Tot aan deze marathon had ik onbewust altijd ergens nog het idee 'dat kan ik ook', hoewel dat natuurlijk allang irreëel was. Maar die laatste kilometers van Wanjiru, hoe fris hij nog was en hard hij ging, bij 28 graden, opeens denk je 'dit is voor mij voor altijd verleden tijd. Ik ben oud en en wrak, de jeugd is op andereren overgegaan'.
POV
2 opmerkingen:
Aha, da's dan toch anders dan bij mij. Wat jij nu aangeeft (buikspier aan het schaambeen) zou je daar ook drukpijn moeten hebben (zij de fysio over mij). Bij mij zit het duidelijk diep, ergens onder gevoelsmatig. Bij mij is verder het verhaal dat mijn bekkenbodemspieren teveel zijn verhard waardoor ook de iliopsoas zijn werk niet goed kan doen. Moet dus heel veel gaan rekken van de heupspieren en hammen en quads. En daarnaast ontspanningstechnieken gaan toepassen. INtensief belasten kan wel maar dan verhoog je gelijk weer de tonus dus daarmee moet ik voorzichtig zijn. Maar ja, jij loopt nog, ik moet eerst dat maar zien te bereiken ...
Misschien dat dit verhaal jou ook weer wat helpt.
Sterkte.
ps ik sta wel ingeschreven voor de 4mijl maar dus nu 8 weken niet gelopen ....
mzzl
ja ik heb daar ook drukpijn, althans, toen een fietsstuur mij daar raakte was me opeens duidelijk dat DAAR het probleem zat.
Je moet wel vrij hard drukken maar er zit duidelijk nog een restant pijn.
Als je 'intensief belasten kan wel' zegt, bedoel je dat je wel hoog tempo kan lopen?
Mijn idee is dat je zo snel mogelijk weer specifiek moet belasten, op de manier van bijv 10x een korte afstand lopen, bijv 30 seconden, dus stoppen telkens voordat de spanning erin komt, en losmaken. Zie ook mijn stukje van 6 sept. Veel losmaakoefeningen (niet teveel rekken, vooral losmaken), niet lang zitten en dergelijke. Als ik je in Groningen zag lopen, het kan bijna niet zo zijn dat je dat niet meer zou kunnen. Volgens mij is het een kwestie van te gespannen spieren wat je moet omzeilen.
blijft lastig
grt
Een reactie posten