Ten eerste: zie mijn blog van 6 april, hierin staan de trainingsopties voor de laatste week.
Eigenlijk is daarin al heel veel gezegd. Misschien is er over het mentale deel nog e.e.a. te zeggen. Ik heb soms het idee dat marathonlopers te intensief toeleven naar het grote moment van de marathon, waardoor ze teveel energie verliezen in de aanloop, te weinig aan rust in hun lijf toekomen en te weinig bijvoorbeeld slapen. Ik hou van de benadering van sommige kenianen die zeggen "let the day take care of itself".
Ook zie ik wel eens dat lopers alles 'te goed willen doen'. Waar normaalgesproken men normaal eet, normaal traint, normale rekoefeningen doet, wordt nu alles iets verder aangezet: bepaalde dieeten die je uit evenwicht brengen, wat te hard trainen of juist veel te weinig; te stricte rekoefeningen... en dat 'te' kost energie. Niet doen... gewoon doen wat je in training, voor lange duurlopen, ook deed, doen wat goed werkte voor de lange snellere trainingen of test halve marathons. Gewoon.
Nou dat was't voorlopig... moet nu weer terug naar m'n poker game.
...
Vandaag nog getraind: 15 km rustig in 1.30 met andere loopgroep leden. Ook even hartslag tijdens lopen gemonitord. Op een paar stukjes in 12.5 per uur was hartslag de standaard 126, en op enkele langere stukken van 6.10 per kilometer (9.7 km/uur) was hartslag 105. Op een stukje van 6.30 per kilometer dipte hij even onder de 100... een nieuw PR!
Enkele uren na thuiskomst kreeg ik een niet helemaal fit gevoel. Lijkt wat verkoudheid aan te komen. Mezelf maar even rustig houden (het 6 km loopje later op de dag geskipt). Vooralsnog geen keelpijn...
POV
ps... het moet gezegd, vandaag, rustdag, ik voel me super goed. Eigenlijk kenmerkt deze hele marathontrainingsperiode zich door een super gezond en fit gevoel. Er zijn maar een paar dagen geweest dat ik 'moe' was, dit in tegenstelling tot sommige andere voorbereidingen die zich kenmerkten door een 'overtraind gevoel'. Hartslag net 39 per minuut, en als ik mezelf niet heel streng een rustdag had opgelegd, zou ik zonder meer zijn gaan trainen. Die fitheid is geen garantie op 'succes' maar is wel erg prettig om te hebben.
Overigens weet ik niet eksakt waardoor dat komt, dat goede gevoel... misschien is het een soort vicieuze cirkel die de goede kant op buigt: doordat je sterk bent vallen trainingen automatisch in een 'rustiger categorie' waardoor je heel snel herstelt en juist daardoor niet overtraind raakt en nog weer sterker wordt.
2 opmerkingen:
Beste Paul,
Leuke en interessante blog! Zeker nu we allebei naar dezelfde wedstrijd toewerken: Amsterdam.
Ik ben erg benieuwd wat jouw ervaringen zijn met voeding/drinken tijdens de race.
Dit wordt mijn vierde marathon en voorgaande drie nam ik ca. drie gels in de laatste anderhalf uur. Verder geen sportdrank, alleen water.
Nu twijfel ik of ik eerder zal beginnen met (iets meer) gels. Of misschien toch sportdrank bij de de verzorgingsposten...
Anderzijds wil ik niet teveel zooi meesjouwen. Ga voor een pr van 2u48 en wil lekker vrij kunnen lopen.
Uiteraard is dit voor iedereen verschillend, maar gezien je vele wedstrijden ben ik toch wel benieuwd naar jouw ervaringen.
Vriendelijke groet,
Roeland
Ja,
Mijn ervaringen:
ik neem nooit iets 'mee' voor onderweg, geen gels of water.
Als het warm is drink ik een halve liter water vlak voor de start. Ik drink sportdrank en water bij verzorgingsposten. Vanaf post 15 of 20 km eet ik 1/2 banaan per post indien mogelijk.
Soms vraag ik iemand om op 25k met een flesje AA drink te staan, dit drink ik dan helemaal op. Lijkt sterk spul maar werkt erg goed bij mij. In het algemeen heb ik de ervaring dat ik niet te weinig suikers moet hebben.
Volgens mij zijn er in amsterdam ook gels onderweg dus die hoef je niet mee te nemen...
Een reactie posten