17 april 2013

after marathon

De zondagse marathon lijkt alweer eeuwen geleden. Alweer veel gebeurd, werk, volle dagen (ben net thuis), bomaanslagen.... Ook herstel ik deze keer erg snel,spierpijn is zelfs (veel) minder dan na die halve marathon in oktober in Amsterdam.

Opeens blijk ik nog een schema te moeten maken voor komende maand. Het stond al in klad op papier, zal morgen (vanavond) verschijnen, er zitten interessante dingetjes in.

Over de rotterdam marathon: een statistische check leert dat vrijwel iedereen ofwel een procentje heeft verloren, minimaal, of, indien niet helemaal tegen warmte kon, veel meer. Rond de 3 uur zaten velen die 5 minuten of meer hebben ingeleverd, rond 3.30 was het vaak wel 10 minuten.



Over de toekomstige hardloopplannen:

Ik wil eigenlijk net zoals vorig jaar, wat leuke wedstrijden lopen en probeer wat PR's te lopen. Want nu is alles okee, nu ben ik fit, nu geen blessures. We zoeken wat leuks uit. Verder, misschien in het najaar toch Amsterdam (ik ga er absoluut zeker heen, al was het alleen maar om ons unieke loopgroep roden damesteam aan te moedigen en te begeleiden, maar misschien toch ook een poging tot een 2.53 ofzo).

Maar eerst de komende maanden maar eens overleven, heb het toch redelijk druk....

POV


ps2... het is (volgens mij... maar wie ben ik) erg belangrijk om af te kicken van 'de marathon'. Ik schrijf dit omdat ik al zie dat allerlei mensen meteen weer ingewikkelde goede voornemens gaan maken na een eventueel mislukte marathon. Zie het zo: de energie die in marathonvoorbereiding en marathon zelf is gaan zitten, vloeit nu weer terug naar 'jou' zodat je een enorme berg energie hebt. 

De vraag is waar deze energie heen zou moeten. Het probleem of  het 'enge' is dat deze energie overal heen zou kunnen. Misschien zijn daar bepaalde dingen mee te doen. En als je daar bang voor bent ga je snel weer een nieuw projectje plannen om alles in te steken, zodat je niet hoeft te 'voelen' waar 'dit, deze energie' heen wil.

Dit gezegd hebbende: sporten is gezond, gewoon doen. Ik ga van alles en nog wat doen. Maar voorlopig even geen projecten a.u.b

ps3... nog meer afkicken. Hardlopen is onbelangrijk. 't is allemaal leuk enzo, maar: ik ben ik, ik ben niet de hardloper. Ook al het gedoe met training geven: als je de literatuur leest lijkt het alsof je een 'perfecte trainer' moet zijn, perfect op de hoogte van alle ins en outs van warming up, looptechniek, 'ontwikkelen van interpersoonlijke vaardigheden'. Het is natuurlijk een soort westers trekje om de dingen helemaal perfect uit te voeren en om uiteindelijk alles onder controle te hebben waarna je voor eeuwig gelukkig bent, maar (gaap) dit, beste mensen, is een val.... ehh... hoor ik nu de vraag 'hoe bedoel je, hoe moet het dan wel?'. Antwoord is: parkeren van die vraag. Niet op ingaan. Blanco blijven. De boom in het park heeft ook geen vraag.


ps3... training gisteren was interessant. We gaan een 'snel blokje' in, om a) af te tasten hoe hard we eigenlijk kunnen, b) zelfvertrouwen bij hogere snelheid te krijgen, c) benen te versterken. Deze eerste training: 5x600 met 3' pauze, de meesten gingen wat sneller dan aangegeven. Is niet erg, geeft aan dat men dit graag wil doen. De volgende weken worden de afstanden langer, ben vooral benieuwd hoe we ons bij de 1400-1000 meters houden. Als die goed gaan, wordt er misschien nog een keer een 1800-1400 training ingelast (de standaard 'voorbereiding op aanval PR' training) alvorens de poging om een 3000meter PR te lopen gedaan wordt.


ps4... herstel gaat erg snel, vandaag geen spierpijn meer en ik had al de neiging om even te gaan trainen. Maar nog maar even niet.

Geen opmerkingen: