Dit is de Wok in Grunn
Hier woensdag gegeten. Je zou denken... rustdag.
Toch niet. Want tevoren even 6 km gelopen, even voelen hoe de benen voelen. En ze voelen goed, hartslag is nu ook weer normaal (128 bij 4.45 per km tempo). Toen daarna eten (veel te veel natuurlijk), en terug naar Roden rijden en nog training geven. Hierbij toch ook weer 10 kilometer in langzaam tempo (10-12 km/u) gelopen. Ging nog best goed eigenlijk.
Donderdag: een sessie op hometrainer fitnesscentrum.
Ging goed: hartslagen bereikten alweer vooroorlogse waarden. Bij 200 watt in het begin onder de 120, en het 'hartslag 140 testje' (dit is 340 kcal wegtrappen op die hartslag) resulteerde in een 23.05 minuten. Daarna probeerde ik nog een max testje te doen (dit is: een kwartier op hoog wattage trappen op stand 'verrassing'), dit ging fout (of goed, afhankelijk van hoe je het bekijkt). Want kon geen hoog wattage trappen, dus na 4 minuten opgehouden.
Al met al weer een aardig blokje, 78 km 'aeroob equivalent' (waaronder 41k hardlopen) in 5 dagen. En het lijkt alsof alles heel goed herstelt. Waarschijnlijk (of zeker) zit ik nog in een soort marathon 'toestand' waarin alle training die iets lichter is dan toen, heel gemakkelijk voelt. En okee... op deze golf van vorm zal ik gewoon voortsurfen, recht op de 7heuvelenloop af.
Maar omdat ik nogal veel andere 'dingetjes' heb, vergaderingen, activiteiten, looptrainersdag, etc etc, zal het lastig zijn de nodige trainingen te doen. Daarom ga ik gewoon net als gisteren overal wat training tussen proppen waar mogelijk, zonder ingewikkeld schema, en wat het wordt dat wordt het dan.
POV
ps... las vandaag een interessant artikel, hierin staat dat je zelfs tot 10 jaar na gebruik doping (steroiden) nog profijt hiervan kan hebben. Dit lijkt de nutteloosheid van dopingtests en de te korte tijdsduur van straffen aan te tonen. Iemand kan 2 jaar geschorst worden, in die tijd doping gebruiken, en zogenaamd 'clean' een paar jaar later het strijdperk weer betreden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten